donderdag 30 december 2010

Dit was 2010

Naar goede oude gewoonte probeer ik om op de laatste dagen van het jaar terug te kijken naar wat, in dit geval, 2010 me gebracht heeft en wat ik hoop dat 2011 me zal brengen. Aangezien 'de grote veranderingen in mijn leven' al even achter mij liggen en de volgende grote verandering nog niet voor morgen zal zijn, hou ik het bescheiden bij 1 post i.p.v. de 'gewoonlijke 3'.

Eén van de keerpunten van 2010 was toch wel dat we thuis afscheid hebben moeten nemen van ons Nala. Vlak op haar 13e verjaardag hebben we het beestje moeten laten inslapen nadat ze half mei ziek geworden was, en dankzij de hitte de absolute genadeslag gekregen heeft. Nog voor de grote vakantie ten einde was hadden we wel weer een nieuwe hond, ons Renske, maar toch voelt het soms nog altijd een beetje leeg aan. Ons Nala, die kon je gerust alleen laten zonder dat je er grote zorgen over moest maken, ze heeft 13 jaar van mijn leven meegemaakt. Als dat ineens wegvalt, zorgt dat toch voor een moeilijk op te vullen leegte. De kans bestaat -en laten we het hopen- dat we binnen x-aantal jaar hetzelfde zullen zeggen over ons Renske. Een hond blijft altijd een beetje als een kindje, hé.
2010 bracht me ook een relatie, naar goeie gewoonte, in de winter. Maar driewerf helaas, ook nu bleek het niet de juiste te zijn en op de duur begin ik me meer en meer voor te stellen dat ik 1) single blijf tot ik dood ben of 2) ik iemand vind als ik oud ben en versleten en er niks meer naar behoren werkt en dat dus 3) liefdesgeluk de komende 20 jaar nog niet aan mij besteed is. Maar wie weer verrast 2011 mij wel op een aangename manier op dat vlak. ;-).
Ongeluk in de liefde is geluk in het spel, zeggen ze. Nee, er was geen groot lot voor me weggelegd, maar als je in het onderwijs wil beginnen werken als leerkracht is een dosis geluk altijd nodig. En kijk eens aan, ik heb in 2010 gewerkt zonder een maand werkloos te zijn. Altijd handig voor de centjes die er zo bijkomen. En ook de eerste helft van 2011 dient zich aan als een periode zonder werkonzekerheid, nu ik na de vakantie een rooster heb van 23 uur. Maar aangezien die uren afhankelijk zijn van een afwezige adjunct-directrice (de situatie is nogal complex, dus bspaar ik de uitleg) en die dat die periode maand-per-maand verlengd werd, hou ik m'n hart vast. Maar de kans is groot, laat ons zeggen 60%. Wat 1 september 2011 brengt zien we dan in de zomer wel.

Wat wens ik mezelf voor het nieuwe jaar? Vast werk, geen gezondheidsproblemen, nieuwe vrienden (en oude vrienden) en wie weet, wel die ene speciale persoon. Aangezien een nieuw jaar ook goede voornemens zijn, heb ik er mij een 2-tal voorgenomen, maar die zijn voor nà 31 december. Tot die tijd mogen we nog zondigen ;-).
Geniet nog van de laatste momenten van het jaar 2010!

maandag 27 december 2010

Paris, je t'aime

Vanaf vandaag vertoef ik voor 4 dagen in de Franse hoofdstad. Nog gans in de kerst- en nieuwjaarssfeer en hopelijk zonder al te veel vervoersproblemen veilig op de bestemming geraakt. Nadat Geert Hoste ondergesneeuwd is geraakt kijk ik nu nog harder dan ervoor uit naar deze minivakantie. 4 dagen 100% genieten!
M.a.w. het zal hier een paar dagen stil zijn, maar daarna heb ik -hopelijk- een boel leuke dingen te vertellen!

vrijdag 24 december 2010

Prettig kerstfeest!

Kertgeschenkje (bis)

Allez, het is bekend. Ik krijg er 16 uur bij, zodat ik uitkom op 23 uur per week, waaronder diene wiskunde en ook nog handel. uitgerekend 15 uur per week voorbereiden waarvan 8 uur van een vak waar ik absoluut geen voeling mee heb, als is het maar lagere schoolniveau. Dus ik weet weer wat doen. Heel erg tof, maar het is zo veel werk en ik ga alles 's avonds of woensdagnamiddag kunnen doen aangezien mijn extra vrij moment op een voormiddag valt. Leuk om te kunnen uitlsapen dan, maar ik doe niks in de voormiddag... -_-
 
Ik hoop dat ik na Parijs nog kan genieten van vakantie en niet opgeslokt ga worden door school, want da's het gevoel dat ik wel heb. 15u per week voorbereiden is véél, dan heb ik nog geen toetsen gemaakt of verbeterd. Nuja, het levert extra centjes op en viavia heb ik gehoord dat de directie me graag op school wil houden, dus misschien levert dat een vrije sollicitatiebriefsturen en vakbondgedoe grote vakantie op en kan ik eindelijk volgend jaar eens dingen van dit jaar verder uitwerken i.p.v. weeral van 0 moeten te beginnen -_-.

donderdag 23 december 2010

Kerstevocatie

Mijn belangrijkste activiteit op de kerstvoormiddag op school is oversteekhulp spelen. De school gaat, per graad, samen met de kindjes van de lagere school die aan ons verbonden is op kerstwandeling voor spelletjes, miniviering in de kerk en uitwisselen van kerstwensen (1e graad SO met 3e graad LO, 2e graad SO met 2e graad LO enz) en ik mag dus op een kruispunt de auto's tegenhouden voor de wandelende 1e graad. Dus, volgens planning, nog een kwartier werk. Anders gezegd: een overvolle laatste werkdag van 2010 ;-).

En dan kan het aftellen naar Parijs pas echt beginnen!

dinsdag 21 december 2010

Kertgeschenkje

Vandaag mijn punten gaan ingeven. Terwijl ik deftig op dreef begon te komen, hehe, kwam de directaur evenv ragen of ik nog bij hem wou langs komen. zo gevraagd, zo gedaan. En het verdict? Ik krijg er uren bij, tot een parttime! *woehoe* Allemaal aardrijkskunde. Daarnaast maak ik ook 'kans' om wiskunde te geven in de 1e graad b-stroom, zodat ik dan zou uitkomen op 20u of bijna een fulltime. Maar dat was nog niet zeker, er was een wiskundige kandidaat, dus als zij (of hij) toehapt is het voor haar (of hem). En naar wat ik ook verstaan heb in de uitleg van de directeur is dat de kans reëel is, dat ik er tot het einde van het schooljaar kan blijven. Sinds oktober wordt mijn opdracht maand per maand verlengt, dus da's toch al iets meer zekerheid, al houden we toch een flinke hoop hout vast.
 
Maar 't is mooi vooruitzicht. 'k Ben enkel curieus naar diene wiskunde...

maandag 20 december 2010

Let it snow, let it snow

Gisteren ging ik naar Geert Hoste in Hasselt, samen met de mama. Heb jij Geert Hoste gezien? Awel, ik ook niet. Door diene stomme sneeuw. Ik roep al 2 weken dat het gisteren niet mag sneeuwen, omdat ik zo al niet graag met de auto rijd en al zeker niet 's avonds als ik ergens naartoe moet rijden waar ik anders nooit kom met de auto. Gisterenvoormiddag was er nog geen vuiltje aan de lucht. Wit, maar berijdbare wegen. Tot gisteren een uur of 2. De eerste sneeuwvlokjes, tot ver in de namiddag, zelfs tot in de vroege avond.
Byebye, Geert Hoste...

En daar blijf ik nog lang vies gezind over! Dat er volgende week maar geen NMBS/Thalys-problemen zijn dat ik deftig en op tijd in Brussel-Zuid/Parijs geraak.

zaterdag 18 december 2010

donderdag 16 december 2010

Porselein

Ik wil niet altijd en eeuwig door anderen bestempeld worden als lief, zachtaardig en goed. Het komt me stilaan m'n strot uit om dat altijd te horen.
"Je bent zo goed en lief, ik zou te slecht zijn voor u..."
"Het is niet zo'n goed idee denk ik, want je bent zo zachtaardig."

Als ik met mensen wil afspreken of mensen wil leren kennen zal ik echt -niet meer- met de rotzakken van deze wereld afspreken! Kan er mij iemand eindelijk eens serieus nemen, in plaats van mij altijd te zien als een seutig tante nonneke of een triest kamerplantje dat niet te veel zonlicht kan verdragen? Ik heb mensen nodig die harder en meer bitch zijn dan mezelf, mensen die me meesleuren overal naartoe... Maar nee, telkens als het lukt om af te spreken hoor ik altijd achteraf hoe lief, goed enz achtaardig ik ben, maar dat het nooit iets zal worden omdat ik anders gekwetst zal worden omdat zij niet zo 'seutig' zijn als ik, om dan 2 weken later te horen dat ze hun droomprins gevonden hebben en er een serieuze relatie op nahouden. Ik ga iemand vinden als ik helemaal verlebt en debiel ben, zodat bijna iedereen die nog single is even debiel en soft is als ik.

Ik ben het zat om afgerekend te worden op mijn, schijnbaar, zeemzoete-uit-het-land-van-melk-en-honing-komende karakter. Er staat nergens op mijn voorhoofd geschreven dat ik van breekbaar porselein ben.

woensdag 15 december 2010

Handgeschreven

Ik heb een 'fascinatie' voor handschriften en het zien schrijven. Niet dat ik iemand kan ontleden aan de hand van zijn geschrift, ofzo. Maar ik kan, bij examens bijvoorbeeld, wel genieten van iemand die mooi schrijft. Om de één of andere reden vind ik een mooi handschrift zien mentaal relaxerend. en zo valt het me ook meer en meer op hoeveel mensen (jong en oud) hun letters allemaal apart schrijven, soms echt nog eens elke letter in stukken gehkapt, of hoe ze er alleen maar in slagen om 2 of maximum 3 letters aan mekaar te schrijven. Dat terwijl een vloeiend handschrift zo leuk is om te zien. Ik vraag me altijd af of die mensen zelf niet hoorndol worden van het constant opheffen van hun balpen of vulpen? Zoiets moet toch enorm vermoeind zijn? Of is dat maar een gedacht?

dinsdag 14 december 2010

Examenstress

Vandaag is ook voor mij de examenperiode begonnen met mijn eerste toezichten. Tot zover het gigantische nieuws, want mijn examens (slechts 75, I'm lucky :D) komen pas nu vrijdag binnen. Dus hoe vul ik de tijd op? Met de oplossingensleutel te maken, vakbondstoestanden op te lossen, Allerslimste Mens-kijken en hopelijk één dezer dagen mijn boek voor na de vakantie aanvullen (in de hoop dat we mogen blijven uiteraard, maar anders is dat voor nà Parijs en dan heb ik er waarschijnlijk geen zin meer in :-)).

maandag 13 december 2010

Pirelli


Zoals bekend verzorgt Karl Lagerfeld de foto's voor de Pirelli-kalender van 2011. En om de vrouwen te plezieren, want je mag garagistes niet discrimineren ;-), heeft hij er dit jaar ook 5 mannelijke modellen ingestoken. En eerlijk? De ene is knapper dan de andere :-), maar smaken verschillen zeker? Eén van de jongens op de kalender is zijn toyboy Baptiste Giabiconi die op één van de foto's nogal met ... euh ... 'weinig om het lijf' poseert. Dus bij wijze van voorsmaakje deze foto :-D.

vrijdag 10 december 2010

Aan alle studerende mensen

Om toch even de hardblokkende kindjes op deze wereld te steunen: examens verbeteren vind ik even erg dan wanneer ik vroeger zelf moest leren/blokken en de examens afleggen.
Alleen het opstellen ervan is fun ;-)!

donderdag 9 december 2010

Onderwijsachteruitgang

Het onderwijs in Vlaanderen behoort niet meer tot de wereldtop, en daarmee dreigen we 1 van onze economische voordelen (kennis) te verliezen, eveneens aan Azië waar het onderwijs nu top is. Niet moeilijk als je ziet dat de kindjes steeds meer dingen moeten 'kunnen': als ze het kunnen opzoeken is het goed. Zo kom je er niet, he. Da's een instelling van: als we er geraken zal het wel in orde zijn, voor de rest zien we wel weer. Niet dus! Ik hoor het ook van andere leerkrachten dat de kennis achteruit gaat. Over laatst was er zelfs een leerling die niet wist waar Nederland lag t.o.v. België, al zijn ze maar 12 jaar, zoiets vind ik basiskennis. De buurlanden van België zijn, net zoals de provincies met bijhorende hoofdsteden, parate kennis die er in de lagere school moet ingekolpt worden. Zoals ook taal, hoe vaak ik toetsen/SmartSchool-berichtjes krijg waarin elke zin op een nieuwe regel begint en waarbij ik al blij mag zijn als er érgens een punt of hoofdletter staat. Dan zie je dat het Vlaams onderwijs niet goed bezig is.

