In de weekendkrant stond er deze keer een VIPS-jaaroverzicht, geschreven door een columnist. Hij had 3 bladzijden volgeschreven en alles onderverdeeld in categoriën als 'De man van het jaar', 'Het huwelijk van het jaar' enz. Er was een categorie 'De onbekendste man van het jaar' en daarin schreef hij over Robert Pattinson, en hij had er nog nooit over gehoord en was dan verbaasd dat Pattinson uitgeroepen is tot meest sexy man ter wereld. Hij somde een aantal redenen op waarom hij vond dat Pattinson niét de meest sexy man kon zijn, en eentje vond ik eigenlijk wel grappig. En die wil ik delen :-).
'Om te beginnen is die Robert Pattinson pas 25 en op die leeftijd ben je nog lang geen man -de kloekte en levensduur van je erectie zeggen hooguit iets over je bruikbaarheid als wipkonijn, en een konijn is geen man.'
Ik heb vandaag een brief gehad van het departement onderwijs waarin staat dat mijn eindejaarspremie gestort is. Sinds september 2011 ben ik niet meer in 1 klap zo veel rijker geworden :-). (het kindergeld dat ik via de mama doorgesluisd krijg is niet van die aard dat ik er wonderen mee kan doen) Dus Lukas is blij^^
Naar al oude traditie werd er nog eens gestaakt. Als we dan toch iets leuks moeten vertellen over de staking: mijn kerst'vakantie' is daardoor eerder begonnen. Want: die van frans komt met de trein (en de bus) naar Leuven, en aangezien er staking was en er dus geen openbaar vervoer was, raakte ze niet op school vandaag, dus is de les afgeschaft.
Donderdag is het weer eens de halfjaarlijkse NMBS-staking en er zijn nog n hoop bonden die staken.
En ik en de andere gewone werkende mens is er het slachtoffer van.
Toen ik daarstraks in Leuven op de trein aan het wachten was, kwam er een jongen het perron op en hij was aan het lachen. Een Goofy-lach! Echt waar :-).
... om 7u30 aan Leuven-Station staan wachten op een bus en dat er dan net een lege (!) bus komt aanrijden waarbij die nog eens zijn deuren vlak voor mijn neus opent! Mijn egoïstische zelf was weeral gevoed :-)
Ik heb een rotexamenrooster. Mondeling examen en dag erna om 8 uur schriftelijk examen waarbij 14/20 de helft is. Ik weet nu al dat ik zeker op één vak gebuisd ga zijn.
Grrrr!
En nee, ik weiger om 2e zit te doen en nòg eens 10 boeken te lezen in de zomer.
Ik heb EINDELIJK een stageschool gevonden via de dochter van een collega van de mama.^^ We kunnen stellend at Sinterklaas mij op zn' minst gunstig gezind geweest is :-).
Er goed uitzien is toch gemakkelijk. Op zo veel manieren.
'k Heb daarstraks een broek gekocht, en nu begin ik te twijfelen of (1) ik er echt mee sta en (2) of ze echt wel goed past en niet te klein ofzo is :-s.
Gelukkig is er ook goed nieuws :-). Daarstraks telefoontje gehad van de dochter van een collega van de mama die ook leerkracht is: ze had 'ns gepolst of er in haar school geen stageplaats meer was. En jawel, de kans is groot. Ik zeg nog niet dat ik een stageschool heb, maar het heeft er op dat gebied dit jaar nog nooit zo rooskleurig uitgezien als nu. Duimen dus!
'Die van Frans' heeft deze morgen een mail gestuurd dat ze ziek was en dat ze vandaag dus afwezig zal zijn. Zo af en toe, als ik vroeg (= voor 8u) op school ben, dan lees ik mijn schoolmail nog eens na. Dus ik was al op de KHL, mààr geen paniek: ik had eerst nog didactiek en dat is een andere lector.
Maar toch, positieve nood (de één zijn dood ...): i.p.v. tot 18u op school te zitten (8u15 > 18u00), mocht ik nu om 10u15 naar huis. Mijn week kon erger beginnen ;-).
En ik heb zooooo geen zin om naar een nieuwe school te bellen om te vragen of ik er eventueel, misschien, als het niet stoort, als de mogelijkheid zich voordoet, als ze zo vriendelijk zouden willen zijn mijn stage (20u les + 6u observeren) mag doen. 5 scholen zeiden al 'nee, geen plaats', dus echt veel hoop heb ik niet meer om er nog één te vinden. Ik had namelijk graag vòòr de herfstvakantie een stageschool gevonden. Wat, ter verduidelijking, niet gelukt is dus.
Gelukkig ben ik al hard aan het werken aan een plan C, voor als plan B-25bis op niets mocht uitdraaien.
Ik heb vandaag de Goedele gekocht. Het boekske van Liekens. Voor de eerste keer en, aangezien het stopt, waarschijnlijk ook voor de laatste keer. Maar als het thema 'Zo gay' is en er 2 vrij ça va-uitziende jongens op de cover staan, maken we eens een uitzondering. Tussen al die Franse literatuur (et notez que literature c'est traduit comme ... avec 2 'u'-s) toch iets interessants om te lezen (en om naar te kijken)
Ik droom te vaak vieze dingen dat ik denk dat ik beter kan stoppen met dromen. Eind vorig schooljaar droomde ik dat ik terminale kanker had. Over 2 weken droomde ik dat ik weer kanker had end at ik moest geopereerd worden, maar dat ik blind zou worden. Ok, logica is ver zoek. Zeker als je weet dat ik ging slapen en dat ik blind zou wakker worden omdat ik ondertussen geopereerd zou zijn geweest. Nog verder zoek de logica :-). Maar het is wel vies als je droomt dat je probeert in te slapen, het heeft even geduurd eer ik wist dat het een droom was toen ik wakker werd :-). En dan vorige nacht droomde ik dat ons moe gestorven was. Waar blijven de dromen over mezelf als onweerstaanbaar lekker ding? :-D Dus tot zolang ik daar niet over droom, stop ik gewoon met dromen. Het is beslist. Punt.
Zaterdag was het eindelijk zover. Na veel vijven en zessen en dataswitchen is Ruben eeeeeindelijk thuis komen eten. En het was fijn^^. Mama en papa waren tevreden ("Da's een ferm venteke." zei de mama; de papa had nog altijd liever een Sofie ofzo aan tafel gezien, maar hij heeft zich ingehouden). Ruben was tevreden (Ge hebt echt lieve ouders (zo af en toe :-p)). En hij had al meteen een charmeoffensief ingezet door te zeggen dat het stoofvlees van mijn mama, nochtans een zelfverklaarde niet-keukenprinses, lekkerder was dan dat van zijn mama. Gescoord :-D.
In ieder geval ben ik blij dat dat achter de rug is. Ik vind zo'n 'officiële voorstelling' altijd wat genant. In eender welke richting. 't Is en blijf een vleeskeuring waarbij elk uitgesproken woord op de één of andere manier gewogen wordt, vind ik.
Eén ding is wel zeker: ik ga er nu volledig voor^^ (en hij hopelijk ook :-p).
Vandaag de schrijftaak van Frans (2e jaar) teruggekregen. 'Très bien et intéressant à lire!'^^. Ok, er stonden wat fouten in in het genre van de voorzetsels (à, ce qui, ...), maar ik heb een verzachtende omstandigheid! Het was al van in het 6e middelbaar geleden dat ik nog echt een tekst heb geschreven in het Frans. En ik ben al zo oud als een fossiel, dus dat wil al wat zeggen. Persoonlijk vind ik dat reden te meer om bescheiden fier te zijn. ^^
Gisteren de opgenomen aflevering van vorige donderdag van Rang 1 bekeken. En wederom dezelfde vraag als bij aflevering 1: hoe kan je 'nee' zeggen tegen Matteo Simoni als hij jouw liefje wil zijn? Ook al is het fictie.
Onbegrijpelijk...
Volgende week komt, als alles goed gaat, Ruben eten. Ze zaten thuis met de prangende vraag wat ze zouden klaarmaken dan. Ik zei toen dat er 1 negatief punt is: hij eet niet graag spaghetti. Hoe kun je nu niet graag spaghetti eten! :-o. De papa eet dat ook niet graag, maar da's eerder eigen aan de mens zelf: smaakloos :-p. Ik voegde er voor de volledigheid, just is just, aan toe dat hij wel spaghetti éét (en als het nie zo was, dan dumpte ik hem :-p), maar dat hij met spaghetti hetzelfde heeft zoals ik dat heb met puree, spinaziepuree en wortelen: gewoon eten om de maag te vullen, niet omdat je het echt graag eet. Ik krijg het binnen. Punt. Om de één of andere reden was de mama verbaasd dat ik niet graag wortelen enzo at. Raar. Als je de porties die ik van voorgaande vergelijk met de porties spaghetti, frietjes of rode kool ik eet, dan is er toch een duidelijk verschil. Althans, dat dacht ik toch...
Daarstraks in Aarschot geweest met de mama.
Allemaal stemmen om Aarschot in Mijn Restaurant te houden! ;-)
In de boekenwinkel (op dit moment mijn favoriete winkel in Aarschot-Centrum) lagen er keikoddige boekjes. 'Feel good-werkschriftjes'. En ze zien er ook uit als werkschriftjes. Echt zo'n boekjes die ik in de lagere school had om taaloefeningen, opstellen enzo in te schrijven. Nu, dat is dan ook al geleden van in de tijd dat de dieren nog spraken; ik ben een fossiel nu. Maar, ze zagen er zoooo leuk uit dat ik er eentje gekocht heb :-). Het werkschrift 'Meer zelfvertrouwen', op mijn lijf geschreven.
We zullen eens zien hoever mij dat brengt. Heb er al even doorgebladerd en soms kan het toch wel confronterend zijn. En moeilijk (welke zijn de laatste 5 negatieve opmerkingen en van wie; euh? :-)) en soms infantiel: volg de lijntjes van het doolhof.
Maar wie weet brengt het mij wel verder en word ik ooit nog keifier op mezelf^^.
