Oppervlakkig

Zo af en toe durf ik heerlijk oppervlakkig zijn. Oppervlakkig als in 'genieten van al het mooie mansvolk dat er op deze wereld rondloopt'. Automatisch kom je dan regelmatig uit bij modellen, en zo af en toe is er eentje echt wel de moeite waard om te delen. Hetzij via foto's op zondag, via de foto's tussen de links enzo langs rechts, of -zoals nu- via een YouTube-filmpje. Het is een interview over schoenen, of zoiets denk ik. Maar let vooral op zijn gigantisch schattige glimlach. It's just not fair ... ;-)

Het is vandaag ook 1 september. Zo een van die scharniermomenten met de zomerfestivals, allerheiligen, kerst en nieuwjaar, pasen, moeder- en vaderdag, Sinterklaas en Valentijn die dan uitgebreid in het nieuws worden besproken. Vandaag gehoord dat er een tekort is aan leerkrachten, tegen 2020 zelfs 20 000. Vraag mezelf af waar de toevloed aan telefoons, mails, ... deze zomer gebleven is.

I.p.v. de supersocialist uit te hange en het onderwijs te willen hervormen tegen 2014 (waarbij ik het me afvraag of het een goede zaak is, aangezien vorige week in de krant stond dat het 75% van de leerkrachten nu al vind dat het achteruit gaat, gaan ze àlle leerlingen eenzelfde pakket aanbieden.) zou Smetje beter ervoor zorgen dat mensen die een lerarenopleiding uitdoen én het onderwijs in stappen 1) makkelijker werk vinden, 2) makkelijker binnen eenzelfde scholengemeenschap terecht kunnen voor langere tijd, en 3) iets doen aan vastbenoemden die even iets anders willen doen (zelfstandige spelen ofzo) en iemand voor 2/3/4 jaar werk geven en dan doodleuk terugkomen en iemand anders zijn gans toekomstbeeld afpakken.

Voilà, het is er uit!

Gelukkige 1 september!

(en wachten op een telefoontje van Diest ondertussen)