Nu wil minister Smet het onderwijs hervormen, als het 10 jaar geleden uitstekend werkte, zal het nu ook uitstekend werken. Gewoon minder eieren onder de kinderen hun gat leggen en niet toestaan dat er in te veel klassen 25% van de leerlingen lessen missen vanwege GON- of andere begeleiding. 10 jaar geleden 'bestond' er geen AS(S), dyslexie, dysorthografie,..., toen was je gewoon lui, lomp of lastig. Elk kind dat 1 keer een spellingsfout maakt dyslexie en moet het 'speciaal begeleid worden'. Niet moeilijk dat het onderwijs achteruit gaat...
Voor iedereen goed doen gààt gewoon niet. Punt.

dinsdag 7 december 2010

Om van te janken

Daarstraks nog in een eerstejaar een toets gedaan over de referentiekaart van België enz. In mijn andere klas was dat een heel goede toets, maar wat ik nu gezien heb. Ik zou er bijna van gaan janken zijn. Echt erg. Ofwel zijn ze te dom, ofwel hebben ze onvoldoende geleerd. Zo'n referentiekaartjes is dat toch leren door dat 110 keer opnieuw te maken. en als je op de kaart van België goed scoort en op die van Europe hopeloos de mist ingaat, dan is dat toch dat je het één wel en het andere onvoldoende geleerd hebt. Ik hou mijn hart al vast...

maandag 6 december 2010

Wie zoet is ...

Vandaag ben ik een grote doos witte pralines met praliné, 3 paar kousen *zucht*, 2 manderijntjes *jak* en 4 stukken grote speculaas *mjam* rijker geworden. Met andere woorden: ik ben flink geweest dit jaar. Alleen jammer dat er geen grote, knappe, jonge single homo bij de schoorsteen lag/zat/stond, want daar was ik écht blij mee geweest. Hehe. Maar kerstmis komt eraan, misschien ligt hij onder de kerstboom-die-ons-mama-niet-wil-zetten-wegens-overactieve-jonge-hond. We leven op hoop :-D. Of anders hou ik mezelf gewoon simpel door te blijven hopen en eet ik enorm veel van mijn sinterklaaspralines!

Dag Sinterklaas (bis)

 

zaterdag 4 december 2010

Micromoisture

Weet ge wat ik plezant vindt om te doen? Die Dova Men+Care douchegel met micromoisture-technologie heeft van die leuke goudkleurige bolletjes erin zitten (waarschijnlijk die micro-M-technologie) en ik vind het altijd plezant om die kapot te duwen :-D.
Kinderachtig, I know. Maar we worden zo snel oud als we het kind in ons niet meer toelaten...

vrijdag 3 december 2010

Sneeuwpop

 
Ok, het is wéér een YouTube-filmpje, maar ik ben gewoon even te lui om veel te typen, en anders zou het toch weer deprimerend zijn. Dus dan maar kiezen voor een heerlijk nostalgiemoment dat, gezien de huidige weersomstandigheden, nog toepasselijk is ook^^.

woensdag 1 december 2010

Dag Sinterklaas

Sint Nicolaas van Myra
Spanjestraat 1
0612 Hemel

Beste Sinterklaas

Ik ben het afgelopen jaar heel flink geweest. Ik heb flink gewerkt het afgelopen jaar en weer veel kindjes dingen bijgeleerd en -hopelijk- slimmer gemaakt.
Wanner het weer 5 december zal zijn, zal ik weer flink mijn schoen zetten met lekkers voor u, uw pieten en uw paard.
Graag had ik voor Sinterklaas een vriendje gehad, als u hiervoor zou kunnen zorgen.

Lieve groeten
Lukas


Zou het helpen, denk je? Ik zie eideree rond mij maar verkeren en verloven, dat ik er wat stil van word. Dan schakelen we alle middelen maar in :-).


dinsdag 30 november 2010

Enkel 18+

YouTube zet dit filmpje blijkbaar onbeschikbaar voor minderjarigen :-). Nuja, geniet van de clip/het liedje/het uitzicht. :-p

maandag 29 november 2010

Als het maar mooi verwoord is

Daarstraks nog personeelsvergadering gehad over 'de doorlichting: nieuwe stijl'. Buiten het feit dat we dat kunnen samenvatten als een hoop pedagogen en andere inhoudsvakbekwame mensen die altijd het beter weten, maar zelf al lang de voeling met het lesgeven, is er vooral iets heel bizars blijven hangen. de directeur maakte de kritische opmerking dat nergens in de omschrijving van de nieuwe stijldoorlichting beschreven staat wat een goede leerkracht is. Blijkbaar staat nergens beschreven wat een goede leerkracht is. Dus is de directeur gaan opzoeken op de websites i.v.m. doorlichting en aanverwanten. Blijkbaar heeft een goede leerkracht vooral een mooie visie.
Oftewel: als het mooi op papier staat, ben je super, ook al leg je het van geen kanten uit, of kan je het niet: maar het staat prachtig op papier, dus ben je een superdeluxeleerkracht. Iemand die probeert zijn lessen interessant te geven, met hand en tand uitlegt, oefeningen en veel toetsen doet om alles te laten leren en die bezorgd is met zwakkere leerlingen (die uiteraard wel hun best doen, anders eigen schuld...), maar die heeft geen prachtig verwoorde visie: zo iemand is dus een slechte leerkracht.
Kan je nog volgen?

Blokjes? (bis)

Net terug van de orthodont. Het wordt dus een nachtbeugel, die mij €50 kost en die ik morgenavond al mag gaan halen. Andere optie waren 4 blokjes op de desbetreffende bovenste rij, maar dat vond ik precies maar een onnozel zich en ook nogal lastig. Ik ben iemand die nogal snel last heeft van blaasjes op mijn wangen, dus ik denk dat als er zo maar 4 onnozele blokjes zijn, de minste irritatie wel eens kan uitgroeien tot een gigantisch irriterend blaasje :-(.
Ahja, de oorzaak van mijn scheve voortand (exclusief een andere tand uit-de-bovenste-rij die gedraaid was) is nagelbijten. Zucht, mijn enige allways-there ontstressmoment moet ik afleren, of ik ga elke 5 jaar terug naar de orthodont kunnen gaan. Vorig jaar stond er in de krant een artikel waarin stond dat uit onderzoek is gebeleken dat nagelbijters perfectionistisch zijn (geen vervelende haakjes aan de afgebeten nagels) en/of een laag zelfbeeld hebben. Het was alsof ik ee persoonsbeschrijving van mezelf las, dus het zal niet zo gemakkelijk zijn om mijn persoonlijkheid aan te passen ;-).

Ahja, om af te sluiten: de reden van het etentje met ons moe. Ik ben een gans weekend nieuwsgierig geweest om een mug. Geen belangrijke mededeling ofzo, het was 'ter ere van Sinterklaas'. Wat niet weggeeft dat het enorm lekker was^^.

zaterdag 27 november 2010

Man bijt Hond

We (= de mama en de papa) hebben daarstraks aan ons Renske (= de hond des huizes) groentensoep met balletjes gegeven als avondmaal. Ik zei dat ze geweldig zouden passen in Man bijt Hond. In die 'we volgen'-rubrieken komen ook alleen mensen met ne slag in voor.

vrijdag 26 november 2010

Benidorm Bastards

Zondag moet ik met ons moe gaan eten, samen met mijn nicht. Ik heb nog nooit zoiets gedaan met ons moe. Ben al wel eens gaan eten, maar daar was dan de papa en de mama bij en dan onze papa zijn broer enzo. Maar zo enkel met haar en mijn nicht? Ben echt benieuwd naar de reden...

woensdag 24 november 2010

What a shoe can do

Het begint mezelf op te vallen dat ik steeds meer let op de schoenen van andere jongens. Nooit gedaan en ik heb ook nooit een schoenenobsessie gehad, tot ergens in de zomer ik 'plots' zin had in nog een paar schoenen. Dat terwijl ik eigenlijk geen nieuw paar nodig had. Bizar. Nu ineens kan ik ook kijken naar schoenen van andere gasten, niet altijd en zeker niet als eerste als ik een mooie jongen zie, maar toch regelmatig. Dan denken: "Hmmm, dat zijn leuke schoenen..."
Als ik goed rondkijk zijn er veel jongens die donkergrijze schoenen dragen...

(dit geheel ter zijde, uiteraard)

dinsdag 23 november 2010

Waar is de tijd?

 
Aah, dat waren nog eens tijden. De grootste zorg was naar welk tv-programma je zou kijken en met wat je zou spelen. Soms wou ik dat ik nog een kindje was (al was het maar voor de pakjes die er met Sinterklaas zitten aan te komen :-p)

maandag 22 november 2010

Blokjes?

Volgende week maandag naar de orthodont voor de voortand. Ben eens benieuwd wat hij gaat zeggen én hoeveel dit grapje me gaat kosten. Ik heb geen zin om terug dik 3 jaar met blokjes rond te lopen, zoals de vorige keer...

zaterdag 20 november 2010

Home alone

Het is een zaligheid om een gans weekend alleen thuis te zijn. Zonder ouders die lastig kunnen doen. Zennnnnnnn :-). Iets wat niet vaak voorkomt. Het is de 2e keer in zijn leven, denk ik, dat onze papa van huis weg is. Dus je kan je wel voorstellen dat ik geniet van eens baas in huis te zijn.
Alleen jammer dat ik dan speciaal vroeger moet op staan om onze papa z'n duiven eten te geven -_- en om ons Rens buiten te laten -_-. Ik ben dan maar terug in mijn bed gekropen toen ik dat allemaal gedaan had :-D. Het is weekend en dan wil ik niet moeten opstaan ocharm een uur later dan wanneer ik naar school moet! Nah!
Deze avond komen D. en zijn vriend langs, voor een filmavond. Kijk er naar uit :-).

donderdag 18 november 2010

Laat die handen zien!

Vandaag was ik op het secretariaat adressen aan het ingeven van kindjes van 5e en 6e leerjaren van de lagere scholen in de omgeving. Blijkbaar wordt daar met kerst dan een kerstkaart naar gestuurd, kwestie van vroeger marketing ;-). En plots kom ik bij een opvallende meisjesnaam terecht, eentje daie je zelf niet had kunnen verzinnen: Laura-Lynn. Echt waar.
Soms zouden mensen toch beter nadenken over de naam die ze aan hun kinderen geven Clémentine, Gust, Jef of Toon vind ik nu niet meteen de meest 'coole' namen voor kinderen...

woensdag 17 november 2010

Complex 237

We waren daarstraks aan het eten. Ik blijf nog wat aan tafel zitten. Plots zegt de mama: "Uw voorste tand staat precies naar voor!". En ja hoor, 1 van mijn 2 voorste tanden is naar voor geschoven. *zucht* Moet ge weten dat ik 3 jaar blokjes heb gehad. Morgen dus bellen naar de tandarts...

Alsof ik nog niet genoeg complexen heb over mezelf -_-

dinsdag 16 november 2010

Memo

Memo aan mezelf:
ambieer later geen kantoorjob...

Het secretariaatswerk is op zich wel ok en de sfeer daar is goed, maar 't is niet mijn ding. Geef mij maar het lesgeven. Gelukkig hoort bij het secretariaatswerk geen werk voor thuis! ^^

vrijdag 12 november 2010

A Cappella

Kijk 'ns aan wat ik hier gisteren ontdekte. Da's echt wel iets sjiek wat die jongen kan. Dus geniet maar van dat talent. (en van zijn mooie ogen... en zijn mooie lippen... van alles dus; of hoe perfectie akelig dicht benaderd kan worden ...)

donderdag 11 november 2010

Boek.be

Vandaag, op de valreep, nog naar de boekenbeurs geweest met T. Man, wat een overrompeling. eerst door de regen van de auto naar de beurs zelf, dan een halfuur aan die kutvestiaire staan aanschuiven, dat ik op de duur goesting had om gewoon mijn jas mee binnen te nemen, om dan binnen geplet te worden door een massa volk. Ik had niet echt het gevoel dat ik deftig kon rondkijken wegens de drukte. Je kon nergens deftig een boek nemen en er door bladeren, laat staan dus een pareltje te ontdekken. Gevolg: niks gekocht.
Nu eerlijk, ik ben gisteren in de Standaard Boekhandel nog binnengeweest om de nieuwste Largo Winch te kopen en heb meteen ook de nieuwe Albert & Co meegenomen. Oftewel: hetgeen wat ik gekocht zou hebben, had ik al in huis gehaald.