Een 17-jarige allochtoon overvalt met een kameraad een bejaard koppel van in de 80 jaar. De bejaarde man steekt een mes in de keel van het 17-jarig manneke, dat de straat op vlucht en even verder sterft (diene bejaarde krijgt van mij al een ereteken, da's weer iemand minder die de gevangenis in moet). Volgens de krant suggereren buurtbewoners dat het niet de eerste keer moet zijn dat deze daders die mensen overvallen, aangezien ze direct naar de kluis vroegen. Zoals gewoonlijk troept dan die hele gemeenschap samen voor het huis, moeten die menskes ergens 'ondergedoken' gaan leven uit angst voor represailles (dat dat manneke flink op school of in de sportclub zat i.p.v. overvallerke te spelen, hetgeen wat hem overkomen is, is een risico 'van het vak'). Volgens familie en vrienden was de 17-jarige een engeltje die altijd lachte en droomde van kapper te worden (over aanwijzingen gesproken, en dat in dezelfde wijk van de moslimzedepolitie) en dat ze hopen dat de bejaarde voor moord werd veroordeeld (wederom, ze moesten die man belonen voor zijn verdienste aan de maatschappij). Maar kom, het was toch zo'n schatje. Vanavond in het nieuws gehoord dat diezelfde Albertooooooo-in-spe die toch zo braaf was, bekend staat als een veelpleger en blijkbaar in de instelling van Everberg zat. Het was toch zo'n schatje, meneer.
Om maar te zeggen dat ik vind dat mensen die overvallers en aanverwante goed aanpakken niet gestraft moeten worden, maar beloond. Bij iedere job zijn er risico's, bij dat van overvaller/misdadiger is zo'n risico dat het slachtoffer wel eens gevaarlijk uit de hoek kan komen.
Allez, nieuwe poging gedaan om een stageplaats vast te krijgen. Plan was om proberen in de middelbare school bij mij in't dorp binnen te geraken. Blijkbaar doen ze geen individuele stage-aanvragen meer, maar moet je een aanvraag indienen via de site van de scholengemeenschap en wordt er dan beslist op niveau van de scholengemeenschap of er plaats voor je is en waar (al mag je wel 1 of meer voorkeurscholen aanduiden). Dus i.p.v. 1 school heb ik een aanvraag gedaan bij 4 scholen.
4 keer kans op een 'ja' ... en 4 keer kans op een 'nee', maar we leven op hoop. Da's al iets.
Iemand plotse zin om Moïra van Julien Green te lezen?
Eén goede raad: doe het niet. (het is onnoemelijk saaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaai)
Ahja, nog iets dat saai was. De "J'aime les Belges/Jacques Brel"-tentoonstelling in Brussel. Audioguides zijn nooit een goed idee. Zeg dat ik het gezegd heb.
Om een lang verhaal kort te maken. Nu ik terug ga studeren valt mijn inkomen weg. Aangezien ik nog thuis (lees: bij mama en papa) woon, heb ik geen recht op een deftige uitkering. Enkel op kinderbijslag (nog steeds jonger dan 25). Goed, tot zover de theorie.
Aangezien ik al 3 jaar gewerkt heb, krijgen mijn ouders geen vraag meer voor de verlenging van de kinderbijslag en moet ik dat dus aanvragen.
1) naar de vakbond geweest om te vragen waar ik recht op heb, en hoe ik het kan krijgen. Enkel kinderbijslag en terug aanvragen.
2) volgens de site van het kinderbijslagfonds moet dat gebeuren via de werkgever van de aanvrager.
3) volgens de mama, en om ergere ambras te voorkomen, moet ik op school papieren gaan vragen.
4) volgens de school moet ik eerst een aanvraag indienen en dan geeft de school een bewijs van inschrijving.
5) de papa belt naar de vakbond en de kinderbijslag en die zeggen dat ik op school een document (waarschijnlijk inschrijvingsbewijs) moet vragen om te bewijzen dat ik een diplomacontract heb van 27 of meer studiepunten.
5bis) na een 2e telefoontje van de papa moet ik niets op school gaan vragen op voorhand en gaan ze van de kinderbijslag documenten opsturen.
6) donderdag document gehad van de VDAB als bewijs dat ik uitgeschreven ben vanwege terug student.
7) ???
Om maar te zeggen: asielzoekers (aka vreemden) krijgen makkelijker een luxe-appartement bij ons in 't dorp dan ik kinderbijslag. En dat toch als volwaardige Belg, al meer dan 24 jaar.
En op met een leuke noot af te sluiten: gisteren ben ik met Ruben gaan eten. Zo leuk hem nog eens te zien! Hij was wel doodmoe :-( maar ik heb hem ten minste gezien^^. He made my week!
Vrijdagmiddag, toen ik met de bus (lijn 2, weet u wel, op weg was naar de KHL, in Heverlee, ben ik getuige geweest van een prachtig sportfenomeen. Twee keer zelfs, hoeveel geluk kan een mens op één dag hebben :-O. Nu bent u uiteraard benieuwd van welk fenomeen ik getuige was. Ik zal de spanning wegnemen: de 50 meter sprint voor bejaarden.
Wat hebben we nodig? Gelukkig geen dure sportstadions, maar gewoon een bushalte en een bus. Echt waar, als je eindelijk eens de kans hebt om te zitten (en dan ben ik stout genoeg om die kans te nemen) kijken een hoop bomma's (meestal zijn het vrouwen) je nors aan. Maar wanneer ze met wandelstok/looprek/valies-op-wieltjes aangewaggeld komen en er staat een bus die ze nét moeten hebben, dan transformeren de ouden van dagen. Zoals Mega Mindy, maar dan zonder capsule of spannend roze outfit. Ze smijten wandelstok, looprek weg en met zakken (van de markt bv.) en al lopen ze in sneltreinvaart alle andere wachtenden omver om toch nog die ene bus te kunnen hebben. Kim Gevaert zou hard mogen lopen om deze bejaarde topatleten te kunnen voorbijsteken. als je in Leuven bent kan je dit fenomeen het vaakst zien aan de halte van het Fochplein of het station. En daar zag ik het dus vrijdag een eerste keer. En 't was een vrouwtje.
In de Naamsestraat had ik het geluk om ook de mannenrace mee te maken. Nadat ze eerst, typisch voor bejaarden, in de weg van de bus liepen en de buschauffeur claxonneerde (waarbij ze toen ook nog màkkelijk over 2m05 zouden raken bij het hoogspringen) en zagen dat er een bus achter hen reed (een bus hoor je niet, als die 50cm achter uw gat hangt, hé) die ze hadden, werd de sprint voor een 2e keer ingezet. En rarara, de bejaarde sprinter was nog vòòr de bus aan de halte aan de universiteitshal in de Naamsestraat.
Om een lang verhaal kort te maken: het is maar goed dat ze bejaarden langer willen laten werken. anders hebben we er alleen maar last mee. Met sommigen toch. Type 'ik wil op maandag- (of dinsdag-, woensdag-, donderdag-, vrijdag-)ochtend om 7u30 bij de bakker/kapper/... zijn en op dezelfde dagen wil ik tussen 15u30 en 16u de bus nemen om zo werkende mensen/studenten/schoolgaande joeng pesten omdat ik nog bij de bank moet zijn om 16u. Ook wel het type dat nergens naartoe gaat zonder naar de coiffeur te zijn geweest, zonnebankbruin te zijn en overlopen van veel te veel make-up en stinkende parfums maken zich hier schuldig aan. De schattige oudjes niet, die zijn daar te schattig voor^^.
En om helemaal af te sluiten: De Lijn zou er goed aan doen die 65+-pasjes enkel valabel te maken tussen 9u en 15u30, blijven ze ten minste uit de ochtendspits weg.
Ik heb vanavond flink een samenvatting gemaakt over de subjonctif. Flink, hé^^.
En gisteren heb ik een halfuur met Ruben gebeld, en dan moet je weten dat ik vooral niet graag bel. Als ik me nu nog door 13 Franse boekskes kan worstelen (13!) is het leven nog zonniger!
een lerarenkamer waar ik mijn jas kan achterlaten. Met het weer van vorige week is het 's morgens om 7u koud op het perron, maar warm als je tijdens je 5 springuren over en weer naar Leuven-centrum pendelt.
een kastje/bakje/schuif in de leraarskamer waar ik boeken kan leggen die ik de volgende les toch niet nodig heb. Nu sleur ik voor 2 lessen 8 boeken mee. Veel te veel.
Aanbeveling:
overleg welke boek je neemt voor vocabulaire en spraakkunst. 3 boeken voor gram en 3 voor voc die je 'altijd' nodig hebt is erover. zeker als de lector (a.i.) al de eerste les zegt dat we telkens maar een stukje uit elk boek nodig hebben. Bespaard mij een hoop centjes en gewicht in de boekentas.
+ € 226 aan boeken waarvan ik ze nog eens niet allemaal heb - check
= veel te veel!
Ik heb op 5 dagen tijd er meer geld doorgesleurd dan dat ik op 3 maanden doe! En dat zonder inkomen (ja, ik heb bovenstaande bedragen zélf betaald). Het is de bedoeling dat ik met mijn 'bijkomende bevoegdheid' makkelijker werk (en dus geld) verdien, niet dat ik op 30 juni een paar duizend euro armer wil zijn.
Nog zo iets. De school in Kontich, vorig jaar Keerbergen, allemaal mailsystemen van G-mail, maar geen enkel probleem voor 'mijn' G-mailadres, bloginlog of YouTube-account. KHLeuven? Als ik op mijn eigen G-mail wil, of me wil inloggen op Blogger/YouTube krijg ik àltijd een KHL-inlogscherm.
En hier is de oh-zo-verwachte uitspraak: typisch KHL.
Jup, we zijn weer student!
p.s. ik mis nu al mijn stapels (hehe) verbeterwerk -_-.
Vandaag 1 uur op school geweest, morgen 1 uur. Terug gaan studeren kon zwaarder beginnen. Al heeft het me al wel een pak centjes gekost! Gelukkig dat mijn inschrijvingsgeld een 'korting' kende.
