Waa, we hebben er eentje. Een meisje, Renske gedoopt. Klein, lief en schattig. En een mooiken, eerlijk is eerlijk. En zo klein dat ik ze met 1 hand kan oppakken, echt cuuuute. Je zou willen dat ze altijd zo blijven, hé. Zo'n beetje onbeholpen, dat verhoogt hun aaibaarheidsfactor. Maar dan nog, als dat groot is blijf je dat altijd lief en schattig vinden, zeker als ze dan zo kunnen kijken met die triestigkijkende bruine ogen. Zò vertederend.
We hebben uit het nestje van 6 pups 1 van de kalmste gekozen. Een paar van haar broertjes vonden de veters van de mevrouw waar we ze zijn gaan halen heel erg tof speelgoed. Zij lag toen rustig te dutten, maar dat trekken heeft ze wel in haar. Binnen is ze kalm, dan is ze wat aan het rondsnuffelen of aan het dutten, maar buiten. Toen ze hier pas was was ze al onkruid aan het wieden en aan ons mama haar bloemen aan het trekken. Dus iets waar ze kon aan trekken als speelgoed was nodig, dus gisteren gaan 'puppybenodigdheden'-shoppen. Een touw om aan te trekken met daar een piepende eekhoorn aan, en verder krijgt ze het karton van de keukenrol enzo (zoals bij ons Nala toen die nog puppy was); daar kan ze aan trekken en het mag kapot. Nuja, het liefst speelt ze nog met bladeren die op het gras enzo liggen, bruin en krakend, echt grappig, dat blad is bijna zo groot als zij. En het is een een huppeltje, hé. Als je ze op verkenning ziet staan heeft ze precies 4 springveren in haar pootjes, echt grappig :-D. En lopen, dan huppelt ze naar een kant van de tuin om dan in volle galop naar de andere kant te lopen, en op de stenen van ons terras geeft dat een heel tof geluidje :-D.
Ik ben volledig vertederd door dat kleine ding. Hopelijk heeft ze een even goed en lang leven als ons Nala had... Maar dat blijft afwachten.
Ahja, foto's volgen nog ;-).
Heel veel plezier met jullie nieuwe aanwinst.
BeantwoordenVerwijderen