Maar ik heb wel Mega Toby in levende lijve gezien^^. En zoals T. zei: "Hij ziet er in't echt nog beter uit dan op tv." Mark Tijsmans was er ook, maar die was bijgekomen :-D.

woensdag 10 november 2010

Gesloten

De vakbond, uw vriend, die u tegen onrechtmatigheden op de werkvloer beschermt...
Ze zouden beter wat vaker open zijn. Het is al de 2e keer dit schooljaar dat ik bij de vakbond moet zijn om dingen af te geven of te regelen en dat dat ding dicht is. De vorige keer was ik speciààl naar 't stad gereden voor de vakbond, vandaag moest de mama er toch zijn omdat we de gratis party-box van Dag Allemaal gingen afhalen, dus was het zo erg niet. Als je de openingsuren dan bekijkt, dan ben je als gewone werkende mens (niet de schone halfvariabele uren in het onderwijs) ben je bijna verplicht om een dag congé als je voor het één of het ander op de vakbond moet zijn.

maandag 8 november 2010

Operatie biologische klok

Vrijdagavond merkte ik in mijn hand, vlak onder mijn duim, een mini-mini-mini splinter op. Vandaag 3 dagen na ontdekking heeft mijn mama hem vakkundig verwijderd. Hoera! Als was het een hele klus, want ze zag hem eerst niet. Gelukkig, na 50 keer met een naald gestoke te zijn geweest, is het gelukt. Fieuwie!

En met vandaag is de 2e helft van het eerste trimester gestart. Weg uit DB, nog altijd in Keerbergen. Als is mijn bioritme daar nog niet echt aan aangepast. In DB had ik op maandag het eerste uur les, en deze morgen werd ik wakker rond het uur dat ik dan normaal opsta. *zucht* Terug in slaap proberen te vallen, want in Keerbergen begin ik pas om 13u, dus geen haar dat er aan denkt om om kwart voor zeven op te staan! Natuurlijk moest ons mama dan om half 9 beginnen strijken -_-. Bij elke keer dat diene bak van dat stoomstrijkijzer besloot om geluid te maken weer compleet wakker natuurlijk.
Gelukkig troost ik me met de gedachte dat ik morgen een hele (halve) dag een stagiair heb. Woehoe!

zaterdag 6 november 2010

There comes the snow

Ergens ben ik wel blij dat de winter eraan komt en de temperaturen een duik naar beneden geven. Ok, de zomer is wel fijn omdat de natuur dan in bloei staat en het lekker warm is en je (meestal) vrolijk wordt, gewoon al van door het venster naar buiten te kijken en te zien hoe dat de zon het landschap in licht doet baden en dat de hemel zo blauw is als het zuiverste blauw met hier en daar van die schattige wolkjes.
De lente vind ik maar niks omdat ik hooikoorts heb (voor de volledigheid).

Maar ook de winter heeft zijn charmes. Ik vind het altijd een beetje erg wanneer na een koude periode, de temperaturen weer boven 0°C gaan uitkomen. Gewoon, het koude weer nodigt uit voor gezellige avonden, knus in de zetel achter een dampende tas warme chocomelk. Zalig. Gewoon knus en dicht bij elkaar zijn. De winter straalt gezelligheid uit, wanneer het niet té hard waait en geen hele dagen regent én je het natuurlijk zelf ook een beetje gezellig maakt. Lekker knus bij elkaar in kamerjas onder een dekentje naar leuke programma's/films kijken. Of voor de liefhebbers: dicht bij elkaar met een goed glas wijn en een leuk gesprek. Stilletjes hoop ik (al is het natuurlijk ergens verkeerd, en kan hoop snel in wanhoop omslaan), dat ik tegen dat de winter echt op gang komt (rond de kerstdagen en januari) dat er ook in mijn leven opnieuw iemand is waarbij ik vurig uitkijk naar koude winteravonden in de zetel mét warme chocomelk.

Lieve Sint, ik ben heel braaf geweest dit jaar ... *hinthint*

vrijdag 5 november 2010

De jongen die niet wil sterven

Als ik op het nieuws, of weet ik veel waar, iets hoor over mensen die gestorven zijn of die in het ziekenhuis liggen env echten voor hun leven, dan bedenk ik altijd dat ik bang ben voor de dood. Of om te sterven. Of voor de doodstrijd. Of voor de drie.
Als ik op het nieuws, Man bijt Hond, of weet ik veel waar bejaarden stoten (à la de man die in zijn auto ging zitten om naar de voetbal te luisteren en die dan in slaap valt, zoals enkele weken terug in 'Het Dorp') uithalen, dan ben ik bang om af te takelen. Fysiek en mentaal.

Eigenlijk ben ik bang om oud te worden en om dan uiteindelijk af te glijden richting sterven. 20 worden vond ik al verschrikkelijk, 24 en 25 jaar worden zal nog erger zijn om dan -wie weet?- in een depressie te sukkelen waneer het jaar 2017 dichterbij komt. Gewoon, als ik zie hoe oud sommige mensen er al uit kunnen zien als ze nog maar 25 zijn, schrikt me al af. Gewoon, om te zien hoe modieus mannen van 40+ erbij lopen, ze lijken zo uit de Damart te komen waar het meest sexy kledingstuk het termisch ondergoed is. Komt er ook nog bij dat je stilaan afgescheven wordt, het feit dat zoveel bekenden met een 'verouderingscomplex' in de boekskes staan doet er ook niet veel goeds aan... Als je ouder ben, ben je niet meer mee met de nieuwste technologieën en je begint 101 dingen door elkaar te halen en je neemt soaps voor waar aan. Ok, misschien dat ik tot een nieuwe generatie behoor en zal het feit dat ik leerkracht ben (en dus 'levenslang wil leren') misschien die omstandigheden verzwakken, maar het is een angst die elke dag meer waarheid zal worden. Ik kan dan soms plaatsvervangende opluchting hebben als je hoort dat een meisje of jongen van ergens in de 20 om het leven is gekomen bij een auto-ongeluk. Zoiets als: "Je zal nooit aftakelen en rimpels kennen.", om dan meteen de gedachte te krijgen van: "Maar je leven is zal ook nooit 'af' geraken."
Want eigenlijk wil ik best wel oud worden. Oud om gigantisch veel dingen te kunnen meemaken, oud om zo lang mogelijk te kunnen genieten van zaterdagochtenden waarbij je je om 10u nog eens kan omdraaien. Oud worden om te kunnen reizen en om uiteindelijk dàgen gelachen te hebben, dat er liters tranen gevloeid zijn, puur van amusement. Maar ook oud om (levens)wijzer te worden, om beter met omstandigheden te kunnen omgaan. Oud om mensen niet met verdriet te hoeven opzadelen, zoals mijn ouders, om mensen dus onnodig verdriet te besparen.

Maar hoe je ook alles draait of keer: jong bljven en nooit oud worden of omgekeerd, ooit moet je dood. En daar heb ik misschien nog het meeste schrik voor. Dat een gewoon zacht heengaan in mijn slaap waarschijnlijk niet voor mij is weggelegd en dat het in mijn geval een lange doodstrijd zal worden. Zoals kanker hebben en langzaamaan zo hard aftakelen dat je gewoon ergens ligt of hangt, zonder dat je nog maar kan genietenv anz elfs de zon die buiten schijnt. Of op een dag inbrekers over de vloer krijgen die dan op mij schieten zodat ik langzaam lig dood te bloeden, niet ins taat om fysiek te handelen, maar mentaal nog wel voor 100% bij de les. Zoiets lijkt me afschuwelijk om mee te maken. Voelen dat je sterft -of er toch niet ver vanaf zit. Ik denk dat dat één van de meest hatelijke gevoelens moet zijn die je kan meemaken, omdat je dan machteloos bent. Naar het schijnt zou verdrinken een 'mooie' dood zijn. Eens je je overgeeft aan het feit dat je aan het verdrinken bent, ten minste. Het zou dan een gelukzalig gevoel geven. Zou, want er zijn precies toch plezantere manieren om te sterven, dan verdrinken.

Waar ik dan vurig op hoop/in geloof, is in een leven na de dood. Een soort superaards paradijs, maar zonder rijstpap. Ok, het klinkt waarschijnlijk gigantisch naïef, maar om de één of andere reden geloof ik er wel in -ondanks het feit dat ik mezelf niet als 'gelovig' omschrijf. Het lijkt mij gewoon een geruststellend gevoel te zijn, weten dat het niet ophoudt bij gewoon eventjes dramatisch, of niet, sterven, een hoop gejank en een begrafenis.
Het antwoord zullen we alleen maar kennen, wanneer we zelf zo ver zijn. En dat dat nog jàren mag duren!

donderdag 4 november 2010

Normaal

Normaal had ik vandaag in Antwerpen moeten zitten. Normaal. Normaal als in "maar dat is dus niet doorgegaan". Zodus heb ik vandaag achter de pc en m'n boeken gezeten en gechat, gescand en ingevuld. Alsof ik daar absoluut zo'n behoefte aan had. Ok, misschien wel om alles dan wat in orde te krijgen deze week, maar ik had me deze donderdag anders voorgesteld.
Alsof er iets mis is met mij, want op hier en daar een uitzondering is het telkens van hetzelfde: je spreekt af met iemand om dan de avond of de dag zelf te horend at het om de één of andere reden niet kan doorgaan end at eht best verzet wordt. Tot in het oneindige...

Rapunzel

Zo leuk op deze druilerige dag :-)

dinsdag 2 november 2010

Hoogsensitief

Volgens een artikel uit de Nina ben ik een hoogsensitief persoon. Volgens het artikel werken bij hoogsensitieve personen (HSP's) zintuigelijke, emotionele of sociale prikkels dieper in op het zenuwstelsel, dat beter ontwikkeld is, waarbij één zintuig dan de bovenhand haalt.
Enorm interessant toen ik het las, aangezien ik na de inleiding al wist dat het 'over mij' ging. Blijkbaar bestaat er dus een naam voor wat ik altijd de 'Drama Queen in mezelf' heb genoemd. Bijvoorbeeld: "Bij een norse blik van een collega vraag je je af wat je verkeerd hebt gedaan. Een sms'je dat niet meteen beantwoord wordt, brengt je van de wijs. En een blaffende hond -dat lawaai!- maakt je hoorndol." Gans herkenbaar, dus dan ben ik gaan verderlezen.

Het is blijkbaar géén ziekte, maar een karaktereigenschap (beetje zoals: homo is een aspect van je persoonlijkheid, geen ziekte!) en tussen de 15 à 20% van de mensen zou er aan 'lijden'. Het zijn mensen die snel uit balans raken op verschillende vlakken. Zoals in de inleiding stond: een sms die niet beantwoord wordt of een norse blik van iemand. Kan ik ook hebben. Dan analyseer ik elk woord in het sms'je of overloop ik eeeeeeeeeeindeloos de situatie of ik ald an niet tegen meneer of mevrouw X iets verkeerds gezegd of gedaan zou hebben. En wat dé doorslag gaf was deze zin "Op het werk, bijvoorbeeld, presteren hoogevoelige mensen beter als ze niet het gevoel krijgen dat iemand hen constant in de gaten houdt." Doet me denken aan mijn eerste werkjaar, waar ik schrik had om fouten te maken, net omdat ik vond dat er op m'n vinger gekeken werd. Vorig jaar en de eerste 2 maanden nu heb ikd at gevoel niet, en ik voel me een pak rustiger op school. En ook op communicatief vlak vragen HSP's een andere aanpak. Vooral je woorden goed wikken, want ze nemen woorden nog al persoonlijk op. Dat wordt dan gelinkt met het voorbeeld van de norse blik, ik link het met het eindeloos overlopen van situaties en het overanalyseren van de woorden in een sms.
Al die zaken zorgen ervoor vaak voor dan HSP's vatbaarder zijn voor depressies. Omdat ze gevoeliger zijn en hun emoties op een diepere manier verwerken en ook omdat ze meer tijd nodig hebben om alles te verwerken...

Gelukkig is aan al dat hoogsensitief gedoe ook nog een positieve kant verbonden. Buiten het feit dat we gewoon een beter ontwikkeld zenuwstelsel hebben, zijn we vaak ook creatief, kunnen we ons goed concentreren (ik kan bv. focussen op één bepaald geluid in een café of op de bus), en zijn we erg intuïtief -zeg maar een goed ontwikkeld buikgevoel.

maandag 1 november 2010

zaterdag 30 oktober 2010

Rust

Vakantie! Gisteren DB uitgezwaaid en 's namiddags na 15u45 nog taart gegeten, wat blijkbaar gewoonte is voor vakanties, om dan te genieten van een weekje welverdiende rust. Voltijds werken, klassenraden, punten ingeven en het geswitch tussen de 2 scholen heeft ervoor gezorgd dat ik best wel wat rust kan gebruiken. Ik val al sinds donderdag als een blok in slaap wanneer m'n wekker 's morgens (!) afgaat en 's avonds zou ik zo ook overal in slaap kunnen vallen.
Deze morgen was ik zelfs te moe om nog te kùnnen slapen. Maak dat mee... Als gevolg had dat dat het op de tennis daarnet van geen kanten ging. Op 2 uur heb ik 2, misschien 3, echt deftige ballen geslagen. Miserie dus. Morgen zal het hopelijk wat beter zijn...