In de krant staat er vandaag een artikel over pessimisme. Uit een onderzoek van de universiteit van Essex blijkt dat optimisme/pessimisme voor een deel is aangeboren en dat pessimisme op zich niet zo slecht is, dan gedacht. Want hoewel optimisme goed is voor de productie van een bepaald gelukshormoon, heeft ook pessimisme zijn voordelen. Volgens een prof van de universiteit van Wellesley is het 'defensief pessimisme' een handige overlevingsstrategie. Als je een doel stelt (zoals ik dat had met examens: ik zal wel ergens een buis hebben) en je gaat dat tegemoet met een gezonde negatieve dosis, krijg je een win-winsituatie (wat ik ook zeg als mensen zeggen dat ik een zwartkijker ben): valt het resultaat mee, heb je gewonnen; valt het toch tegen, heb je niks verloren. Volgens het artikel zou je hiermee dus voorbereid kunnen zijn op een slechte uitkomst van acties in de toekomst. Zelfs een depressie zou zo zijn voordelen hebben volgens bioloog Paul W. Andrews, omdat je in een depressie moet nadenken hoe je bepaalde sociale dilemma's uit je leven moet oplossen. Waarbij ik niet wil zeggen dat ik hoop ooit in een depressie verzeilt (verzeild?) te geraken. En als laatste wordt een Duits onderzoek aangehaald waarin staat dat pessimisme goed kan zijn als je wil afslanken, of een job wil zoeken. Want je bekijkt de toekomst minder stralend en zal uiteindelijk betere resultaten boeken. Iemand die optimist is en wil afvallen, zal vinden dat eht uiteindelijk wel goed zal komen, terwijl een pessimist weet dat et moeilijk zal gaan, toch niet zal lukken en zal dus uiteindelijk beter zijn best doen. Ook helpt pessimisme je uit een lange uitzichloze situatie halen: je geeft sneller op wanneer blijkt dat het tij niet meer kan keren en pessimsten rekken hun 'lijden' dus niet onnodig, terwijl optimisten langer geloven dat het goed zal komen.
Enfin, ik ben mijn eigen grootste criticus op alles en nog wat, mensen die mij kennen zullen dit zeker kunnen bevestigen. Misschien tot vervelens toe. Maar als het klopt wat in het artikel staat, heb ik toch weer mijn slag thuisgehaald. Van zoiets wordt een mens optimistisch^^. Maar niet té.
Donderdag, de beste weerdag van de week, afgesproken met iemand waarmee ik op de hogeschool gezeten heb en sindsdien eigenlijk niet meer gezien had. Manman, zo leuk :-), ondanks de regen. Het was alsof ik teruggekatapulteerd werd in mijn studentenjaren (die voor de rest overigens vrij geruisloos voorbij zijn gegaan). We hebben vooral herinneringen opgehaald aan toen en ons terug een kriek gelachen, zoals we ook toen (al dan niet verdoken) ons een kriek lachten. Medestudenten die tijdens een les, waar hoop en al 20 man zat, in slaap vielen bijvoorbeeld.
Eigenlijk voelde het aan alsof ik haar nog maar pas gezien had, en in die 3 jaar was ze nog geen hààr veranderd. Om jaloers op te zijn eigenlijk...
We hebben beloofd om er nu geen 3 jaar meer tussen te laten eer we nog 'ns afspreken. Zien of het lukt.
Vandaag naar Blokken gekeken. En nee, mij storen de bewegende blokjes niet. Tot zo ver die discussie.
Eén van de kandidaten was een (sport)journalist die nog niet aan het werk is, maar een aggregaat kon bijdoen. Kon hij blijkbaar les geven in bepaalde richtingen in het hoger onderwijs, maar ook in het middelbaar enkele vakken zoals aardrijkskunde en geschiedenis.
Waarom mogen zij dat geven, en ben ik 'onbekwaam' zonder uniefdiploma om aardrijkskunde en geschiedenis en economie te geven in de derde graad? Als mensen een uniefopleiding volgen en dan met een extra cursus ook' inhoudelijk expert' zijn in vakken waar ik 3 jaar voor naar school ben gegaan, stomme werkjes heb gemaakt. Zo is het natuurlijk moeilijk om werk te vinden, aangezien er veel licentiaten in de 2e graad staan, terwijl het toch de regenten zijn die daar bevogd voor zijn. Als je graag les wil gaan geven later, doe dan meteen een lerarenopleiding, dan ben je ook 'echt' een leerkracht. Da's wat anders dan een jobonzekere opleiding volgen end an zeggen: wat ga ik doen, ik zal maar lesgeven. Boe! Blijf dan in de 3e graad waar je beter aan kennisoverdracht kunt doen, dan in de jaren te staan waar ik voor gestudeerd heb. Het is zo'n situatie zoals een tandheelkundige (ne tandist gelijk ze zeggen) ook ineens bekwaam is om de job van hartchirurg te doen.
En nog zo'n gevoel dat ik bij zo'n verhaal krijg is dat mijn vakken die ik geef poepsimpel zijn, aangezien zo veel mensen die maar iets of wat algemene vakken of wetenschappelijke vakken hebben gevolgd ook 'mijn' vakken kunnen geven. Alsof ik oerdom ben dat ik 3 jaar hogeschool heb gedaan, speciaal dan nog die vakken.
Stielbedervers!
Nog een gouden raad: schoenmaker, blijf bij uw leest. (aka als regenten in de klas, journalisten op een redactie).
Ik ben van nature geen begenadigd lezer van romans, laat staan 'hoogstaande' literatuur. Meestal omdat de verhalen niet boeien, of omdat er geen snelheid inzit. Als ik 5 bladzijden lees over het behangpapier in de slaapkamer heb ik het met het boek écht wel gehàd, net zoals ik zinnen 2, 3, 4 , 5 keer moet herlezen om ze te begrijpen. Dan ligt het boek snel langs de kant en is het gelabeld als 'miskoop'. Vroeger, in tijd dat de dieren nog spraken en ik nog in het middelbaar zat, waren de verplichte boekbesprekingen dus een hél. Een lijst van 20 boeken ofzo waarbij nat dat éne boek dat je aansprak niet te vinden was in de bib en je het dus moet iets anders moest doen waarvan je op voorhand wist dat het je niet kon boeien. Een race tegen de tijd om in 3 weken dus een boek uit te krijgen van ochgod 200 bladzijden.
Gelukkig zijn er de uitzonderingen die de regel bevestigen. De boeken van Dan Brown zijn er zo één, net als 'Je moet dansen op mijn graf' (een echte aanrader!). En deze vakantie heb ik weer zo'n uitzondering ontdekt. Een uitzondering die 3 boeken telt van elk, afgerond, 500 bladzijden. Bladzijden die ik verscheurd heb om vooruit te komen in het verhaal. En kijk 'ns aan, op een maand tijd heb ik een 1500 bladzijden tellende trilogie verslonden. Het had op 3 weken gekund, als ik ergens geen 'angst' had om het boek uit te hebben. Erg, eigenlijk. Maar ik was/ben 'verslaafd' aan het verhaal van Adrian Mayfield dat Floortje Zwigtman vertelt in heet Groene Bloem-trilogie. Meesterlijke vertelstijl, vlot, boeiend en altijd op het einde van een hoofdstuk weet ze je zover te krijgen dat je toch nog een hoofdstuk verder wil lezen alvorens andere dingen te doen die je gepland had. En dàt is er nodig om mij te boeien. Misschien in een notendop het ganse verhaal? Adrian Mayfield is een tiener (16 in het eerste boek) die opgroeid in een armer milieu in het Londen van eind 19e eeuw. Vader dronkeboer, hij ongelukkige job bij een 'Herenmodepaleis' en hij droomt ervan om een beter leven te vinden. Via een paar toevallige ontmoetingen komt hij in een andere wereld terecht, die van kunstenaars en geld. Wordt schildersmodel voor kunstschilder Vincent Farley en ontdekt dat hij wel verliefd op hem is. (Surprise, surprise dat er homo's in voorkomen :-)). Wanneer de Londense beau monde op het einde van de zomer wegtrekt, verliest Adrian zijn inkomen en in de hoop te overleven en misschien de liefde te vinden die hij gehoopt had te vinden bij Vincent, gaat hij een halve zomer door het leven als een hoer. En hoe hij liefde vindt, verliest en weer vindt -ondanks het 'duistere' verleden als hoer is de rode draad van de 3 boeken, met op de achtergrond de processen tegen Oscar Wilde.
Ik heb het verhaal verslonden. En als ik een boek verslind is het een indicatie dat het een goed boek is :-). Ik verwacht één van de komende dagen in een soort 'zwart gat' te verzeilen nu ik het ganse verhaal gelezen heb.
Zo af en toe durf ik heerlijk oppervlakkig zijn. Oppervlakkig als in 'genieten van al het mooie mansvolk dat er op deze wereld rondloopt'. Automatisch kom je dan regelmatig uit bij modellen, en zo af en toe is er eentje echt wel de moeite waard om te delen. Hetzij via foto's op zondag, via de foto's tussen de links enzo langs rechts, of -zoals nu- via een YouTube-filmpje. Het is een interview over schoenen, of zoiets denk ik. Maar let vooral op zijn gigantisch schattige glimlach. It's just not fair ... ;-)
Het is vandaag ook 1 september. Zo een van die scharniermomenten met de zomerfestivals, allerheiligen, kerst en nieuwjaar, pasen, moeder- en vaderdag, Sinterklaas en Valentijn die dan uitgebreid in het nieuws worden besproken. Vandaag gehoord dat er een tekort is aan leerkrachten, tegen 2020 zelfs 20 000. Vraag mezelf af waar de toevloed aan telefoons, mails, ... deze zomer gebleven is.
