donderdag 20 augustus 2015

Vind je Lief

Ik vraag me af of je in 'Vind je Lief' effectief een lief kàn vinden.
Voor die 5 keer deze zomer dat ik al gekeken heb, bestaat de date uit een opdracht waar ik bijna altijd een hekel aan zou hebben: een kast ineen steken, een vuil en smerig vakantiehuis opruimen, een bende kinderen op scoutskamp entertainen. Die ene opdracht in de kajak leek me nog het leukste. Maar echt droomdates zijn het niet, he. Als ik zou afspreken met een jongen en ik zou moeten stofzuigen, ramen kuisen en strijken, de klik zou er niet komen. Hoe kun je nu zo iemand leren kennen?
 
Je gaat toch niet iemand leuk vinden omdat hij goed een kast in elkaar kan zetten, of een tophuisman/vrouw is? Dat zijn toch dingen die je later ontdekt - of niet. Nadat je hem of haar leuk vindt? Op dergelijke dates ga je toch nooit weten of je iemand al dan niet leuk vindt. Hoogstens of hij/zij handig is, iets van seks afweet (kamasutra-opdracht die ik in de krant zag passeren) of goed is in het huishouden. Maar niet wie hij/zij is, zelfs niet of je iets van fysieke aantrekkingskracht terug vindt. Pretoogjes of azuurblauwe ogen om in te verdrinken, leuke kuiltjes als 'ie lacht, mooie sixpack (you never know)...
 
Wat ik ook raar vind, is dat de meeste onder die kandidaten-die-een-week-gevolgd-worden na hun 'date' meteen een heel bataljon aan rupsen in hun buik moeten voelen. Waarvan er liefst al enkele ontpopt zijn in vlinders.
Uit persoonlijke ondervinding heb ik geleerd dat je op een eerste date iemand leuk moet vinden. Los van het feit of er eventuele vlinders in de buik kunnen groeien of niet. Als je iemand niet leuk vindt, houdt het direct op. Maar pas na 2, 3, 4 of iets maar dates weet je pas of je iemand gewoon leuk blijft vrienden (hallo, nieuwe vriendschap) of dat je meer gaat voelen. En het zijn dat soort ervaringen die je op termijn een stabielere relatie kunnen geven die langer is dan een langgerekte flirt.
 
Zoiets weet je niet nadat je 'samen' een smerig wc hebt schoongemaakt of wanneer je erin geslaagd bent om (bijna) alle standjes uit de kamasutra na te spelen met Ken en Barbie.

vrijdag 14 augustus 2015

Inside Out


Vorige woensdag heb ik met een vriendin een Dinner- & Moviedate gehad in Leuven.
Na een lekkere (!) spaghetti zijn we naar Inside Out gaan kijken, een film die ik al làng wil zien. En hij was leuk :-). Het viel me wel op hoe 'zwaar' de film is. Het is geen aaneenschakeling van happy momenten en puberromantiek. Maar wel een aanrader. Zeker zonder kleine kinderen die midden in de film om hun mama beginnen te roepen (en dat bij de originele versie). *zucht*
Ik voel trouwens het meeste overeenkomsten tussen mezelf en Verdriet, het blauwe mevrouwtje. Zoals ik megahappy door het leven wandel met al het geluk dat me zo elke keer weer verblijd. *niet*
 
Op sollicitatievlak, ben ik nog steeds werkloos. Deze week paar gesprekken gehad en een paar keer te horen gekregen dat ik de functie niet heb. Maar de functie die ik wel wil doen, is nog altijd in het stadium van de hoop. Ik heb deze week een e-mail gestuurd met de vraag om feedback. Feedback die ik volgens de assessmentmevrouw deze week had moeten krijgen, maar niet dus. Op mijn mail kreeg ik een automatisch antwoord dat de meneer nog in verlof is t.e.m. dit weekend.
Fingers crossed en duimen maar!