Om toch nog positief af te sluiten: gisteren nog telefoontje gehad van Keerbergend at mijn inerim al zeker verlengd is tot 30 november, plus dat ik nog extra (secretariaats)uren erbij krijg zorgt ervoor dat ik na de vakantie weer een halftijdse job heb.
*Woehoe!*

donderdag 28 oktober 2010

We'll miss you

Daarstraks van een drukke klas in DB een zelfgemaakte kaart gekregend at ze me gaan missen. Is wel schattig dat ze dat doen, al vraag ik me soms af bij zo'n drukke klassen die dan op het einde poeslief doen hoe gemeend en oprecht het wel is.
 
Al moet ik wel toegeven dat ik er toch wel wat gecharmeerd door ben/was ;-)

dinsdag 26 oktober 2010

Werk (2)

Gisteren in Keerbergen de vraag gehad of ik geïnteresseerd was in enkele uren voor op het secretariaat te werken. "Het zijn wel maar enkele uren hoor, maar kunt ge eens langskomen?" zei de directeur erbij. Ok, enkele uren. Maar aangezien een interim die er vorige week is buitengewipt 5 uur op het secreatariaat zat, en ik daar op verder baseer, kom ik uit op 7 + 5 = 12uur of toch een haltijdse job. Het is mooi meegenomen. Met mijn vakkencombinatie is meteen een fulltime niet meteen zo maar op 1-2-3 gevonden, zeker niet als er ook een boel licentianten zijn die in 3 en 4 bv. de economische vakken geven. Dus het herinneringsmailtje naar de scholen ligt nog even op de plank. Ik wil niet meteen zeggen dat ik nog zeeën van tijd heb als ik in een school al halftijds sta, juiste informatie is belangrijk.
 
Met klassenraden, 4u les en de switch tussen Keerbergen en DB ben ik nog niet bij de directeur kunnen gaan, dus dat zal iets zijn voor morgen, als ik enkel het eerste uur (!) les heb.

maandag 25 oktober 2010

Roddelnonkel

Vandaag fameus geroddeld over een collega. Iemand waarmee ik op de hogeschool nog gezeten heb en die nu blijkbaar in dezelfde school staat als waar ik sinds een maand een interim doe. Grappig wel hoe dan die wegen weer naar elkaar leiden. En blijkbaar heeft ze onder de collega's al een naam gemaakt, een niet zo positive om eerlijk te zijn. Maar noem een kat een kat: het is ook wel op een bepaalde manier een speciale. ze vertelt soms spontaan dingen die ik liever niet van haar weet. Eigenlijk van niemand, wegens 1) too much details en 2) ik vind dat soort converstaties wel heel erg privé om ze gewoon met een medestudent of collega te voeren. Jah, en als je dat dan wel doet, heb je al snel een naam gemaakt.
 
Erg eigenlijk dat ik dan gewoon begin mee te roddelen, maar soms doet ze echt stoten waarvoor je bijna anderen moet waarschuwen. Maar toch, de euh 'gruwelijkste' verhalen die ze mij opgebicht heeft hou ik nog voor mezelf...

zaterdag 23 oktober 2010

Geluksmoment

Naa een bezoekje aan de kapper een kapsel hebben dat het 'risico op knopen' en het gigantische werk dat je aan je haar hebt minimaliseert.

donderdag 21 oktober 2010

Nu al? (bis) / Parachutemoord

Gisteren een mailtje gehad dat de persoon die ik in DB vervang nog een weekje borstvoedingsverlof bijneemt, zodat ik toch tot aan de herfstvakantie kan blijven. Woehoe :-).

En dan is na 4 weken eindelijk het doekg evallen over de parachutemoord. 30 jaar moet ze opgesloten worden. 30 jaar dat van je leven afgenomen wordt op basis van vermoedens. Een mogelijk motief en je bent schuldig. Eigenlijk heb ik wel wat medelijden met haar. Gewoon, hoe ze daar stond... Ge zou ze 5 frank geven. Ik kan dat soms hebben dat ik gewoon op basis van houding medelijden kan krijgen, vaak zijn dat ook mensen met een bril die er dan ook een beetje on-fashionable bijlopen. Ja, soms ben ik een softie. Maar dan nog. Stel dat ze het niet gedaan heeft. Ze is 56 jaar oud als ze dan vrijkomt, je leven is over hé. Een bloeiende carrière kan je niet meer opbouwen en een gezin met kindjes en huppelende kleinkindjes op je oude dag kan je ook vergeten. Gewoon op basis van een paar vermoedens. Er zijn misdadigers van, ok mààr diestallen, die op heterdaad betrapt worden en gewoon vrij blijven rondlopen. Zij is beschuldigd op basis van 'keiharde' bewijzen. Was je niet onschuldig tot het tegendeel bewezen is? Als je 4 jaar en een proces lang ontkent dat je schuldig bent, dan zal er toch iets van waar zijn. Ze ziet er geen ijzeren berekende dame uit die haar emoties kan uitschakelen, maar mij komt ze erg kwetsbaar over.
 
Volgens mij is de familie van de 'vermoorde Els' wel blij dat er iemand is aangeduid door 'de publieke opinie' als 'de schuldige' en 'de dader' van de moord op hun vrouw/moeder. Denk dat je in zo'n situatie ook niet echt meer kritisch en helder nadenkt van jezelf uit, maar dat je vooral verdergaat op wat mensen die je in zo'n omstandigheden moet vertrouwen tegen je zeggen. Dat je zelfs niet meer nàdenkt over mogelijke andere scenario's wanneer de onderzoekers je constant die ene figuur als dader voorhouden, je het gewoon na een tijd ook zelf gaat geloven.

woensdag 20 oktober 2010

Lui

Vandaag ben ik eens lui op deze regenachtige woensdagnamiddag. Heb deze voormiddag nog wat op school gewerkt en nu is het eventjes *oef*, eens lekker niksen. Aangezien ik volgende week toch 2/3 van mijn opdracht zal verliezen waarschijnlijk, moet ik me voorbereiden op een weekje met weinig werk.

Ga dit weekend werk maken van terug scholen aan te spreken, via mail, en wie weet zit er na de herfstvakantie wel iets moois op me te wachten.

maandag 18 oktober 2010

Nu al?

Net een mailtje gehad van de leerkracht die ik vervang in DB. Ze zou blijkbaar maandag al terugkomen... Tegen mij hebben ze daar altijd gezegd 'tot aan de herfstvakantie' als ook 'maanden september en oktober'.
Morgen eens bij de directeur binnenspringen denk ik ...

zaterdag 16 oktober 2010

Zot van A

Ik ben gisteren met Eriamel in Leuven naar Zot van A gaan kijken voorafgegaand door een heerlijk evenwichtige maaltijd in de Quick en een leuke wandeling terug naar de cinema door de regen. Gelukkig was het een superleuke film, zonder al te veel gillende tienermeisjes die de ganse film zitten te giechelen en te gillen. Nee, die hadden we al in de Quick gehad. Soms vraag ik me af of die niet onnozel worden van zichzelf :-s.

Maar dus de film. Awel, het was ne goeie. Grappig, soms beetje ontroerend en natuurlijk een hoop bekend volk. Denk dat het een ganse opgave is om iedereen die ook maar een beetje bekend is op te sommen die in die film voorkomt. Denk dat er geen 3 seconden zijn zonder bekende kop, buiten de euh 8 hoofdpersonnages. en toch is het niet storend :-). Het feit dat Matteo Simoni in bloot bovenlijf te zien is, is natuurlijk ook een pluspunt^^. Net zoals Sven De Ridder die een hilarische Galeria Inno-verwijfde verkoper neerzet. Schit-te-rend! Als je voor de film depressief en neerslachtig was, kom je gegarandeerd opgevrolijkt buiten!
Zoals ik dus :-p (al was ik niet depri of neerslachtig).

donderdag 14 oktober 2010

Mannelijk

Daarstraks in Keerbergen een complimentje gehad van mijn oud-leerkracht godsdienst. Ze vond dat ik er, nu ik langer haar heb, mannelijker/volwassener uitzie en dat ze me zo best wel knap vind.
Die moet ik onthouden^^

woensdag 13 oktober 2010

Piekeren

Wat ik persoonlijk één van mijn grootste 'vrouwelijke kantjes' vind, zijn mijn stemmingswisselingen. Toen ik daarstraks naar huis reed had ik zo'n gevoel van: eigenlijk ben ik best gelukkig nu. En nu...
 
Eens ik aan het piekeren sla (en geloof me, ik ben daar geweldig goed in), dan kan het vaak snel diep zakken. Dat kan om een heel banale reden zijn. Ik begin dan alles te analyseren en vooral te dramatiseren. Ik spiegel alles af een één of een paar minder leuke gebeurtenissen uit het verleden en dan zie ik plots overal overeenkomsten en complotten enzovoort. Het is enorm vermoeiend, mentaal/emotioneel dan. Ik kan dan echt verschrikkelijk zitten zuchten en tobben en de toekomst vooral zeer somber inzien.
 
Op dit moment ben ik er bv. van overtuigd dat ik absoluuuuut nooit een deftig lief ga vinden. Bewijs me het tegendeel!

Geluksmoment

De schijnbare eindeloze berg aardrijkskundetoetsen die toch verbeterd geraakt zijn (en over het algmeen ook goed zijn :-)).

dinsdag 12 oktober 2010

Geleefd worden

Vandaag en gisteren werd ik een beetje geleefd. Toetsen, ganse dag les, toetsen verbeteren en vanavond ook nog eens klassenraden (en omdat we dat zoooo gigantisch graag doen, doen we het nu donderdag nog eens over!). Ik denk dat als morgen mijn laatste klas verbeterd is, ik eventjes geen rood meer kan zien. En dan 150 keer hetzelfde zien passeren, na een tijdje is de waakzaamheid en de frisheid weg en is het eerder iets van "en nog ne keer...". Gelukkig verbeteren mijn toetsen om de één of andere bizarre reden altijd relatief vlot.
Komt er nog eens bij dat ik precies terug verkouden aan het worden ben. Beetje verstopte neus, heel beetje last van keelpijn. waarschijnlijk omdat de mama hier al een week met een deftige valling rondloopt.
 
Of hoe een mens lijden kan.

maandag 11 oktober 2010

Verslag

Zoals beloofd zaterdag, een klein 'verslag' van hoe het zaterdagavond is geweest. Om het kort samen te vatten: kort maar fijn. De tijd is eigenlijk voorbij gevlogen en da's altijd fijn én het is een goed teken. Jammer dat we het niet echt laat konden maken en dat ik dus weer snel in de auto zat richting huis. Vanwege dat hij gaan werken was + scouts end at hij gisteren (zondag dus) ook weer op tijd uit zijn bed moest om te gaan werken.
Maar het is een erg fijne jongen. Hij ziet er in het echt ook beter uit dan op de foto's, ok: het is oppervlakkig *bloos*, maar het is àltijd wel mooi meegenomen. Denk niet dat er iemand is die dat zou ontkennen ... We hebben goed kunnen praten, gelachen en wat ik op voorhand al wist was dat we min of meer hetzelfde denken over een relatie en al wat er bij hoort.
Dus ergens stiekem hoop ik om het snel nog eens terug te zien. Want het was erg fijn en te kort, tijd om meer tijd vrij te maken ...

zaterdag 9 oktober 2010

To date or not to date

Deze avond eindelijk nog eens een goeie ouderwetse 'date'. Of zoals ik het graag omschrijf: "afgesproken met een jongen". 'Date' klinkt nogal sletterig vind ik, alsof je elke weer weer een keuze moet maken uit een boel aanbidders om je dan weer een avond volledig te laten gaan.