I.p.v. de supersocialist uit te hange en het onderwijs te willen hervormen tegen 2014 (waarbij ik het me afvraag of het een goede zaak is, aangezien vorige week in de krant stond dat het 75% van de leerkrachten nu al vind dat het achteruit gaat, gaan ze àlle leerlingen eenzelfde pakket aanbieden.) zou Smetje beter ervoor zorgen dat mensen die een lerarenopleiding uitdoen én het onderwijs in stappen 1) makkelijker werk vinden, 2) makkelijker binnen eenzelfde scholengemeenschap terecht kunnen voor langere tijd, en 3) iets doen aan vastbenoemden die even iets anders willen doen (zelfstandige spelen ofzo) en iemand voor 2/3/4 jaar werk geven en dan doodleuk terugkomen en iemand anders zijn gans toekomstbeeld afpakken.
Voilà, het is er uit!
Gelukkige 1 september!
(en wachten op een telefoontje van Diest ondertussen)
We zijn officieel, vastgelegd bij koninklijk besluit, hopeloos.
Hopeloos omdat we geen werk hebben, geen vooruitzicht hebben op werk. Laat staan dat ik al een sollicitatiegesprek heb gehad. Niet dus, zelfs dat is te veel gevraagd.
Eigenlijk sta ik na 3 jaar even ver als waar ik 3 jaar geleden stond: even ver van het vooruitzicht op vast werk, verplicht tot schoolhoppen tot in de onenigheid.
Het is niet eerlijk!
Gelukkig heb ik daarstraks een zotte aankoop gedaan: een hoedje^^. Ben er blij mee als een klein kind.
In het licht van een nog steeds werkloze 1 september (ik heb godver nog maag één telefoontje gehad, en dan nog via de site van vdab, ge gaat me niet wijsmaken dat er nergens in de omtrek een school is die geen uren heeft van mijn vakken!) een lichtjes aangevulde lijst ...
onwaarschijnlijk gelukkig worden (als in: vaste relatie; vaste, toffe job; eigen huis; kindje)
een goed boek schrijven (dat ook nog eens goed verkoopt :-p)
een stem in een animatiefilm inspreken (hehe)
één dag onwaarschijnlijk beroemd zijn
voor de rest van mijn leven onwaarschijnlijk knap zijn
het noorderlicht zien
een safari maken (zonder opgegeten/vergiftigd te worden)
EuroMillions winnen (geld maakt niet gelukkig, maar het is wél wreed gemakkelijk)
op 1 september een leuke school vinden waar ik een jaar kan blijven en nog een jaar en nog een jaar en dan een TADD en dan vaste benoeming!
eens goed mijn gedacht kunnen zeggen tegen iedereen waartegen ik als een snul 'ja' heb tegen gezegd en me voor de rest niks heeft opgeleverd ...
Kan ik in Wonderland ook werk vinden met vooruitzicht op eindelijk wat meer zekerheid in plaats van dat het in de echte wereld met een vingerknip voor mijn neus door iemand anders wordt ingepalmd?
Ìk had op 30 juni 2012 TADD kunnen zijn, met vooral dikke nadruk op 'had'.
Dromers waren verliezers. De bodem van elk ravijn lag vol met stumpers die ooit gedacht hadden dat ze konden vliegen. Jammer voor jou. Sukkel! Pech gehad.
Weet je wat raar is? Na het tennissen in, misschien net iets te, zonnig en warm weer een verfrissend bad komen en uit bad ineens beginnen zweten gelijk weet-ik-veel-wat in een sauna.
Eventjes terug naar de 'oude editor' aangezien bij de nieuwe 'aanbevolen' editor een cirkeltje maar bleef draaien waar ik tureluurs van werd.
Terwijl hier net de eerste donderslagen te horen zijn ben ik net terug van mijn (oude) school. Het geval met de ontbrekende handtekening op het C4, weet je wel. Ze weten nog niks over de uren/te verdelen opdrachten want de directeur was er nog druk mee bezig. Dus, zoals ik al op 1 juli dacht, wordt volgende week beslissend of ik al dan niet op 1 september werk heb.
Zondagmiddag gaan eten bij de ouders van Ruben. Als in 'de officiële voorstelling', oftewel de 'keuring'. Ik heb een hekel aan zo'n zaken, met in dezelfde rij ook eerste schooldagen op een nieuwe school, sollicitatiegesprekken en vroeger stagetoestanden regelen en examens. Stressvol, risicovol en onvoorspelbaar.
Aangezien ik nu nog leef, betekent dus dat ik het overleefd heb. En meer dan dat, ik heb me best wel geamuseerd. Ok, zijn ouders zijn iets anders dan de mijne, ze spreken bv. beschaafd Nederlands waarbij mijn taalgebruik lichtelijk uit de toon viel, maar voor de rest zijn het erg leuke mensen. Ze gaan erg open om met hun kinderen, denk ik, er wordt over meer zaken gesproken dan dat ik met mijn ouders durf bespreken in ieder geval. En die zijn papa is vooral geweldig. Zijn mama is ook een lieve hoor, maar zijn papa kan soms zo droog zijn. We hebben min of meer hetzelfde soort gevoel voor humor -wat altijd helpt. Zeker als de net-niet-openinszin van de papa is "We zijn nogal een rare familie." Dan is het ijs meteen gebroken, he.
Het was op voorhand stressen, maar die was meteen meegevallen. Nu hopend at het tussen mijn en Ruben goed genoeg en lang blijft klikken.
En zo zijn we weer terug uit Parijs. Te snel. Zoals altijd eigenlijk. Als ik oooooit vastbenoemd raak (en dan voor meer dan 4 uur, hé) en mijn vent moet voor zijn werk een jaar of 2 jaar naar Parijs, dan neem ik loopbaanonderbreking en ben ik mee weg :-). Ik ben wel beetje verliefd op die stad, zoals je misschien al wel gemerkt had.
Maar dus 6 dagen die voorbij zijn gevlògen. Als de tijd snel moet gaan, gaat ze traag vooruit en andersom, je kent dat wel. Ruben heeft me meegenomen naar plekken waar ik 1) zelf nooit zou komen (Yves Saint Laurent, Louis Vuitton, Ladurée en andere dure winkels) en 2) zelf nooit naartoe zou zijn gegaan (Opéra, Musée d'Orsay, Musée Rodin) en 3) nooit zelf zou geraken (Montmartre zonder eindeloze trappen, de wijk van het Elysée, de wijk van de dure winkels). Kortom: ik heb veel ontdekt, veel gezien en mij afgevraagd wie er belachelijk veel geld wil uitgeven aan kleren en veeeeel te dure accesoires. Het was een Parijs-trip van een heleboel ontdekkingen. Zoals een Fauchon-winkel met fuchsiaramen, fuchsia-accenten in de winkel, afgewisseld met zwart en veel spiegels. Alles om een stevige ordinaire gayparty te houden dus. Echt grappig om te zien, en ik vraag me af of je niet zot wordt in zo'n knal fuchsiaroze winkel.
Nu de Tour (helaas) weeral gedaan is en er ten huize mezelf een gigàntisch zwart gat dreigde op te doemen, knijp ik er enkele dagen tussen uit. Vanaf vandaag tot en met nu zaterdag om precies te zijn. En waar kun je het afscheid van de Tour (hoe melig -_-) beter verwerken dan in la douce France, en meer bepaald Parijs, zelf? Dus vandaar dat ik me vanaf vandaag weeral enkele dagen in Parijs bevind.
En ik hoooooop dat het een beetje deftig weer gaat zijn. 30°C is erover, maar droog weer en zonder-jas-gaan-is-ok-temperaturen is toch niet te veel gevraagd? Want met de prachtig zonovergoten julimaand, maak ik me toch wel wat zorgen. Maar volgens France Méteo zou het moeten meevallen.Vooral dinsdag, woensdag en donderdag dan :-). Maar we zien wel^^.
Mijn gsm is gemaakt. Hout vasthouden dat hij het nu uitzingt tot gans op het einde binnen een paar jaar :-). 'k Heb zelfs een nieuw plastiekske op mijn scherm gekregen^^.
Hmmm. De kastanjeboom bij de buren hangt al vol met (kleine) kastanjes. In wel mooi felgroene bolsters. Maar is het half juli niet heel wat veel te vroeg voor kastanjes?
Vermist sinds enkele weken.
Luistert naar de naam: ZON
Lengte: héél groot Kleur: geel/oranje
Specifieke kenmerken: geeft vééél warmte en licht
Mensen die iets zien dat er op gelijkt gelieve het terug naar België te sturen.
(of waarvoor statussen op FB niet goed voor zijn B-))
Vandaag (weeral) naar de vakbond geweest. En de miserie is nog niet over! Nu blijkt mijn C4 onvolledig te zijn. Zucht. Ik heb het afgegeven aan de vakbond zoals ik het op school gekregen heb; ik ga er van uit dat dat dan in orde is. Normaal, niet? Nuja, moet ik nog eens in augustus naar school gaan om dat laatste blad te gaan halen. Miserie!
Da's nog een goeie reden om in de privé te gaan werken ...
Vandaag mijn haar laten ontkrullen bij de kapper^^. Ik weet het, ik ben homo. Dus dan is het gerechtvaardigd :-p. Het ziet er nu een beetje raar uit, maar volgens de kapster kan het wel een tweetal dagen duren eer mijn haar zijn (ontkrulde) zelf is. Dus we zullen zondag weten of het er al dan niet deftig uitziet.
Al moet ik toegeven dat een leven zonder krullend haar een pak aangenamer is!
Ben net thuis van Leuven en wou naar Ruben een sms nog sturen. Ik schuif mijn gsm open (heb zo'n schuifgsm dus) en wat blijkt? Een knalwit scherm!!! Ik zie niks meer van wat ik doe als ik die gsm openschuif. En ja, ik heb hem al uitgezet en ja, ik heb de batterij er al uitgehaald, maar nog altijd blijft dat ding koppig. Nog geen jaar oud (!) en al naar de zak.
Wordt morgen een leuke trip naar Aarschot naar die winkel ... Ik hoop dat het gewoon één of andere belachelijke instelling is en niks anders, want anders ben ik verplicht een nieuwe te kopen. Niet dat ik dààr veel zin in heb ...
