Rust

Vakantie! Gisteren DB uitgezwaaid en 's namiddags na 15u45 nog taart gegeten, wat blijkbaar gewoonte is voor vakanties, om dan te genieten van een weekje welverdiende rust. Voltijds werken, klassenraden, punten ingeven en het geswitch tussen de 2 scholen heeft ervoor gezorgd dat ik best wel wat rust kan gebruiken. Ik val al sinds donderdag als een blok in slaap wanneer m'n wekker 's morgens (!) afgaat en 's avonds zou ik zo ook overal in slaap kunnen vallen.

Deze morgen was ik zelfs te moe om nog te kùnnen slapen. Maak dat mee... Als gevolg had dat dat het op de tennis daarnet van geen kanten ging. Op 2 uur heb ik 2, misschien 3, echt deftige ballen geslagen. Miserie dus. Morgen zal het hopelijk wat beter zijn...

Om toch nog positief af te sluiten: gisteren nog telefoontje gehad van Keerbergend at mijn inerim al zeker verlengd is tot 30 november, plus dat ik nog extra (secretariaats)uren erbij krijg zorgt ervoor dat ik na de vakantie weer een halftijdse job heb.

*Woehoe!*

We'll miss you

Daarstraks van een drukke klas in DB een zelfgemaakte kaart gekregend at ze me gaan missen. Is wel schattig dat ze dat doen, al vraag ik me soms af bij zo'n drukke klassen die dan op het einde poeslief doen hoe gemeend en oprecht het wel is.

 

Al moet ik wel toegeven dat ik er toch wel wat gecharmeerd door ben/was ;-)

Werk (2)

Gisteren in Keerbergen de vraag gehad of ik geïnteresseerd was in enkele uren voor op het secretariaat te werken. "Het zijn wel maar enkele uren hoor, maar kunt ge eens langskomen?" zei de directeur erbij. Ok, enkele uren. Maar aangezien een interim die er vorige week is buitengewipt 5 uur op het secreatariaat zat, en ik daar op verder baseer, kom ik uit op 7 + 5 = 12uur of toch een haltijdse job. Het is mooi meegenomen. Met mijn vakkencombinatie is meteen een fulltime niet meteen zo maar op 1-2-3 gevonden, zeker niet als er ook een boel licentianten zijn die in 3 en 4 bv. de economische vakken geven. Dus het herinneringsmailtje naar de scholen ligt nog even op de plank. Ik wil niet meteen zeggen dat ik nog zeeën van tijd heb als ik in een school al halftijds sta, juiste informatie is belangrijk.

 

Met klassenraden, 4u les en de switch tussen Keerbergen en DB ben ik nog niet bij de directeur kunnen gaan, dus dat zal iets zijn voor morgen, als ik enkel het eerste uur (!) les heb.

Roddelnonkel

Vandaag fameus geroddeld over een collega. Iemand waarmee ik op de hogeschool nog gezeten heb en die nu blijkbaar in dezelfde school staat als waar ik sinds een maand een interim doe. Grappig wel hoe dan die wegen weer naar elkaar leiden. En blijkbaar heeft ze onder de collega's al een naam gemaakt, een niet zo positive om eerlijk te zijn. Maar noem een kat een kat: het is ook wel op een bepaalde manier een speciale. ze vertelt soms spontaan dingen die ik liever niet van haar weet. Eigenlijk van niemand, wegens 1) too much details en 2) ik vind dat soort converstaties wel heel erg privé om ze gewoon met een medestudent of collega te voeren. Jah, en als je dat dan wel doet, heb je al snel een naam gemaakt.

 

Erg eigenlijk dat ik dan gewoon begin mee te roddelen, maar soms doet ze echt stoten waarvoor je bijna anderen moet waarschuwen. Maar toch, de euh 'gruwelijkste' verhalen die ze mij opgebicht heeft hou ik nog voor mezelf...

Geluksmoment

Naa een bezoekje aan de kapper een kapsel hebben dat het 'risico op knopen' en het gigantische werk dat je aan je haar hebt minimaliseert.

Nu al? (bis) / Parachutemoord

Gisteren een mailtje gehad dat de persoon die ik in DB vervang nog een weekje borstvoedingsverlof bijneemt, zodat ik toch tot aan de herfstvakantie kan blijven. Woehoe :-).