Eerlijk gezegd moet ik toch wel toegevend at ik een klein beetje nerveus word als ik aan vanavond denk. Altijd is het toch een klein beetje een sprong in het onbekende. Gaat het een fijne avond worden? Gaat het klikken? En indien dat het niet zo goed klikt als verhoopt, kan de avond dan toch nog slagen. Brrr.
Maar ondanks alles ga ik ervan uit dat het goedkomt. Als ik enkel zou denken aan "wat als het toch niet is dat ..." is de avond op voorhand voor een groot stuk verknald!
Volgende week maandag een euh ... 'verslag'. ;-)

Ahja, het vervolg van Papieren Hart is ook al gepost...

vrijdag 8 oktober 2010

Mis een uurtje

Het is weekend. Ben daar altijd zo blij voor. Man, zo klassen van gemiddeld 25 kindjes end at 14 keer per week. Ze vreten energie, hoewel ik ook moet zeggen dat ik nog nooit zo veel leuke leerlingen heb gehad. Voor wat hoort wat, zeker?

Ik heb wel de laatste weken het gedacht dat het weekend korter aanvoeld dan de andere jaren. Alsof ik een paar uur van het weekend mis, vind ik persoonlijk wel een mindere :-p. Ik hou wel van de mentale rust en zo het 'je eigen baas zijn' op,zaterdag en zondag, zonder dat je om dat uur opgekuist dààr moet zijn om dan van klas A naar klas B te springen en de hoop vergaderingen enzo erbij te nemen. Zàlig. 't Is dus ook beetje tijd voor mezelf, heropladen en de 'sleur' van school voor 2 dagen en een avind achter mij laten.
Morgen bv. ga ik mezelf verwennen (ok misschien foute woordkeuze) met een date. Jaja, heb nog eens afgesproken met een jongen die ik nog niet zo lang ken. Dus het wordt spannennnnnnd morgen. Kijk er wel naar uit, je weet nooit. Hoewel ik al wel duidelijk gemaakt heb dat ik niet op zoek ben naar een vriendje op korte termijn. Het contact dat er nu is is zo fijn, dat ik het niet kapot wil gemaakt zien worden door misschien te snel de verkeerde beslissingen te nemen op emotioneel vlak.

donderdag 7 oktober 2010

Meer doen zit in onze natuur

Hehe, soms heb je toch schitterende reclamespots, hé. Zoals deze van Centea, daar kan ik toch wel even blijven bij hangen. Vooral letten op de ppotjes bij 00:17, echt grappig :-D.

Voor de rest eigenlijk niks speciaals te melden :-). Hoewel ik moet zeggend at ik enorm blij ben dat het puntenboek van DB op mijn pc werkt. Het puntenprogramma van vorig jaar weigerde te werken, dus meost ik altijs op school m'n punten ingeven. Als je dat thuis kan doen is dat toch wat leuker. Kan je je verbeterwerk enzo wat beter spreiden.

woensdag 6 oktober 2010

De geur van chocolade

Hmmm. Als ik mijn ogen sluit is het alsof ik in een pralinewinkel binnenstap. En als ik er dan een hap uitneem proef ik een lekkere koffie/praliné-smaak.
Jup, de Leo Café is goedgekeurd :-p
En nu nog wat voor school werken!

vrijdag 1 oktober 2010

Geluksmoment

  1. Na lange tijd weer gaan tennissen en merkend at het zo slecht nog niet ging.
  2. Telefoon krijgen van een school om te vragen of ik niet geïnteresseerd ben in 7u aardr. (ja dus! :-D)

dinsdag 28 september 2010

Verwarrend

Beetje chaos daarstraks. Nuja, chaos. Onduidelijkheid eigenlijk en dus verwarring.
 
Ik heb dus op dinsdag het 6e lesuur studie, dus mensen die dan weg zijn of ziek zijn en dan die klassen opvangen in de pvz. Deze week zijn er een heleboel excursies e.d. zodat de klassen die wegvallen voor excursie gewoon een studie-uur krijgen in het lokaal waar ze normaal moeten zitten mét opdracht. Daarstraks had ik dus studie in een 4e jaar met een opdracht voor chemie. Al eerste probleem: ze moesten een taak maken en de bijhorende leerstof instuderen tegen volgende les want toets. Nuja, meegaand als ik ben laat ik ze met 2 overleggen, want ja als je met 2 denkt kan je het aan elkaar uitleggen ens amen uitvissen. Dus beetje geroezemoes. Na een 10-tal minuten komt er een 2e klas binnengestapt, terwijl ik maar met 1 klas studie had. Ze hadden studie in hun eigen lokaal, maar er was niemand komen opdagen, enkele leerlingen waren naar het secreatariaat enzovoort. En ze hadden een toets van een lesuur en of ik die toets niet had... Niet dus, dusja, die ganse groep wat lichtjes geïrriteerd en al, als de leerlingen die weg waren geïnformeerd wat er juist gezegd, dan toch paar leerlingen naar leraarskamer gestuurd met de mededeling dat er een lijst is wie er op dat ogenblijk toezicht had, zodat de bijhorende toetsen wel in het kastje van die eprsoon zouden liggen.
Weeral een gedoe dat hen een gans lesuur beloofd was voor de toets en er was al bijna een halve les voor bij enzovoort enzoverder. Allez, nadat er nog 25min overbleef kwam dan de leerkracht op de proppen die eigenlijk studie had bij de andere klas. Finally, want ik vond het bijzonder verwarrend en moeilijk om 50 kindjes stil te krijgen.

Bij het naar huis gaan zie ik de onder-directrice. Wanneer ik tijd had om eens te praten over klasmanagment, omdat ze dat doen met alle nieuwe leerkrachten/interimarissen. Maar ik geloof van die regen geen fluit. En dat ondanks het feit dat ik zelfs met een klas die bekend staat als "moeilijk" niet echt grote problemen ondervind, vind ik het toch ergens verdacht en zit het in mijn hoofd...

Ahja, nog dit. Deze morgen een brief van de vakbond. Dat ze nog altijd wachten op formulier C(nummerzoveel). Is dat niet om iets te krijgen?

maandag 27 september 2010

Hakuna matata!

Daarstraks studie gehad in een 6e-jaar. Ze hadden blijkbaar één van de volgende uren een toets van chemie waarvan het grootste deel van de klas geen snars van begreep. Een leerling heeft zelfs iets moeten uitleggen omdat hij de enige was die die oefening (ofzo) had kunnen maken. En eerlijk? Met al die mollen en a+b=c en dan is a gelijk aan 0,1 enz. verstond ik er zelf ook niks van. Dus die ganse klas maar chemie blokken.
Tot plots een meisje zegt: "Hakuna matata!", met mijn reactie als "Ok, ge ziet het precies niet goed zitten..." "Niet echt". En dan, zo droog als iets, een jongen voor haar: "Voor u is het MENEER Zwijn!". Best wel grappig.
Eigenlijk heb je in sommige leuke klassen zo plots een spontaan droog humor-moment. Best wel fijn.

C(nummerzoveel)-saga

Vandaag ging ik naar de vakbond gaan met mijn document C(nummer zoveel) om een bescherming van rechten aan te vragen. Eer ze dat op DB hadden ingevuld waren we ook al 2 weken verder, ondertussen hadden die van de vakbond al een brief gestuurd om te melden dat ze op dat document wachten en blablabla. Ik zit daar vrijdag bij die van de personeelsdienst te zagen achter papier C omdat ikd at wel graag zou hebben, aangezien ik daar maar tot eind oktober ben. Allez, uiteindelijk heb ik het en wil ik dat deze namiddag (aangezien ik maar tot 's middags les heb) binnenbrengen op de vakbond. Ik de mama blij gemaakt met de vraag of ze geen goesting had om dan mee te gaan.
Dus we komen daar deze namiddag aan, blijkt dat ding gesloten te zijn. *zucht* Kan ik woensdag nog eens terug, en da hopend at het in orde is, hé!!! Binnen een maand kan ik weer met papieren zeulen als ik werkloos ben.

Eigenlijk zijt ge toch fameus veel bezig met heen en weer lopen voor wat stomme papieren :-s.

vrijdag 24 september 2010

Slaaptekort

Pffff. Gisterennacht pas tegen 1 uur in slaap gevallen. Om 4u20 wakker geworden en dik na 5u pas terug in slaap gevallen. Nuja, zoiets tussen wakker zijn en slapen. Ons mama horen opstaan en pas dan echt terug deftig in slaap gevallen waarna de wekker veel te vroeg afging.

Verbaast het u dat het vandaag een lange dag geweest is? Ik vel bijna in slaap aan tafel, in de auto en in de leraarskamer. 'Gelukkig' laten de kindjes niet veel ruimte om gewoon de vermoeide mens uit te hangen.
Gelukkig is er daarom het weekend uitgevonden^^!

woensdag 22 september 2010

Geluksmoment

De zon en vrijwel blauwe hemel die me deze morgen een vroeg-juligevoel gaf.
Altijd ontspannend een een beetje hoofd-leegmakend, vind ik.

dinsdag 21 september 2010

Tandartsschoongevoel

Vandaag naar de tandarts geweest, naar goede halfjaarlijkse gewoonte. Al eeeeeeeeeeeeeeeuwen heb ik geen gaatjes meer, tenzij je die keer anderhalf jaar geleden meetelt. Toen was een vulling van jaren ervoor aan vervanging toe. Da's zowat het laatste pijnlijke tandartsfeit. Het geen wat wel nog elke keer gebeurt is het verwijderen van tandsteen. Niet pijnlijk, maar niet fijn ook niet. Dat machientje geeft zo'n vies geluid dat ik er spontaan kippenvel van krijg, en het gevoel om dat tussen je tanden te krijgen is nu ook niet bepaald een gevoel dat ik opwindend vind.

Hetgeen wat mijn tandarts al wel een tijdje niet meer doet is mijn tanden achteraf zo 'poetsen' en polijsten (of hoe heet dat anders). Jammer, want voor zover ik me herinner gaf dat achteraf een fijn gevoel in de mond, nadat dat borsteltje énorm kietelde aan m'n lippen én de tandpasta smaakte best nog wel lekker...

maandag 20 september 2010

Rookverbod

Toen ik deze middag naar huis reed -wegens 'maar' les tot 12u- was ik geschokt! Toen ik van het schooldomein reed stond er aan de ingang een leerkracht-met-bewaking- te roken! Ik heb zelfs voor de veiligheid dubbelgekeken of het niets anders was, maar het was een sigaret. En dat terwijl de leerlingen van TSO/BSO en de middenschool op de speelplaats waren. Ok, niet dat waar hij stond zo veel volk passeert, als er ooit al volk passeert, maar dan nog: het is het principe dat telt.
Foeifoei!

zaterdag 18 september 2010

Geldwerpen

Vandaag dus met de mama naar Antwerpen geweest. Het begon al met 6 jengelende kinderen van in Aarschot tot Antwerpen zodat ik nét niet met barstende koppijn van de trein stapte. In Antwerpen zelf veel enorm traag lopend volk (als ge graag stilstaat is er een PARKING, ga daar dan staan) dat net als je het wil voorbijsteken uitzwenkt naar jouw kant. -_- *zucht*

Buiten dat is de missie Antwerpen wel geslaagd, end at terwijl ik eigenlijk er niet zo veel zin in had om met ons mama naar Antwerpen te gaan. Nuja, was wel fun^^. De buit: een jas (dezelfde die ik al 2 keer in aarschot had vastgehad, dusja, waarom gaat een mens dan shoppen ver van huis?), een leuke trui van Desigual (het merk dat ze tot voor kort in The Fashion Store in Aarschot hadden, maar moest wijken toen een deel van de winkel werd ingericht tot een (leuke) schoenenwinkel, en dan moet mannenkledij verdwijnen want er is toch al zo'n overaanbod *niet*), en een jaske van de WE (ik denk dat dat officieel een cardignan heet) plus een stel armabdjes van de H&M (nog eenr eden om naar Antwerpen te komen, alleen jammer dat degene die ik in Maastricht vasthad en laten hangen had (domdomdom) er niet meer waren en er nu eentje in de set zit met enkel doodshoofden -_-) en om af te sluiten een lekkere wafel in de 'winkelgalerij' van de MediaMarkt. M.a.w 'geplunderd', al valt het al bij al nog mee als ik thuis de optelsom maakte :-).
De mama is nu helemaal ondèn zoals we hier zeggen. Die ligt sewes met haar 2 voeten omhoog in de zetel :-D. Ze wordt oud, hé. Volgende keer een tripke naar Betekom in de rolstoel voor haar ;-)

Er was wel 1 zwaar negatief punt (buiten de trage, slenterende mensen en de jengelende joeng op de trein). In het teruggaan waren we flink aan het wachten tot het groen werd om over te steken en plots zag ik daar een ambetant kind van toen ik 2 jaar geleden in hoera-zo-dichtbij-Kontich lesgaf. Nu is ze 14 maar nog geen haar veranderd, nog altijd een arrogante kop. Ik heb toen een gans stuk recht voor mij uit lopen staren, ik wou hààr niet meer zien en omgekeerd wou ik niet dat zij mij zag. Gelukkig heb ik andere bril en andere haarcoupe. Er zijn op DB leerkrachten waar ik zelf nog les van gehad heb en die mij niet meer herkenden :-D. Dusja, minpuntje. Als ik dan toch iemand van die school moest tegenkomen, dan toch liever knappe gay-collega M., die zou ik net niet in de armen gevlogen zijn. Hehe.

vrijdag 17 september 2010

Het is vrijdaaaaag!