Dat een mooie avond zo onnozel moet eindigen. Ze moesten het verbieden!
Eindelijk is hij er terug: de Tour de France! Toch één van de topsportevenementen van het jaar met de geweldige commentaar van Michel Wuyts :-)!. En niet te vergeten de prachtige etappezege van Philippe Gilbert van deze namiddag. Op zich is de Tour al 'geslaagd' voor de Belgen, of we blijven in ieder geval niet met lege handen achter.
Nog even iets anders. Daarstraks op weg naar de tennis bijna in ene zijn gat gereden. Ik kom dus aangereden, zo snel als ik mocht, iets trager (!) zelfs. Ik passeer een straat en in plaats voorrang te verlenen (zoals het moet) wringt er zich daar ene voor mij en dan natuurlijk geraakt diene auto amper vooruit. alles dichtgesmeten of 't was zover. Voor de eerste keer in 6 jaar autorijden heb ik mijn faren opgezet als teken van 'Kieken!', nadat ik natuurlijk eerst goed met mijn koplampen in zijn spiegel zat. De onnozele. 't Waren natuurlijk weer gepensioneerden; dan zeggen ze iets van 'de jeugd'. Maar om het nòg ironischer te maken (oudjes zijn soms zo grappig -_-) had diene vent op zijn achterruit een sticker geplakt: 'Opgelet, voorbeeldige bestuurder!'. Als voorbeeldig zijn gelijk staat aan uw voorrang niet verlenen zijn we goed bezig ...
Hoewel het ziekteverlof van degene waarvan ik via via mijn uren heb is verlengd tot op zijn minst eind september weet ik niks. Geen 'ja', maar ook geen 'nee'. En dat maakt het lastig. Als ik zou kunnen blijven heb ik mijn derde jaar in dezelfde scholengemeenschap en da's altijd handig als we toekomstgericht denken. Ofwel kies ik nu eieren voor mijn geld en als ik een nieuwe opdracht krijg neem ik die aan, ofwel neem ik een risico door op dat ziekteverlof te rekenen...
De laatste dagen staan verspreid in de krant artikels/lezersbrieven over de Antwerpse (nuja, in hoeverre is dat Antwerps?) 'zedenpolitie' van 15 jarige kindjes van allochtone afkomst die niets beter te doen hebben dan meisjes en holebi's aan te vallen. Laten we wel zijn dat er maar één oplossing is: harde aanpak en een defitge (figuurlijke) rammeling voor die joeng. Ze kunnen zelf amper hun naam juist schrijven en appelen en peren uit mekaar houden, wat zouden ze aan andere mensen moeten zeggen wat zedig en onzedig is? Dat zijn het soort mensen die zelf 1) er gigantisch verwijfd bijlopen (vaker meer gay dan de echte gays zelf, aangezien ze zelf met diamanten oorringen superspannende shirts enzo rondlopen) en die 2) zelf niet verder kijken dan voetbal, seks en andere hersenloze uitspattingen.
In de lezersbrieven stonden een aantal mooie quote's/terugkomende meningen die ik deel en/of die soms echt wel raak waren. Er was een man die zich nu (terecht) afvroeg waar het Centrum voor Gelijke Kansen nu bleef. Meestal als je nog maar durft wijzen naar een moslim, staan ze direct te roepen dat we verdraagzamer moeten zijn, maar nu 'de moslims' plots aan de andere kant staan (nl. die van racist/discrimineerder) blijft het erg stil langs de kant van het CGK. Iets wat mij toch ook opvalt wanneer er allochtonen din de fout gaan je het centrum niet hoort, maar vice versa weer wel. Duidelijk geval van partijkiezen (en we weten allemaal dat CGK nogal links is en niet tegen de allochtone gemeenschap -of delen ervan- durft optreden). Tweede zaak die regelmatig terugkomen en die ook 100% terecht is is dat vele mensen (en ik dus ook) vinden dat 'die moslims' zich hier moeten aanpassen naar onze leefgewoonten, wetten, tradities e.d. en niet per se de hunne moeten opleggen of dat ze anders nog altijd terug kunnen naar hun land van herkomst. Liefst, als het hier toch niet deugd moeten wij ook geen kindergeld geven aan dat 15-jarig tuig.
In de rand daarvan heb ik mijn kindjes van 1A er tijdens één van de laatste lessen aardrijkskunde (het ging over bevolking en bebouwing en die les ging over problemen in de stad) er duidelijk op gemaakt dat racisme niet alleen van ons naar de allochtonen kan gaan, maar dat ook echte Belgen het slachtoffer kunnen zijn van racisme en discriminatie die vertrekt bij de vreemden. Waarvan dit toch een mooi voorbeeld is. Ik hoop dat ze nu eens aan mij zullen denken àls (met nadruk op 'als') ze de krant opendoen.
Als afsluiter toch nog dit: mensen à la Merkel krijgen nog gelijk door te zeggen dat de multicultisamenleving niet werkt. Dit is nog maar eens een bewijs. (wat niet wil zeggen dat er ook mensen zijn -moslims en niet-moslims- die het wél goed doen)
Wat is er mis met 70 km/h rijden als er langs de kant van de weg in het groot zo'n groot rond bord met rode rand staat en in het midden '70' op? Of als er langs de kant van de weg een groot bord staat met 'zone 70'. Kan mij dat iemand eens uitleggen? Ik dacht altijd dat 70 km/h sneller was/is dan 50 km/h of erger.
En indien u graag aan sightseeing doet: neem dan een sightseeingtour in plaats van andere mensen te pesten!
De tijd gaat toch rap voorbij, morgen begint alweer de zomer, volgende week vrijdag is het grote vakantie en begint de maand juli (en dan zaterdag erop de Tour B-)). Om maar te zeggen dat de tijd vliegt.
Ons Renske is vandaag 1 jaar geworden. Ik zei daarstraks nog tegen de mama dat ze snel oud zal zijn... Hopen dat ze dan heel oud wordt^^.
Gisteren mijn nieuwe laptop gaan ophalen. Handiger formaat, beter om als het op mijn kamer snikheet is (zomer) of ijskoud (winter) beneden te kunnen werken en als reserve voor moest er met mijn 'vaste' laptop iets gebeuren. Alleen: geen internet. We hebben thuis een router (ofzoiets staan), maar niemand weet welk wachtwoord erbij hoort om met het internet te kunnen verbinden. Zucht -_-.
Ik heb van mijn rustige verbetervrije-namiddagen gebruik gemaakt om nog wat sollicitatiebrieven te schrijven. Ik ben nog zo 'conservatief' dat ik ze nog per brief stuur. Wat dus betekent veel prins-handteken-envelopschrijfwerk, maar ik ben ervan overtuigd dat het op zich een goede indruk maakt dat je de moeite neemt om nog echt een brief te schrijven.
Alleen merk ik nu dat mijn enveloppen stilaan op raken, toch nog eens aanschaffen in de vakantie :).
Ben deze namiddag tot de vaststelling gekomen dat ik Ruben bijna 3 weken moet missen. Wegens eerst zijn examens en dan de mijne die verbeterd moeten worden. Niet fijn.
"Zwembroekproof: wat een woord. (...) Maar ik ben niet zo gek van die cultuur van blote bovenlijven. We worden er constant door omringd. Kijk naar eender welke reclame voor parfum. Het schept een verkeerd verwachtingspatroon, een verkeerd soort verlangen bij mensen, waardoor ze mogelijk verdriet of frustratie ervaren omdat ze er zelf niet aan beantwoorden. Als je eens weet hoeveel mensen daar ongelukkig van worden."
Uit:Nina (11/06/2011), coverreportage met Matthias Schoenaerts.
Vandaag mijn (op 1 na) laatste lessen aardrijkskunde van het 2e jaar gegeven. Van een leerling heb ik zelfs een ganse doos mini-Merci's gekregen. De doos heeft een hartjesvorm^^. Het was vanwege het feit dat 'ze mij 2 trimesters lang hoofdpijn bezorgd had'. 't Is een leuke, maar erg drukke klas en die ene leerling hoor je vooral aankomen. Ze zijn daar een volumeknop vergeten aan te zetten, denk ik.
Maar hoeft het gezegd dat ik er wel door gecharmeerd ben? ^^
Gisteren met Eriamel naar Rio gaan kijken, je weet wel: het verhaal van een ara die niet kan vliegen. Buiten veel (rustige) kindjes en enkele irritante, marginale pubers was er over het zaalpubliek weinig te melden :-). De film was geweldig. Echt grappig :-), de reden waarom we gaan kijken zijn natuurlijk. Voor wie de wisselvallige-aankomende dagen wil doorbrengen, misschien een cinematje naar het zonnige Rio ;-)?
Ik heb in mijn tweedjaars voor aardrijkskunde nog één les en een klets over. Aangezien de leerstof niet moeilijk is (toerisme: wat zijn aantrekkingsfactoren, ook wel: heel vaak hetzelfde :-D), heb ik besloten om de les vandaag en volgende week 'op te vullen' met een film, nl. Earth. Mooie documentaire zonder een 'echte' documentaire te zijn die de pracht en breekbaarheid van onze planeet toont. Past mooi in het kader dat het vak aardrijkskunde bewondering en respect moet opbrengen voor het landschap/aarde/omgeving. Dus bij deze.
Ik ben dan vandaag ook omringd geweest door 'oooh!' en 'aaaah!' en 'zie hoe schattig!'. Vooral meisjes dan :-). Maar ik vind het dan toch positief dat ze euh 'meeleven' met de film^^.
Ik heb net mijn sollicitatiebrief geschreven. Allez, de versie van vorig jaar herschreven, da's juister. De aanhef "Hierbij stel ik mij kandidaat enz..." en het slot "Mijn voorkeur gaat uit voor een opdracht enz..." zijn al enkele jaren dezelfde. Ik ben nog altijd aan dezelfde hogschool en inhetzelfde jaar afgestudeerd als vorig jaar en het jaar daarvoor en ik geef nog altijd het ene vak liever dan het andere. Dat verandert niet zomaar. Nee, enkel de marketing, namelijk wat ertussen staat, is aangepast. Ik had daarstraks toen ik na de tennis in bad zat een geniale ingeving.
Deze keer heb ik 'uitdaging' als sleutelwoord genomen. Ik heb al in 3 jaar tijd 2 vakken moeten geven waar ik geen diploma voor heb, ik ben dit jaar op 2 weken tijd in sneltempo een 'wiskundeleerkracht' geworden, kom 8 uur in de b-stroom waarbij ik me soms enorm aan enkele joeng kan ergeren en langs de andere kant door anderen dan weer 'vertederd' kan worden.
Ik hoop dat mijn opdracht volgend jaar in dezelfde school ligt, maar anderzijds ben ik 'klaar' om op 1 september een andere uitdaging aan te gaan in een andere school ...
We hebben allemaal bewondering voor mensen die goede antwoorden geven. Nog meer bewondering hebben we voor mensen die goede vragen stellen. Maar we worden het meest geraakt door mensen die écht luisteren.
Tot 18u op school gezeten voor een algemene vergadering + graadvergadering. Na 7 uur les en de laatste 2 uur 1B en 2BVL gehad te hebben kan dat echt wel tellen. Kwam er nog bij dat zo goed als alle drankautomaten uitverkocht waren en dat je altijd met gepast geld moest betalen. Net als bibi hier in kleingeldnood zit -_-. Zoals gewoonlijk.
Gelukkig waren er Mignonettes van een jarige collega om de pijn te verzachten B-).
Als ik zo verwijfd zou zijn als Jack Sparrow, dan was ik ge-ni-aal! B-).
't Was trouwens een leuke film, en aan de volle zaal te zien waren wij niet de enige die dat dachten. Dus allen daarheen! Voor de rest heb ik vooral onthouden dat vlinders tegenhouden moeilijker en moeilijker begint te worden. Al is de vraag of ik me dààr zorgen om moet maken ;-).
Zaterdag ga ik waarschijnlijk naar de nieuwe Pirates of the Carribean-film kijken B-). Het beloofd dus een zalig weekend/zaterdag te worden, aangezien ik eerst nog naar de kapper mag. Mijn haar laten wassen bij de kapper, bestaat er iets zaligers?
Waarom slaag ik er niet in mijn toetsen te spreiden over een paar weken? Nee, bibi moet in zo goed als in al zijn klassen in dezelfde week een toets. En dan klagen dat er veel verbeterwerk is...
Zonder kleefdraad opgestaan en we gaan straks met een nieuwe kleefdraad boven onze bovenste rij tanden slapen. Het kan verkeren. Moet wel bekennen dat ik deze morgen bijna bij de orthodont was ingedut toen ze die draad aan het plaatsen waren, lag wel goed :-). Alleen jammer dat het eten van een lekker stokbrood nu een speciale techniek vereist. Als ik nu dat nog 'gewoon' eet bestaat de kans dat die draag loskomt of zelfs breekt. Vond ik peroonlijk een minder leuke boodschap. Ofwel de korst wat breken ofwel langs de zijkanten bijten en niet meer rechtstreeks met de voortanden.
En dit weekend was het Songfestival! Samen met de vriend van D. bekeken en geoordeeld. I Ik vind het persoonlijk erg spijtig dat Frankrijk zo laag stond, was één van mijn favorieten. Gelukkig heeft België ter compensatie 12 punten aan Frankrijk gegeven ;-). Vandaag stond de krant dat België de finale gemist heeft met één (1!) punt ten voordele van Moldavië. Van alle landen toch niet Moldavië met zijn mislukte kabouter Plop-mutsen!!! Om maar te zeggen dat ik het schandalig vond. Niet dat Witloof Bay zo'n sterk nummer had, maar in ieder geval beter dan dat!
Voilà, 't is gezegd.
Vanavond is het dan zover: de finale van het Songfestival waarvoor ik me, voor de gelegenheid, verplaats naar Hasselt om samen te kijken, te oordelen, te genieten, te lachen en te ergeren. Hierboven enkele leuke liedjes, volgens mij. Enkele daarvan als zijn echte kanshebbers op de overwinning vanavond!
Morgen de grote finale! En de meeste landen die door zijn gegaan waren terecht. Waarom Moldavië bv. door mag is mij een raadsel, al heeft het één voordeel: dan kan er een land zaterdag terecht laatste eindigen B-). Al blijft het jammer dat Dana International de halve finales niet heeft overleefd. Liedje in dezelfde categorie als Zweden, niet super hoogstaand, maar best ok en het geeft je een happy gevoel :-).
(alleen mag die stomme Brit tijdens het liedje zwijgen in het filmpje hierboven!)
Eén van mijn favorieten voor vanavond. Misschien niet een topnummer, maar wel catchy en eentje dat blijft hangen. Denk dat er dinsdag slechtere/saaiere liedjes naar de finale zijn doorgeraakt.
En de looks van knappe Eric zijn ook altijd mooi meegenomen B-).
Vandaag de eerste halve finale. Als ik zo de landen bekijk, is er eigenlijk maar eentje dat ik op voorhand beluisterd heb, nl. Azerbeidjan. Dus in mijn ogen is het vanavond de 'zwakke' halve finale. Maar desalniettemin kan het aftellen vanaf vanavond écht beginnen B-).
En dan mag ik sewes nog eens terug naar school voor een oudercontact ... en donderdag ook. *zucht*
En het was veeeeeel te warm vandaag :-o. Moest ik een chocoladen figuurtje zijn, ik was al lang gesmolten!
Nog 5 keer slapen scheiden ons van het Eurovisie Songfestival 2011. *woehoe* Aangezien ik een mezelfrespecterende homo ben, ben ik uiteraard van en tel ik af. As it should be.
Duitsland heeft vorig jaar gewonnen, al vond ik niet dat Satallite het beste liedje van de 25 was. Vandaar een filmpje van een lied van vorig jaar waarvan ik, persoonlijk, vind dat het meer recht had om te winnen dan Lena. Om af te sluiten: Lena's liedje van dit jaar is echt niet goed. Maar da's weer mijn mening
Gisteren voor de eerste keer in 5 weken terug gaan tennissen. Zoals te verwachten was was het niveau niet echt hoog te noemen, maar langs de andere kant heb ik als slechter gespeeld wanneer ik voor een eerste keer in langere periode begon te tennissen. Ik had veel meer last van de zon. Ik kan sowieso al niet goed tegen de warmte/volle zon op mij, en als er verwacht wordt dat je elk pasje en slag perfect doet terwijl je een uur in volle zon staat... Na een uur was het echt wel genoeg: ik mijn hoofd brandde en ik voelde hoofdpijn opsteken.
Dat belooft voor deze namiddag ...
De vriend van één van m'n beste kameraden heeft een aanbieding gekregen als model van een Brussels bureau. Gescout, of hoe heet dat, tijdens een avondje uitgaan, opgebeld geweest met de vraag of hij testfoto's wil maken en dan zien of hij al dan niet toehapt.
Dan zie je maar welke kansen/mogelijkheden je krijgt als Moeder Natuur gul is geweest met de looks. En op zo'n moment voel ik me ook altijd beetje slecht, want ik zie er niet zo goed uit om ooit nog maar door zo'n mensen bekeken te worden. Waait wel over ...
Vandaag een uur te vroeg op school. Een uur! 1B had medisch toezicht deze voormiddag en blijkbaar stond dat nergens op Smartschool of in de leraarskamer. Er waren nog collega's uit de lucht gevallen deze voormiddag toen ik eens rondvroeg. Het leuke eraan is dat ik deze week toch weer uurtje minder wiskunde geef. ^^
Net mijn laatste powerpoint voor het 2e jaar gemaakt van dit schooljaar. Normaal gezien toch. (hout vasthouden). Om maar te zeggen dat de zomervakantie in aantocht is.
De examenroosters in voorlopige versies hangen uit. Ik krijg alles (als in: 206 examens) de laatste week binnen en nogal alles in pakketjes. Op aardrijkskunde 2e en 1e jaar alles de laatste maandag, de dag erop aardrijkskunde 2e jaar en op de laatste dag aardrijkskunde 1e jaar. Alsof dat pasen nog niet hectisch genoeg was! Ik mag ook nog een volledige eerste week van de examens op maandag, dinsdag en vrijdag nog op school zitten in de namiddag om les te geven. *zucht*
Sinds zaterdagavond/-nacht voel ik voorzichtige vlinders opborrelen. Voorzichtig, daar toch wel de nadruk op. Ik wil absoluut niet gezegd hebben dat er een relatie uit voortkomt, ik zie nogal wat obstakels. Praktisch als psychologisch... Wat niet wegneemt dat ik 200% geniet van dat gevoel en alle leuke dingen die erbij rond komen :-).
Nog 1 week en het is ESC-week! *woehoe*
Je bent homo of je bent het niet ;-)
Osama bin Laden is gedood. Er heerst toch nog gerechtigheid. Dat hij mag branden in de hel, als die bestaat! En zoniet: rotten dat lijk!
Vandaag dus opendeur gehad op school. Of 'infodag' zoals dat tegenwoordig heet. Samen met enkele collega's verkocht ik crocques en wraps. Stressvol, want er was te weinig kip voorzien :-p. 5 kipfilets voor 100 man! Dus is er nog bijgekocht geweest, want ja, anders was het maar 1 stukje kip per man, en dat zou schandalig geweest zijn. Uiteindelijk is alles verkocht geraakt en konden we rond 16u30 het bordje 'uitverkocht' omhoog hangen (figuurlijk dan).
Eigenlijk heb ik me best nog wel geamuseerd vandaag, met dank aan het mooie weer uiteindelijk. Het resultaat van vandaag was dat er al 10 leerlingen meer zijn ingeschreven van vorig jaar.
Hiphoi! ^^
Het lokaal klaarmaken voor de infodag is, zelfs als je met 3 mensen bent, vermoeiend. Zeker als een hevige hagelbui ook nog eens de halve speelplaats overhoop zet.