Weekend! Altijd blij als het vrijdag zo rond 16u is. Dan ben ik altijd in een overwinningsroes. De Slag om het Weekend is na 5 harde dagen gewonnen en we kunnen ons opmaken voor 2 dagen rust en opstaan-zonder-wekker.
Helaas is de Slam om het begin van de Week altijd sneller beklonken in het voordeel van de werkweek, niet eerlijk -_-.

Morgen zit ik bv. met de mama in Antwerpen, op jacht naar een nieuwe 'goede' winterjas. Benieuwd of we de prooi gaan vinden. Zondag zal beetje verbeteren en niksen worden.

Maar nu nog eventjes volledig genieten van het vrijdagavondgevoel^^.

woensdag 15 september 2010

Cancelled

Vandaag had ik in Antwerpen moeten zitten met T. en *finally* zijn vriendje. Maar zoals het noodlot mij wel vaker ongunstig gezind is, moest het er van komen. Ik zit thuis -_-.
Al voor de 3e keer dat we niet kunnen afspreken. Antwerpen vandaag was eerst gepland voor 31 augustus, dan verschoven naar nu zaterdag, maar toen dat niet kon een beetje vervroegd naar vandaag en lap, nog is het er niet van gekomen. Ergerlijk.
Sinds de laatste week van augustus heb ik 5 keer met iemand afgesproken en 5 keer is het afgesprongen. 'Gelukkig' is 1 van die 5 keer gewoon verplaatst en dan toch doorgegaan. En eens er eentje zo begint met afzeggen (soms een paar uur voor we afgesproken hadden!) is het een ziekte voor een tijdje hoor.

Dat men eens afzegt op zich is zo erg niet, maar als je er zo 3 of meer na elkaar hebt. En dan vooral dat gezever thuis. "Hoe? Waarom niet" "Voor wat nu weer?" "Allez, ge moet nie veel zeggen: dan weg en dan weer nie..." Pfff.

Ik heb dringend nood aan meer vrienden :-). De kwaliteit van degene die ik heb is uitstekend, maar als ze allemaal niet dichtbij wonen en dan nog eens afzeggen...

zaterdag 11 september 2010

Geluksmoment

  1. Je haar laten wassen bij de kapper!
    Iets dat meer ontspant kan ik me niet bedenken :-)
  2. Het hemd dat eigenlijk een maat kleiner is dan normaal (maar ja, gekocht in de solden, dus was dat niet zo erg :-p) dat toch past.

vrijdag 10 september 2010

Trucjes

Soms zijn de meest idiote dingen nog het makkelijkste om een klas in het gareel te laten lopen. Ik eindig namelijk mijn week met een vrij ambetante klas het 7e uur. Ik had ze, net zoals al mijn andere klassen, op vaste plaatsen gezet, sommige met tegenzin, en duidelijk gemaakt dat het ook voor mij het 7e uur op vrijdag was. Een mooie afspraak gemaakt: meevolgen, niet ambetant doen en ze konden stipt als de bel ging naar huis; 1 agenda bij mij was garant voor toets volgende les en pas inpakken als het belde. En het heeft gewerkt. Ok, ze waren niet suuuperstil en de ene doet geen klop en de andere werkt mee, maar op een keer "Stoel deftig zetten.", "Naar voor kijken." en enkele keren "Nu terug stil." vond ik het eigenlijk best nog wel meevallen. Zien of het volgende week ook nog lukt... (al moet ik zeggen dat ik nu wel een beetje fier ben op mezelf)

woensdag 8 september 2010

Decadentie

Vandaag geen les wegens thuis op woensdag. Iets wat ik alleen maar kan toejuichen! En aangezien de mama ook nog thuis was vandaag, werd het een namiddagje Aarschot. Ok, niet meteen de meest exotische bestemming en ok, de mensen -20 zien er niet altijd even on-marginaal uit, maar het is dichtbij en sinds ik klein was traditie dat de mama en ik zo nu en dan naar Aarschot gaan om wat te winkelen en iets te eten.
 
En ik heb even decadent gedaan. Doel was: nieuwe broek en een nieuwe 'deftige' winterjas. De buit na een namiddag was: een trui, T-shirt, jeans en een paar schoenen. Afgerond toch weer dik € 200. Ok, klinkt niet zo spectaculair, maar toch. De schoenen had ik eigenlijk niet nodig, maar ze zagen er zo leuk uit en ik had een kortingskaart van 10% (idem dito voor de jeans). Dusja, ik kon het moeilijk laten schieten. Het is al gebeterd hoor, vroeger kocht ik bijna alles wat paste en wat ik mooi vind, nu ben ik toch al selectiever geworden. Maarja, met al dat krijt ook; mijn kleren moeten vaak gewassen worden door al dat krijtpoeder dat tijdens de schooldag erop beland. en veel wassen is ook snel 'te veel gewassen' en dan moet er toch reserve klaarliggen hé :-D.

dinsdag 7 september 2010

Dat heet dan gelukkig zijn

Ik heb gisteren 'voor de verandering' een geluksmoment geplaatst. 'Geïnspireerd' door een Amerikaanse man die op een website alle kleine dingen noteert die hem die dag gelukkig hebben gemaakt zoals een dag zonder file enz.

Want dat is toch wel belangrijk in het leven van iemand: gelukkig zijn. Zonder dat zou het leven toch maar zwaarmoedig zijn en heeeel erg deprimerend... Nu is de vraag: wanneer ben je gelukkig? Als ik daarover nadenk is het meest logische antwoord: wanneer je alles hebt waarvan je zelf vindt dat het je leven 'af' of 'compleet' maakt. Als ik die vraag voor mezelf beantwoord moet ik op basis daarvan besluiten dat ik eigenlijk niet gelukkig ben. Want ik zou graag een vaste relatie hebben en ook vast werk, 2 zaken die momenteel geen deel van mijn leven uitmaken.

Ben ik daarom ongelukkig? Niet echt. Niet dat ik van 's morgens tot 's avonds en van maandag tot en met zondag altijd even happy rondloop, kan ook moeilijk. Maar toch. Ik heb geen echte vriendenkring en niet echt veel vrienden, maar de vrienden die ik heb zijn toch wel stuk voor stuk hele toffe mensen waarbij ik altijd uitkijk naar het volgende afspreekmoment vanwege fijne dag/namiddag/avond gegarandeerd. Ik heb dan wel nog geen vast werk (wat ik wel ambetant en vervelend vind, want altijd terug van 0 beginnen is niet zo tof), maar de periodes dat ik werk heb is het voor 90% toch gevuld met leuke momenten en met een 'ik doe dit graag'-gevoel. En dan zijn er thuis zo die kleine dingen die me vrolijk maken. Of op school, weten dat ik morgen in bed kan blijven liggen want 'geen les' vind ik persoonlijk toch iets om een beetje gelukkig van te worden. Of zoals 's morgens om 5u wakker worden, naar de wekker kijken en denken 'ik mag me nog eens omdraaaien'. Van zo'n zaken kan ik een soort 'oef'-gevoel krijgen, ik kan het niet beter omschrijven. Dat en dan toch een innerlijke vreugdeopflakkering.

Conclusie van de vraag van vandaag? Je moet volgens mij niet alles hebben waarvan je zelf vind dat het je leven compleet maakt. Je kan jezelf ook als 'gelukkig' omschrijven als er genoeg momenten/situaties zijn in je leven die je een 'gelukkig gevoel' kunnen geven. Het is niet omdat je net niet die job hebt ofzo dat je daarom ongelukkig kan zijn. Als je na het vernemen van dat slechte nieuws plots iets geweldig geestigs ziet op straat/tv/... kan je dat toch weer wat gelukkig maken. Misschien is het nog het beste zo verwoord: vele kleintjes maken één groot. Vele kleine momenten waarop je je gelukkig voelt, maken dat je je algemeen als een gelukkig persoon kan omschrijven.

maandag 6 september 2010

Geluksmoment

Ons Renske buiten zien spelen met een kastanje-in-bolster uit de kastenjeboom van bij de buren en ze er dan zien op blaffen en 'boos wezen'.

Gelukkig zijn zit soms in een klein hoekje, zoals in dit schattige/grappige voorval :-D

vrijdag 3 september 2010

Maja de By

Haha, grappig moment vandaag op school. In de leraarskamer is het de gewoonte dat elke leerkracht daar een schuif/kasjte/... heeft. In mijn eerste school was dat effectief een schuifje, een laptop hoog, vorig jaar was het een bakje waar al 10 keer meer in kon en dit jaar heb 'ik' een halve keukenkast. Een open lade voor de kopies en papieren, een grote schuif en dan een kastje van toch dik 30cm en meer dan halve meter hoog. Ok, tot zover de details over de kastjes. Niet enkel de leerkrachten hebben een kastje, ook de verschillende vakken en werkgroepen hebben een kastje om materiaal enzo in te stoppen. Wat ik alleen maar kan toejuichen is dat DB ook een werkgroep rond holebi's heeft die blijkbaar de naam 'Not so different' draagt. Vandaag viel één van de daarin zetelende leerkrachten het op dat het kastje niet de naam van de werkgroep draagt, maar wel simpelweg de naam 'holeby's'. Holeby's, omg! Da's nu toch wel grove fout, ik vind 'holibi' al een fameuze flater, maar 'holeby's' slaat toch werkelijk alles! Nuja, misschien dat dat thema in een katholieke school nogal gevoelig ligt, dat ze maar in dat woord een fout typen om 'de kracht ervan te verminderen'. Nuja, wat de reden ook is (typfout of gewone lompheid): het blijft toch grappig.

Ahja, ben vandaag ook langs geweest bij de dokter. Blijkbaar is mijn tong en zowat een derde van mijn mond slachtoffer geworden van een irritatie. Dus pilletjes nemen en spoelen maar :-).

donderdag 2 september 2010

Hextril, nu!

Lap, het is weer zover. mijn tong staat weer vol met blaasjes (of hoe dat ding in medische termen ook mag heten). Al sinds maandag eigenlijk voel ik het, maar deze morgen was het beter... tot ik 3 uur moest volbabbelen en bahbahbah, mijn tong staat vol en mijn onderlip heeft er langs de binnenkant ook weer van zitten. Dus volop (3 keer per dag 15ml) Hextril spoelen dus om het toch wat te verzachten/verzorgen, maar de kans is groot dat ik morgen naar de dokter ga. eten, drinken en spreken doen 'pijn'.
Het is wel iets waar ik regelmatig last van heb, blaasjes op mijn tong, zoms ook eronder. Aan dat stukje waar je tong mee vasthangt in je mond, een aanrader is het niet. Het is nog maar 1 keer echt erg geweest dat het niet 'tintelde' (want zo'n gevoel is het min of meer), maar echt brandde dat ik naar de dokter ben geweest voor de nodige medicatie aangezien Hextril alleen niet hielp. En ik denk dat ik morgen na school ook naar de dokter ga. Preventief of misschien net op tijd na 5 uur les...

Voor de rest vandaag eerste echte lessen gehad. en het wat onwennig, maar eens dat eerste uur voorbij is en je op snelheid komt is het best wel fun. Jammer dat ik 1) nog geen pc/smartschoolaccount heb van DB zodat ppt's tonen moeilijk is (en jammer wanneer je aardrijkskunde geeft) 2) de cursussen van geschiedenis nog niet geleverd zijn en je dus vooral niet te snel vooruit mag gaan en 3) de lampen van de beamer in het aardrijkskundelokaal ook zijn beste tijd heeft gehad. Gelukkig is de leraarskamer (blijkbaar) spiksplinter nieuw, kwestie van prioriteiten stellen. Haha :-). De klasjes die ik al gezien heb zien er ook wel tof uit. Nuja, ze zijn nog allemaal suf van 2 maanden vakantie, misschien dat we volgende week iets anders moeten vertellen. Maar toch, hoewel ik toch nog de school van vorig jaar 'mis' (en dan vooral de vele toffe mensend aar), begin ik toch lichtjes mijn draai nog te vinden. dus hopelijk worden het 2 supertoffe maanden die gevolgd worden door weer een supertoffe opdracht. Duimen dus!

woensdag 1 september 2010

Nieuw schooljaar!