Nooit gedacht dat ik zo veel invloed kon uitoefenen op mensen als ik vertelde welke rare/vieze dingen ik droom (zie maandag :)). Had het tegen een collega verteld gisteren, komt ze me deze morgen vertellen dat ze de vorige nacht over kanker heeft gedroomd. 'Gelukkig' niet bij haar, maar bij haar mama.
Ergens vind ik het wel grappig ...
En maar goed ook. Anders zag mijn nabije toekomst er zeer griezelig uit :-s... Ik heb namelijk onlangs gedroomd dat ik terminale kanker had. En nee, ik was in mijn droom geen gelukkig gepensionneerde, maar gewoon zo oud als ik ben. Vies dus! Al heb ik me er al lang bij neergelegd dat kanker waarschijnlijk mijn dood zal worden, aangezien zowat iedereen in mijn directe familie aan één of andere kanker gestorven is. Maar met 'erbij neergelegd' bedoel ik wel dat ik dan (hopelijk) al een krasse tachtiger zal zijn.
Net voor de paasvakantie had ik het boek 'Dag Vlaanderen' van Christophe Deborsu gekocht en sinds gisteren is het helemaal uit! Het is een aanrader! Leest vlot, afgewisseld met leuke weetjes en toch vaak rake punten en geen schuw voor (Waalse) zelfspot en aanzetten tot (Vlaamse) bescheidenheid. Om maar te zeggen dat ik vind dat Vlamingen en Walen meer gemeen hebben dan dat bepaalde politici laten uitschijnen. En toch ook een leuke :-). De Walen houden evenmin van Brussel als de Vlamingen. Waarom? De Franstaligen in Brussel zijn 'anders' Franstalig dan de Franstalige Walen. Toch één element dat ons bindt :-p.
Ik wil maar zeggen, in deze woelige politieke tijden, dat ik nog steeds geen fan ben van het seperatisme.
Mijn computer is binnen voor herstelling, aldus zit ik nu op de pc van de papa. Wordt die laptop ook eens goed gebruikt:-p. Maar ik mis het wel :-s, ik zou sneller zonder gsm kunnen dan zonde computer denk ik. Morgen heb ik hem terug. Normaal. Hopelijk. En dan ga ik ook de knoop doorhakken i.v.m. de aanschaf van een 2e, kleinere laptop. Op meeneemformaat :-D.
Ze hebben net onze nieuwe tuinmeubelen afgeleverd, ter vervanging van de vorige. Uiteraard. Met een goede plensbui nu en dan (tegen de graspollen waaraan ik allergisch ben -_-) en geen te hoge temperaturen zijn we klaar voor de zomer.
Woehoe :-). Nog 2 maand en half en het is grote vakantie ;-) en kan ik eindelijk die k*twiskundeboeken wegleggen :-).
Vandaag een "esthetische ingreep" bij de tandarts laten doen die me € 90 armer heeft gemaakt, deze week moet m'n auto naar de autokeuring, dus krijgt hij deze week zijn nazicht en onderhoud en om het gans af te maken mag ik woensdag nog eens naar de orthodont.
Het zullen twee duren weken worden en dan heb ik nog niks uitgegeven aan de leuke dingen des levens :-).
"Alles begint met oogcontact," zei ze.
Hij draaide zich nog eens om en keek naar de knappe jongen achter de bar.
"Zeker?" vroeg hij bedeesd.
Ze knikte.
"Zeker."
Ze veegde zijn hemd schoon -zoals alleen een moeder dat zou doen- en gaf hem een bemoedigende schouderklop. Vervolgens draaide ze hem om en duwde hem richting de bar.
"Oogconact ... daar begint het lee.". En hij stapte op de knappe jongen af.
Eindelijk! Eindelijk! Eindelijk! Gedaan met examens verbeteren! En maar goed ook. Na 5 verschillende examens (9 + 35 + 90 + 34) en nog een pak meer bladzijden zit het er op voor een kleine 3 maanden, vooraleer dat ganse circus weer begint -_-. En vooral die wiskunde-examens zijn oeeeeeeeeeeeersaai :s. Heb 2 dagen aan 2 klassen gezeten, je moet weten dat ik vorige donderdag 4 klassen aardrijkskunde heb verbeterd en dat dat een pak vlotter ging. Als we eerlijk zijn, moeten we ook wel toegeven dat die aardrijkskunde-examens dan ook wel examens zijn met inhoud, die gààn over iets. Kunnen we over 5cm + 5m niet echt zeggen ...
En ik was gigantisch blij dat al mijn aardrijkskunde-examens van donderdag en vrijdag verbeterd waren, zodat ik op mijn gemak naar de koers kon kijken^^.
Ze zouden examens tijdens het weekend van de Ronde van Vlaanderen gewoon moeten verbieden!
Even stoefen op mezelf...
Ik heb 4 van de 5 klassen verbeterd gewoonweg! Keigoed^^. En ik al een maand aan het stressen dat ik het nooit gedaan ging krijgen :-o. Poeha!
Hehe.
En ik die dacht dat mijn ogen erop achteruit waren gegaan. Niet dus! Het spaart mij dus een hoop centjes uit voor een nieuw glas dat ik wel dacht nodig te hebben. En geloof mij: mijn brilglazen zijn duur! :-o Nuja, tot zover de euforie, want de auto moet binnenkort naar de keuring -_-
De eerste stapel is gearriveerd en tussen het lesgeven door ook al voor een groot stuk verbeterd. *applausje voor mezelf* als ik een beetje een efforke doe vanavond, dan kan ik woensdag 'met een gerust hart' naar de oogarts ... en aftellen naar de hoop die donderdag en vrijdag binnenkomt -_-.
Ik ben weer een paar lente/zomerschoenen rijker :-). Eigenlijk had ik 2 paar gekozen (als in: een luxeprobleem) toen de mama opmerkte: "Maar ge hebt nog een paar lichte schoenen die ge nu nog kunt aandoen, hé."
Resultaat? Toch € 100 uitgespaard^^.
Ik zou graag naar 'Noordzee, Texas' gaan kijken. Alleen... Denken jullie dat ze die film in Leuven in het weekend spelen, wanneer een normaal werkende mens kan weggaan 's avonds?
Niet dus -_-! *grrrr*
Tegen dat ik hem kàn gaan zien (na de examens) zal hij al làng uit de zalen zijn -_- -_-.
Gisteren naar de tandarts geweest en alles was prima! De eerste maandag moet ik terug omdat ik één tand heb waar, wegens te klein, een stukje is aangeplakt na mijn blokjsperiode. Aangezien ik een draadje wil in diezelfde rij tanden (aangezien verschoven), moet ik dat terug laten doen. Resultaat? Dure grap, aangezien dat stomme orthodontiedraadje meer dan € 150 kost!
Mijn pc doet weer onnoemelijk lastig. Elke dag (!) updates installeren, dan sluit hij af en als je terug wilt opstarten de volgende dag werkt Internet Explorer/Modzilla niet! Een uur ben ik kwijt met heropstarten en al eer eindelijk mijn browser werkt!
*grrrrr*
Vandaag staat er in de Nina een reeks artikels over -12-jarige meisjes die al volledig opgetaloord zijn tot mini-diva's. Van 5 tot 11 jaar compleet met hoge hakken jurken, make-up, valse wimpers en nagels. Ongelofelijk. Ik vind dat er persoonlijk ver over! Een meisje van die leeftijden moet gekleed gaan in truitjes en jurkjes met in het groot of K3, of Disneyfiguren erop, niet erbij lopen als een halve slet. Om het even heel cru te zeggen. Ik bedenk me nu al wat er van die kinderen gaat terecht komen; ze kunnen amper hun naam foutloos schrijven en zijn net verlost van de pampers.
Opvoeden blijft een kunst. Iets waartoe niet iedereen toe in staat is blijkbaar ...
Het aftellen naar, voor mij persoonlijk, één van de events van het jaar kan beginnen. Eens de paasvakantie daar is, is mei niet meer zo ver af. En het Eurovisie Songfestival dus ook niet meer. Hehe :-p. I'm gay B-). Maar het Songfestival is één van de weinige jaarlijks terugkerende events waar ik moet naar gekeken hebben. Iets zoals de Ronde van Vlaanderen of de ritten in de Tour. En persoonlijk vind ik dat er de laatste paar jaar, zo sinds 2009, veel goede liedjes in zijn. De onnozeliteiten zijn eruit, misschien wel dankzij het herinvoeren van een jurysysteem voor 50% van de punten.
Er is al één ding zeker: er is al zeker één verschijning waarnaar het uitkijken is. Zweden! Waar hij vorig jaar 'gewoon' de Zweedse televotingresultaten bekend mocht maken, mag hij dit jaar zelf naar het Songfestival. Het lied is op zich misschien niet super, maar het heeft wel iets wat past op het Songfestival, vind ik. En het is vooral ook een mooi uitzicht ;-p.
Ik ben daarstraks gaan tanken. Ik had nog net geen vierde meer over. Raad eens hoeveel ik moest betalen? € 59,00! NE-GEN-EN-VIJF-TIG! Een maand geleden was mijn tank zo goed als leeg en betaalde ik € 50 ongeveer.
Om maar te zeggen dat het leven duur wordt ...
Donderdag dé uitstap van de krokusvakantie gemaakt. Een date :p, lekker sletterig woord. Iemand online leren kennen, het klikte direct, dus waarom langer wachten? Of zoals D. het enkele maanden geleden tegen mij (min of meer) zei: je moet afspreken en niet oeverloos blijven tetteren. Zodus. En meteen al de conclusie geven van de avond? Dacht het wel. Boven alle verwachtingen! Het was echt een superfijne avond met een supertoffe jongen. Hij was leuker dan ik dacht, had suuuuupermooie kleren aan (want kleren maken de man) en hij had wel iets ondeugends zonder overover te gaan. Het leuke is ook dat hij 4 jaar ouder is dan mij (hehe) en da's toch iets wat ik altijd wel leuk vind. Als ik 4 jaar jonger ga, zit ik direct bij tieners die toch nog op een gans andere manier in het leven staan....