Om het nieuwe schooljaar 2010-2011 en mijn nieuwe job (voor 2 maanden) op een leuke manier te vieren. En hopelijk blijft dat pensioen nog eventjes achterwege, al die lichamelijke kwalen die bij die leeftijd horen hoef ik nog niet :-D

dinsdag 31 augustus 2010

Acrobatie

Ik ben er deze nacht in geslaagd om in mijn bed van onder mijn dekens te kruipen en er dan bovenop te gaan liggen. En nee, niet door de dekens van mij af te slaan, er echt uitgekropen, als was mijn bed een luciferdoosje. Hoe ik het gedaan heb? Geen idee :-D.
Doet me denken aan die keer toen ik nog klein was en ik -blijkbaar- 's nachts met deken en al uit mijn bed gedonderd was en op de grond rustig bleef doorslapen tot 's morgens.

Of hoe ik nachtelijke escapade's zie ;-)

maandag 30 augustus 2010

In de kast ... en er weer uit

Ooit al eens afgevraagd "Wat als ik toen dit of dat gedaan zou hebben, waar zou ik dan nu gestaan hebben?" Ok, stilstaan en op het verleden blijven teren is achteruitgang. Blijven piekeren over wat is geweest en wat had kunnen zijn helpt je vandaag niks vooruit, maar toch. Zo af en toe vraag ik me zo'n dingen toch af. Gewoon op de meest onnozele momenten zoals op de trein of 's avonds in bed, vlak voor ik in slaap val.

Een voorbeeld. Toen ik mijn eerste jaar werkte was er op die school ook een homo-leerkracht. En jah, het zag er mij wel een sympathieke kerel uit, maar ik dacht/denk dat ik te min voor hem ben, dus probeer ik maar niks te doen. Als hij dan toch iets zei tegen mij deed ik dat -na even twijfelen- af als een signaal voor "Nop, gij niet!". Toen ik dan toch in juli de moed had om een poging tot Facebook-toevoeging te doen (wat lukte en ik met hem oktober/november aan de praat geraakte) aangezien ik hem toch nooit meer zou zien, kreeg ik achteraf van hem te horen dat hij me wel zag zitten. *kebeng* Tegenvaller van formaat! Zijn pogingen tot contact waren dus pogingen tot kennismaken geweest i.p.v. subtiele afwijzingen! 'k Vind het nog altijd één van mijn grootste stommiteiten. Pffff, alsof iedere gast mij afwijst (ook al hebben ze daar welr edenen voor). En dan zit ge daar op de trein naar buiten te kijken en da vraag je je af "Wie weet had ik nu een deftige relatie en blablabla", maar nee, ik zit nog altijd te jongenshoppen omdat er maar weinig 'deftige venten' blijken te zijn (je weet wat ik bedoel)! *zucht*
Dus dan is het beter om toch vooral snel naar de toekomst te kijken en mezelf af te vragen waar mijn droomprins zich bevindt. Wie weet kom ik hem dit jaar nog tegne :-D Hoop doet leven :-p.

vrijdag 27 augustus 2010

Belastingen innen

Vandaag zat er wel een héél erg leuke brief bij de post. Ik mocht naar het postkantoor gaan om daar 'belatingen te gaan innen'. De centjes die ik terug krijg van aanslagjaar 2008. Zo op het einde van de vakantie, en zonder een echt lang werkvooruitzicht in het verschiet, een mooie meevaller :-).
"Mag het in groot geld zijn?" vroeg de meneer achter het raam. Aangezien ik het toch terugstort op mijn bankrekening heb ik geen behoefte aan 25 briefjes van € 50 of kleiner (bij wijze van spreke). En aldus heb ik voor de eerste keer in mijn -toch al ver gevorderde leven- een briefje van € 500 vastgehad :-). Weten we ook meteen eventjes hoe de rijken der aarde zich voelen ;-)

woensdag 25 augustus 2010

Zin-loos

Pfff. Erg eigenlijk, maar ik heb geen zin om volgende week naar school te gaan. Het went wel, wekkervrij opstaan en geen vast schema hebben. Het is gewoon weer terug in het dagdagelijkse schema na 2 maanden uitrusten. Eens het jaar weer op gang gekomen is, zal dat wel overgaan. 't Is weer eventjes wennen, nieuwe school en blablabla... Ik heb gewoon een hekel aan dat altijd van 0 beginnen. weer de school moeten leren kennen qua werking, structuur, visie, mogelijkheden, je weg er vinden enz. Vooral ook de andere mensen die er werken, een leuke groep heeft toch een groot belang of in het al dan niet een leuke ervaring wordt...

Over 'andere mensen' gesproken. Gisterenavond en vandaag had ik afgesproken met resp. S. (die van de zee) en Beate. And guess what? Yep, ik zat hier gezellig thuis. Zowel gisterenavond als vandaag. Foeifoei! En ik had er nog zo naar uitgekeken om nog wat bij te kletsen en te shoppen. en nu zit ik hier. De rest van de week alleen :-( Het was een slechte gewoonte waarvan ik dacht verlost te zijn: afspreken en dan op het laatste moment afzeggingen, maar helaas.
dus ze hebben nog iets goed te maken!

maandag 23 augustus 2010

WeekendWerk

Het weekend zit erop. Enorm moe nog en daarstraks bevrijd van een teek die zich gisteren tijdens een bosspel zich op mij moet hebben vastgeklemd. Bah! Krijg er de kriebels van. In ieder geval hebben we enorm veel geluk gehad met het weer. Als je zag hoe de voorbije week weerkundig verlopen is had ik er eerlijk gezegd niet meteen een goed oog op, maar hee, de weergoden waren ons gunstig gezind. Het weekend draaide om een molspel. tijdens de opdrachten die we deden probeerde een mol het hele ding te saboteren. Op de 1e dag al kreeg ik een vrijstelling door ook een spel mee te saboteren, en gelukkig. Van de 3 vragenrondes die ik meedeed op zoek naar 'de eindoverwinnein' (de ronde met vrijstelling niet inbegrepen) had ik 2 keer geen enkele vraag juist, wat genoeg zegt. Ok, afgang misschien, maar ik was niet zo hard bezig met het zoeken naar de mol. Weet ik veel waar je op moet letten en zo al die dingen bijhouden en opschrijven als "Aan welke tafel at de mol?" en "Als hoeveelste arriveerde de mol bij spel-X?" zijn niet aan mij besteed. Ik smeet mij meer in de gewone spelletjes op de groepspot aan centjes te verhogen, wat ook voor voldoende fun zorgde^^.
De conclusie van het weekend is wel at ik het nu nog erger vind dat ik volgend ajar niet meer op die school kan staan. Ga al die leuke mensen echt wel missen :-s

En nu we toch over school/werk bezig zijn... Ben deze morgen op sollicitatie geweest voor een opdrachtje tot (alweer) de herfstvakantie in mijn oude school. Uren aardrijkskunde in de 1e graad, woehoe :-). Nuja, ben 'ns benieuwd of ik het heb, want er was nog iemand in de running en misschien dat die 14u in DB (pas het wel in het rooster?) roet in het eten kunnen gooien. veel fout kan ik niet gedaan hebben, aangezien ik niet echt vaak aan het woord ben geweest, dus weeral afwachten -_-.
Nuja, eerlijk gezegd heb ik om de één of andere reden niet veel zin om in DB te beginnen, weet niet waarom. waarschijnlijk om dat ik me vorig jaar zo geamuseerd heb en me er zo goed heb gevoeld dat het enkel bergaf kan gaan :-s.

vrijdag 20 augustus 2010

Op weekend!

Haha, ik vertrek straks/morgen op weekend met een groepje collega's van Rotselaar. 3 daagjes niet denken aan "einde vakantie" en "maar werk voor 2 maanden en zal er nog iets uit de bus komen dat 'beter' is en wat dan?". Zàlig. Het wordt geen weekendje bungalowen met alle luxe erop en eraan, maar blijkbaar is het taditie dat er dan een spel wordt gespeeld.
Chiro/scoutskamp voor volwassenen dus. Gelukkig wordt het dit weekend terug zomer na een verzopen en koude week, zo af en toe geluk hebben kan toch deugd doen, hé.

Zo, en nu m'n bed in, dat ik er morgen wat presentabel uitzie :-D.

donderdag 19 augustus 2010

Werk

In juli ben ik op sollicitatie geweest in DB voor een opdracht van een gans schooljaar in de 2e graad. Toen had ik de job niet. Vandaag belt diezelfde school terug met de vraag of ik niet geïnteresseerd ben om tot de herfstvakantie die uren te komen geven. Aangezien ik nog steeds zonder werk zit, heb ik 'ja' gezegd. Het begint immers héél kortdag te worden, en beter werk hebben voor 2 maanden, dan op 1 september niks hebben.
En als er nog een leuke aanbieding ondertussen uit de bus komt, zien we wel ...

vrijdag 13 augustus 2010

De Leeuwenkoning in het echt

Kijk wat er deze week in de krant stond. Leuk, hé.
De Leeuwenkoning was toch wel 'dé' film als je in het begin en in het midden van de jaren '90 klein was. Toen waren er ook nog leuke kinderprogramma's, mooi getekend en deftig qua format. Nu is het én lelijk getekend én vaak een afkooksel van iets anders.
Maar dit ter zijde, geniet van dit stukje 'jeugdsentiment'.

woensdag 11 augustus 2010

Puppy (2)

Waa, we hebben er eentje. Een meisje, Renske gedoopt. Klein, lief en schattig. En een mooiken, eerlijk is eerlijk. En zo klein dat ik ze met 1 hand kan oppakken, echt cuuuute. Je zou willen dat ze altijd zo blijven, hé. Zo'n beetje onbeholpen, dat verhoogt hun aaibaarheidsfactor. Maar dan nog, als dat groot is blijf je dat altijd lief en schattig vinden, zeker als ze dan zo kunnen kijken met die triestigkijkende bruine ogen. Zò vertederend.

We hebben uit het nestje van 6 pups 1 van de kalmste gekozen. Een paar van haar broertjes vonden de veters van de mevrouw waar we ze zijn gaan halen heel erg tof speelgoed. Zij lag toen rustig te dutten, maar dat trekken heeft ze wel in haar. Binnen is ze kalm, dan is ze wat aan het rondsnuffelen of aan het dutten, maar buiten. Toen ze hier pas was was ze al onkruid aan het wieden en aan ons mama haar bloemen aan het trekken. Dus iets waar ze kon aan trekken als speelgoed was nodig, dus gisteren gaan 'puppybenodigdheden'-shoppen. Een touw om aan te trekken met daar een piepende eekhoorn aan, en verder krijgt ze het karton van de keukenrol enzo (zoals bij ons Nala toen die nog puppy was); daar kan ze aan trekken en het mag kapot. Nuja, het liefst speelt ze nog met bladeren die op het gras enzo liggen, bruin en krakend, echt grappig, dat blad is bijna zo groot als zij. En het is een een huppeltje, hé. Als je ze op verkenning ziet staan heeft ze precies 4 springveren in haar pootjes, echt grappig :-D. En lopen, dan huppelt ze naar een kant van de tuin om dan in volle galop naar de andere kant te lopen, en op de stenen van ons terras geeft dat een heel tof geluidje :-D.

Ik ben volledig vertederd door dat kleine ding. Hopelijk heeft ze een even goed en lang leven als ons Nala had... Maar dat blijft afwachten.

Ahja, foto's volgen nog ;-).

maandag 9 augustus 2010

Puppy

Straks gaan we naar puppy's kijken. Foxkes. Ons mama en papa hadden in het weekend in een winkel zo'n papier zien hangen. Je weet wel in de stijl van 'Onze honden hebben een nestje met kleine puppy's, ben je geïnteresseerd bel dan 04....'. Dus gaan we straks op puppybezoek. De 2 honden voor ons Nala waren foxkes, dus vandaar.
Heel erg leuk allemaal, en toch knaagt het.

Ons Nala is nog maar een goede maand dood en ze wordt al 'vervangen'. Ok, daar kan dat kleine ding niks aan doen, maar toch, het is alsof ze al wordt uitgewist. Dus ergens zit ik met een dubbel gevoel. Blij omdat we binnenkort misschien weer een hondje hebben, maar toch weer verdrietig en schuldig-voelend omdat ons Nala al een opvolger/-ster heeft, alsof we ze zo snel mogelijk haar willen 'vergeten'. Ok, da's niet het juiste woord, maar je snapt wat ik bedoel... Ik weet niet of ik al klaar ben voor een nieuwe hond. Misschien wel, misschien niet. Het is gewoon dat ik nog niet gewend ben aan het idee dat ons Nala er niet meer is. 's Morgens denk ik nog altijd dat ze ergens ligt, en als ik met de auto ergens naartoe ga, denk ik nog altijd dat ik ze door onze vliegendeur (schaduw, he) zie kijken vanop haar mat. En dan nu al een nieuwe. Ik heb schrik dat ik dat beestje een schuldgevoel ga willen doen krijgen, terwijl het dat ook helemaal niet verdient.
*zucht*

Ahja, de namen. Ons Nala moest eigenlijk een Tine zijn (als de mama haar goesting had gekregen), en nu er misschien een nieuwe hond komt, is Tine (voor een vrouwjte) niet meer goed. Vrouwen, hé. Dus de grote kanshebbers zijn Toby (m) of Renske (v). Andere suggesties?

zaterdag 7 augustus 2010

2x Wilson BLX

Haha, sinds vandaag ben ik de troste eigenaar van 2 van zo'n rackets! Een investering voor de komende 3 jaar toch, aangezien ik geen competitie speel en dus geen rackets verslijt bij de vleet. 't Is echt een mooie racket, sjiek. Zoiets dat bij mij past dus, hehe. En een geweldige goede ook. De tennisleraar had er paar weke terug paar testrackets bij, omdat ik van plan was sowieso een nieuwe te kopen, en dit is de eerste die ik vast had ... en de laatste. Voelde direct goed aan.
Dus diezelfde dag besloten er zo 2 te nemen, voor het geval dat er eentje met slappe snaren zit of dat ik er weer eens per ongeluk tegen de deur van de sporthal zit of tegen het ballenmachien (jaja, al voorgehad, gelukkig enkel blutsen :-)).

donderdag 5 augustus 2010

Maastricht

Wow, weer tijdje geleden dat ik nog iets van me liet horen. We zijn weeral bijna weekend. Foeifoei. Maar ik amuseer me dan ook zo geweldig dat ik niet meteen de tijd heb om hier ganse verslagen neer te pennen, dus dat kunnen we alleen maar als positief ervaren.

Gisteren ben ik bv. naar Maastricht geweest, bedoeling was om te shoppen aangezien het S.'s favoriete shopstad is. Maar niets gekocht, gewoon omdat ik 1) niet bijzonders nodig had en 2) er nog veel solden hingen en dus nog niet de ganse lading nieuw te bewonderen was. En kopen om te kopen is iets waar ik me niet mee bezig houd. Maar het was gezellig, heb me geweldig geamuseerd en lekker gegeten. Nuja, ik moest wel even de wenkbrauwen fronsen toen ik merkte dat mijn spaghetti (mjam) vergezeld was van een soort mini-slaatje, inclusief vinaigrette (in hetzelfde bord!). Gelukkig maakte de aanwezigheid van een knappe ober alles weer goed. Net zoals het ijsje (waarvan ik de naal vergeten ben) dat omschreven stond als 'vanille-ijs met nootjes en karamelsaus en overgoten met witte chocolade' er iets anders uitzag dan dat ik had verwacht. Vooral toen bleek dat de slagroom in hoeveelheid het ijs wegdrong. Maar het was een leuk probeerseltje :-D. En buiten het slagroomrijke ijsje en de spaghetti-met-garnituur hebben we weer geweldig hard onnozel gedaan en ons geamuseerd. 't Is altijd een beetje vluchten uit de realiteit, de kerend at ik met S. a afgesproken heb. We hebben ook eenzelfde soort van humor, vind ik, en dat helpt wel. Geen mopjes moeten uitleggen enzo... We hebben ook weer onze kennis aangescherpt, zo is de Nederlandse taal sinds gisteren het woord 'bedkamer' rijker en hebben we samen ondervonden dat door Maastricht wel degelijk de Maas stroomt. We reizen om te leren, zullen we maar zeggen :-).

Soms heb ik zo wel eens het gevoeld at hij de jongen met het blik vol toverbonen zou kunnen zijn. Degene die ervoor zorgt dat de wereld eventjes stopt met draaien...

woensdag 28 juli 2010

Auto-afwas-perikelen

De auto afwassen, ik hààt het. Dat natspuiten is nog wel fun, maar de rest. Heb je net de auto ingezeept en terug afgespoten, dan denk je "Jep, we zijn er!". Maar nee hoor, dan moet je die auto nog afdrogen ook. *zucht* En als je denkt dat je er dan écht van af bent, moet je nog de binnenkant van de deuren en de koffer nog eens afdrogen. *dubbelzucht* Nop, niet aan mij besteed, waarschijnlijk ook daarom dat ik de auto maar gemiddeld 4 keer per jaar afwas, tijdens de schoolvakanties. En als ik me eindelijk door die vervelende klus heb geloosd heb ik er niet veel geniet van. Een opsomming van de mogelijkheden, beginnend met het ergste: nog tijdens het afdrogen begint het te regenen zodat al het werk al om zeep is voor het af is; bij de eerste rit of parkeermoment begint het te regenen; of bij de eerste rit heb je het fenomeen 'wegenwerken + modder' op de reisroute liggen, ook fijn. Daarom dat ik het haat!

Zoals vandaag. De papa was de auto aan het afwassen (wat hij volgens de mama relatief graag doet) en ik dacht bij mezelf dat ik me eens van mijn goede kant ging laten zien door hem te helpen - het feit dat werk gedeeld door 2 half werk is speelde ook wel mee. Goed, we waren bijna klaar met afdrogen (op de wielen en de binnenkant van de deuren na). Drup ... drup ... drupdrup ... drupdrupdrup ... *stortregendrup*. Aaaaarghhhhhh! Na zowat een half uur gescholen te hebben zat de auto terug onder het (regen)water en de bijhorende opgespatte zandkorreltjes van onze kasseien plus afgewaaide bladeren van de bomen van de buren. Zeg maar 'dag' tegen het afdroogwerk.
Om die auto dus afgewassen en afgedroogd te krijgen heb ik die met de papa dus 2 keer moeten afdrogen. Waarvan de 2e keer onnodig was geweest had het nog 10 minuutjes (!) drooggebleven! Boe!


(En ja, ik weet dat een carwash een mogelijkheid biedt :-), maar denk niet dat de papa dat fijn zou vinden, ik zou weeral als 'lui en gemakzuchtig' bestempeld worden...)

maandag 26 juli 2010

Le Tour toujours

Het is officieel: de zomer en de zomervakantie zijn voorbij. Al duurt het nog respectievelijk 2 maanden en 5 weken vooraleer ook de rest van de mensen/natuur zich aan deze realiteit aanpast.
 
Ziedaar, mijn jaarlijks weerkerend gevoel rond deze tijd van het jaar. Het einde van de Tour is toch altijd weer even wennen, eventjes afkicken en weer wennen aan de dagdagelijkse vakantiesleur. En neen, ik ben geen wielerfan pur sang of zelf een begenadigd fietser (ik heb een hekel aan puur voor de fun fietsen, een fiets is zoals een auto: van punt A naar punt B en liefst zo snel mogelijk! en in het geval van de fiets: ook zo weinig mogelijk), maar wielrennen is toch één van de weinige sporten waar ik graag naar kijk en waarbij ik uitkijk naar de grote evenementen. Het is een soort traditie sinds ik nog klein was. De Tour de France is het eerste sportevenement dat ik mij herinner, ergens een beeld van een rit in de bergen, terwijl ik bij m'n grootouders aan tafel zit te tekenen (of iets dergelijks). Het is zo'n evenement dat je elk jaar bewust moet meegemaakt hebben. Ik verkies trouwens de Tour boven Wimbledon (al speel ik zelf tennis), zonder twijfel.
 
Dusja, ik blijf nu eventjes verweesd en alleen achter, nu al uitkijkend naar wat er over 49 weken gaat gebeuren. Gelukkig ben ik deze avond film kijken en ga ik in één klap ook iets eten in Leuven. Kwestie van de pijn wat te verzachten ...

donderdag 22 juli 2010

Windstilte

Ok, dan denk je dat je strategisch de juiste keuze maakt om naar zee te gaan als je weet dat ze 30°C geven in het binnenland ... om dan vandaag te lezen dat het juist die dag met 29°C (!) de warmste dag aan zee was van het jaar. Zucht.
En dat het warm was heb ik gemerkt! Ik heb, denk ik, even veel geplakt als was ik thuis en binnen gebleven. Echt veel verfrissing was er niks; bijna een ganse dag windstil! Zelfs op 20m van de zee (zoals in: op het strand, niet de dijk) was er geen zuchtje wind! Schande!

Nu, buiten de warmte en de windstilte was het een geweldig fijne dag. Ik heb me rot geamuseerd! Echt waar, en dat terwijl ik eigenlijk die nacht niet goed geslapen had. Het kan verkeren. Echt veel hebben we niet gedaan (wegens o.a. te warm), maar de dag is voorbij gevlogen, ongelofelijk. Vooral onnozel doen (maar op een beschaafde manier) was de belangrijkste activiteit. En, het leukste van al als je op een terras zit, mensen kijken. Types van: omg, waarom zie ik er zo niet uit! tot types van: ok, best dat ik er zo niet uitzie. Gaande van 60-ers gekleed als 20-ers of mensen met een maatje meer die net van zichzelf denken dat ze de ideale bikinilijn hebben (of zwembroeklijn, in geval van een mannelijk menspersoon). Of hoe je té veel zelfvertrouwen kan hebben. Ok, het is mega-oppervlakkig om zo'n dingen te doen, maar het krikt je zelfbeeld zo nu en dan gigantisch op, hoor.
Jepjep, het was een dag om over te doen!

maandag 19 juli 2010

't Zeetje

Soms heb ik toch geniale invallen. Terwijl morgen iedereen hier thuis (hopelijk) loopt te bakken zit ik morgen aan zee met een kameraad. Als dat niet prachtig getimed is! Hopelijk wordt het morgen beetje leuk. Ben niet echt een 'ik lig een ganse dag op het strand te bruinen'-type, maar zo gigantisch veel kan je aan zee niet doen. Achja, 't is een dagvullend item en 't gezelschap is wel fun, denk dat we interessante discussies gaan hebben over de meest idiote thema's, maar het is vakantie voor iets.

Vanavond was ik ook weg, afgesproken met een jongen die ik vorig weekend had leren kennen op een gaycommunitysite. Toffe jongen, als zit hij niet meteen in de meest vrolijke periode van zn leven. Dus afgesproken vandaag om een film te bekijken bij hem thuis. eerst iets gaan eten enzovoort, tot hij ongeveer een hafuur na het eten misselijk wordt. Op een kwartier tijd is die zeker 3 of 4 keer gaan overgeven, de duts. 'k Had met hem te doen -zo'n softie ben ik dan wel- hij zag echt lijkbleek en liep krom van de buikpijn. Dan maar vervroegd moeten weggaan, hij wou even alleen zijn en uitzieken.
 
Dusja, niet echt meteen zoals ik me de avond had voorgesteld. Maar ik heb wel al een soort sorryticket beet: hij heeft voorgesteld om de film ergens binnenkort verder te kijken en dan zien we wel weer. Misschien het belangrijkste van al is dat ik het een sympathieke gast vond, en 't is dat wat telt: de inborst.

zaterdag 17 juli 2010

Waardig oud

Daarstraks gaan tennissen, zoals wel vaker op zaterdag. Net zoals ik ook kan blijven hangen achteraf. We willen eigenlijk vertrekken, maar de auto geraakt nie gestart omdat we blijven tetteren. Het onderwerp vandaag was, na een poosje, ouder worden en hoe we ertegen op zien om 25 te worden of 30. De vriendin K. zei dat zr zich à la Twilight-saga ging laten bijten door een vampier als ze 25 of 29 was, zodat ze altijd die leeftijd zou hebben.
Uiteindelijk kwamen we ertoe dat als je ouder wordt je je jeugd terug herbeleefd (mentaal, fysiek niet). Als je pas op pensioen bent (à la 60-70/75) ben je terug puber. Dan hang je 's morgens als bij de bakker (of 's avonds) en wil je per se de bus nemen en rijd je overal 20 tot 30 per uur trager dan mag. Dan komt de verkleuteringsfase (70/75-80/85) waarbij je in situaties terecht komt die je elke zomer op tv ziet bij temperaturen van 30°C en meer: "En we gaan nog eens drinken, hé Germain(e). Da's flink zenne, jaaaa..." Om dan te eindigen boven 80/85 waarbij je in sommige gevallen terug in de babyfase komt, met name onzindelijk.

Dus eigenlijk is je ganse leven een soort van curve die stijg tot ongeveer 25-50 en dan langzaam daalt. Op mentaal vlak toch, fysiek gaat het vanaf je 35 jaar alleen maar bergaf...

Eigenlijk wordt er nog goed gefilosofeerd, daar zo naast het tennisveld :-).

Nog een berichtje uit de marge: vandaag heb ik ook mijn nieuwe racket in ontvangst mogen nemen. De eerste van twee, de man van de winkel had er te weinig klaargelegd, dus de tweede is voor volgende zaterdag. Het ganse grapje kost me in totaal zo'n € 300, maar da's dan wel voor een jaar of 3/4 dat ik safe zit.