De avond begon met nog een uurtje snelshopping in Leuven waarbij ik een truitje rijker geworden ben, om dan over te gaan naar het avondmaal in Quo Vadis in de Muntstraat in Leuven. Lekkere pizza's, pasta's en heeeeeeerlijk ijs. Een plek waar hij nog niet was geweest blijkbaar. *k'tjing* Ik heb ondertussen er ook gebruik van gemaakt om met hem naar The King's Speech te gaan kijken, zoals je misschien al wel had kunnen verwachten. Het was de € 9 voor Kinepolis echt wel waard. Leuke film, humor en er zit toch wel een vaart in en hij is gedaan voor je het weet. Een aanrader.
Net zoals mijn hele avond was eigenlijk: een aanrader en eentje om opnieuw te doen. Het feit dat die andere jongen ook lesgeeft is toch wel een gigantisch pluspunt; kunnen we lekker tegen elkaar zagen en klagen over 'hoe het in onze tijd toch beter was' :-D. We worden oud -_-. Het klikt en da's een gevoel dat altijd fijn is. Hoe leuk de chats en sms'jes ook kunnen zijn, het is toch 'in het echt' dat het moet klikken. En naar mijn gevoel was het ook zo.
Op zich is daar uiteraard niet mis mee, maar wie thuis kinderen heeft tussen 12 en 16 weet wel in welke periode we zitten, net als alle leerkrachten van de lagere jaren secundair. Juist, examens. En aangezien bibi hier op 30 maart en 1 april (n 't is geen grap) ongeveer 120 (!) aardrijkskunde-examens binnenkrijgt weet u ook al wat er me dat weekend te doen staat. Juist, verbeteren. *zucht* End at wil zeggen dat ik de Ronde niet deftig zal kunnen zien! Da's zowaar een tsunami die erover waait. De Ronde is, samen met Parijs-Roubaix en de eerste en laatste Tourrit zowat hét hoogtepunt van 'mijn' koers-volg-jaar en één van de weinige koersen die ik zowat van begin tot einde uitkijk. Dus de examens moeten verzet worden! Een week vroeger beginnen, zodat het weekend van 3 april verbter-vrij is. Verplicht! Al vrees ik dat dat weinig zal uithalen -_-. Dan wordt het een trucje toepassen: moeilijke vragen stellen waar ze lang over moeten nadenken, maar een kort en gestructureerd antwoord vragen. Hehe^^.
Laat de wrede harde wereld nog even gehuld blijven in zon en vrij van te veel werken op de baan! Want vandaag heb ik -flink als ik ben- mijn auto afgewassen. Woehoe! De eerste keer sinds de grote sneeuw van december. En 't was wel nodig. Ik zou het vaker doen, moest het zo stom werk niet zijn :-D.
Enfin, hij is nu proper. We zien wel voor hoelang; ik ben ten slotte toch van goede wil geweest ;-)
Deze vakantie wil ik een week dromen. Dromen terwijl de rest van de wereld even stilstaat. Dromen terwijl ik verdrink in zijn prachtige ogen of me verstop voor de wereld in zijn zachte, maar sterke armen. Dromen over wat zou kunnen zijn, maar nog niet is. En hopen dat je wakker wordt en merkt dat je droom is uitgekomen...
Boe! Om de één of andere bizarre reden had Google mijn blog én mijn gmail-account verwijderd! Paniek! Gelukkig is het hersteld^^. Al moet je nu wel zo'n 'ik ga akkoord'-knop aanvinken, omdat er op mijn blog aanstootgevende dingen zouden staan... Zeg jij mij waar?
Ben vanavond sinds lang nog eens op doktersbezoek geweest. Eigenlijk kan je nooit 'te lang' niet naar de dokter gaan :-), maar aangezien ik na mijn verkoudheid van vorige week bleef sukkelen met een hoest (vooral dan 's avonds), vond de mama het toch het beste dat ik eens naar de dokter zou gaan. Conclusie: de verkoudheid was toch nog niet helemaal weg. Dus heb ik nu pedertjes, pilletjes en siropen aangeschaft en zou het tegen begin volgende week toch al beter moeten zijn. Hopelijk! Want vanaf 5 maart wil ik optimaal van mijn vakantie kunnen genieten^^.
Maar zo ben jij niet, hè? Jij wil niet wat we samen zouden kunnen doen. Jij wil mij. Mij helemaal. En helemaal voor jezelf. En dat is te moeilijk voor mij.
Ik wil niemands bezit zijn, en ik wil niet leeggezogen worden. Door niemand.
Tijd dat het vakantie is. Het is een relatief lange periode end at begin je te merken. Klassen die druk zijn, veel zieke leerkrachten, leerlingen die zo vaak afwezig zijn dat ze hun inhaaltoetsten zelfs missen. Allez, ik denk dat het duidelijk is wat ik bedoel.
Nuja, als ik eerlijk ben, moet ik zeggend at ik er ook wel naar uitkijk. Een weekje zonder te moeten opstaan, zonder drukke klassen te moeten entertainen en ook gewoon eventjes het hoofd school-leeg maken. En vooral: weten wat verveling is. Al hoop ik stilletjes dat ik een 'goed gevulde' vakantie tegemoet ga. Dat ik eens met vrienden kan afspreken en me echt kan amuseren en onspannen i.p.v. voor tv het hoofd moeten proberen wat lichter te maken. Heel even maar, want 2 weken na de krokusvakantie zijn het examens. En aangezien de tweede graad enkel examens heeft van hoofdvakken en BSO ook later begint zit ik soms dubbel geboekt. Les moeten geven in voor- en/of namiddag én al examens verbeteren... :-s Ik zit nu al in mijn hoofd planningen te maken :-). Ga proberen vooral een 'moeilijk' (als in: examen met niveau van herseninspanning) en toch vlot verbeterbaar examen ineen te steken. Maar da's voor binnenkort...
Nu ga ik vooral genieten van de gedachte dat het morgen woensdag is :-D
Het ziekjes zijn is wat beter. Nu mijn stem nog... Gisteren bijna geen stem meer 's avonds, vandaag weer, hoesten en de hele santeboetiek. Nu, op zich is hees zijn geen ramp, maar in mijn geval is mijn stem wel één van mijn belangrijkste werkinstrumenten. Zoals in: geen stem, geen les. Of nog anders: geen stem geen zanger(es).
Ik loop al een paar dagen rond met een snotvalling. Verstopte neus, moe, beetje keelpijn, beetje futloos. Allez, het ganse ding. Nuja, wat wil je? Op school zijn er leerlingen ziek, leerkrachten zijn ziek en komen nog niet volledig hersteld terug, onze papa loopt al een week te hoesten in huis én ik heb nog geen valling gehad dit schooljar. Anders gezegd: het moest er van komen. En het ergste van al is dat ik nooit echt ziek-ziek word tijdens het jaar, nee, ik leef verder op adrenaline en warme dranken en wat keelpastilles en als het vakantie is dàn breekt de valling in alle hevigheid los. Ahja, mijn vakantie moet toch voor een deel om zeep zijn?
Dus wedden dat, als het niet snel betert, ik op 5 maart zo ziek als een hond (of toch in light-vorm) wakker word?
Ik begin wat ijdel te worden. Geen poppemie-achtige toestanden. Gewoon, verzorgder. dingen waar ik vroeger niet echt op lette beginnen me te storen wanneer ze niet in orde zijn. Mijn haar bijvoorbeeld. Van nature heb ik licht krullend haar, zeker bij vochtig weer. Dus elke morgen stijl ik mijn haar en kan ik er zo ambetant van worden als het 2 uur later al terug wat begint te krullen. Om zo maar een voorbeeld te geven. Waarom ik me daar plots mee 'bezig' hou is voor mij beetje een raadsel. Er is geen echte, echte aanleiding toe... Misschien probeer ik zo de dingen die ik niet mooi vind aan mezelf wat te verbergen, of omgekeerd, probeer ik de dingen die ik wel ok vind aan mezelf wat meer te benadrukken.
Achja, er goed uitzien is sowieso wel 'belangrijk'. Het eerste contact wordt gelegd op basis van fysische aantrekking en dan is het hopen dat het innerlijk even aantrekkelijk is...
Vandaag op functioneringsgesprek geweest bij de directeur (m'n oude klastitularis van het 6e middelbaar :-p), m'n eerste functioneringsgesprek, dus best wel spannend...
Twee weken geleden is hij komen kijken naar een les aardrijkskunde in het tweede jaar en dus nu volgde een beetje de 'evaluatie'. Nadat er een misverstand was geweest bij het verzenden van het SmartSchool-bericht (mijn DB-account bestaat nog, en sinds dit jaar vind je alle leerlingen, leerkrachten ... van alle scholen van de scholengemeenschap op dat berichtensysteem), hij had namelijk het berichtje voor de afspraak verzonden naar mijn DB-account. Dus toen hij gisteren er even naar vroeg kwam ik complèèt uit de lucht gevallen. nogal een gelukd at gisterenavond mijn euro viel om eens mijn DB-account eens te checken...
Het gesprek op zich was minder indrukwekkend dan ik verwacht had. Wat je vond van de school en of je je draai vond enzo. en dan kort wat hij van mijn les vond. Over de ganse lijn ben ik, denk ik toch, behoorlijk geslaagd. Ok, eigen lof stinkt, maar ik ga niks slechts vertellen als er niks slechts te vertellen valt ... er was één puntje van kritiek, één van mijn kinderziektes: mijn spreeksnelheid. Ik ben me ervan bewust dat ik snel kan spreken maar ik ben me er niet van bewust wanneer ik dat doe. Meestal als ik veel vertel en ik op dreef kom. Ik probeer er aan te werken, maar de aard van het beestje is niet te veranderen op 1-2-3. Jammer, want voor de rest was wel alles redelijk in orde (of zo heb ik het toch begrepen). Gelukkig is het niets fundamenteels aan mijn lesgeven op zich, en dus niks wat niet verholpen kan worden ;-).