En dan is na 4 weken eindelijk het doekg evallen over de parachutemoord. 30 jaar moet ze opgesloten worden. 30 jaar dat van je leven afgenomen wordt op basis van vermoedens. Een mogelijk motief en je bent schuldig. Eigenlijk heb ik wel wat medelijden met haar. Gewoon, hoe ze daar stond... Ge zou ze 5 frank geven. Ik kan dat soms hebben dat ik gewoon op basis van houding medelijden kan krijgen, vaak zijn dat ook mensen met een bril die er dan ook een beetje on-fashionable bijlopen. Ja, soms ben ik een softie. Maar dan nog. Stel dat ze het niet gedaan heeft. Ze is 56 jaar oud als ze dan vrijkomt, je leven is over hé. Een bloeiende carrière kan je niet meer opbouwen en een gezin met kindjes en huppelende kleinkindjes op je oude dag kan je ook vergeten. Gewoon op basis van een paar vermoedens. Er zijn misdadigers van, ok mààr diestallen, die op heterdaad betrapt worden en gewoon vrij blijven rondlopen. Zij is beschuldigd op basis van 'keiharde' bewijzen. Was je niet onschuldig tot het tegendeel bewezen is? Als je 4 jaar en een proces lang ontkent dat je schuldig bent, dan zal er toch iets van waar zijn. Ze ziet er geen ijzeren berekende dame uit die haar emoties kan uitschakelen, maar mij komt ze erg kwetsbaar over.

 

Volgens mij is de familie van de 'vermoorde Els' wel blij dat er iemand is aangeduid door 'de publieke opinie' als 'de schuldige' en 'de dader' van de moord op hun vrouw/moeder. Denk dat je in zo'n situatie ook niet echt meer kritisch en helder nadenkt van jezelf uit, maar dat je vooral verdergaat op wat mensen die je in zo'n omstandigheden moet vertrouwen tegen je zeggen. Dat je zelfs niet meer nàdenkt over mogelijke andere scenario's wanneer de onderzoekers je constant die ene figuur als dader voorhouden, je het gewoon na een tijd ook zelf gaat geloven.

Lui

Vandaag ben ik eens lui op deze regenachtige woensdagnamiddag. Heb deze voormiddag nog wat op school gewerkt en nu is het eventjes *oef*, eens lekker niksen. Aangezien ik volgende week toch 2/3 van mijn opdracht zal verliezen waarschijnlijk, moet ik me voorbereiden op een weekje met weinig werk.

Ga dit weekend werk maken van terug scholen aan te spreken, via mail, en wie weet zit er na de herfstvakantie wel iets moois op me te wachten.

Nu al?

Net een mailtje gehad van de leerkracht die ik vervang in DB. Ze zou blijkbaar maandag al terugkomen... Tegen mij hebben ze daar altijd gezegd 'tot aan de herfstvakantie' als ook 'maanden september en oktober'.

Morgen eens bij de directeur binnenspringen denk ik ...

Zot van A

Ik ben gisteren met Eriamel in Leuven naar Zot van A gaan kijken voorafgegaand door een heerlijk evenwichtige maaltijd in de Quick en een leuke wandeling terug naar de cinema door de regen. Gelukkig was het een superleuke film, zonder al te veel gillende tienermeisjes die de ganse film zitten te giechelen en te gillen. Nee, die hadden we al in de Quick gehad. Soms vraag ik me af of die niet onnozel worden van zichzelf :-s.

Maar dus de film. Awel, het was ne goeie. Grappig, soms beetje ontroerend en natuurlijk een hoop bekend volk. Denk dat het een ganse opgave is om iedereen die ook maar een beetje bekend is op te sommen die in die film voorkomt. Denk dat er geen 3 seconden zijn zonder bekende kop, buiten de euh 8 hoofdpersonnages. en toch is het niet storend :-). Het feit dat Matteo Simoni in bloot bovenlijf te zien is, is natuurlijk ook een pluspunt^^. Net zoals Sven De Ridder die een hilarische Galeria Inno-verwijfde verkoper neerzet. Schit-te-rend! Als je voor de film depressief en neerslachtig was, kom je gegarandeerd opgevrolijkt buiten!
Zoals ik dus :-p (al was ik niet depri of neerslachtig).

Mannelijk

Daarstraks in Keerbergen een complimentje gehad van mijn oud-leerkracht godsdienst. Ze vond dat ik er, nu ik langer haar heb, mannelijker/volwassener uitzie en dat ze me zo best wel knap vind.
Die moet ik onthouden^^

Piekeren

Wat ik persoonlijk één van mijn grootste 'vrouwelijke kantjes' vind, zijn mijn stemmingswisselingen. Toen ik daarstraks naar huis reed had ik zo'n gevoel van: eigenlijk ben ik best gelukkig nu. En nu...

 

Eens ik aan het piekeren sla (en geloof me, ik ben daar geweldig goed in), dan kan het vaak snel diep zakken. Dat kan om een heel banale reden zijn. Ik begin dan alles te analyseren en vooral te dramatiseren. Ik spiegel alles af een één of een paar minder leuke gebeurtenissen uit het verleden en dan zie ik plots overal overeenkomsten en complotten enzovoort. Het is enorm vermoeiend, mentaal/emotioneel dan. Ik kan dan echt verschrikkelijk zitten zuchten en tobben en de toekomst vooral zeer somber inzien.

 

Op dit moment ben ik er bv. van overtuigd dat ik absoluuuuut nooit een deftig lief ga vinden. Bewijs me het tegendeel!

Geluksmoment

De schijnbare eindeloze berg aardrijkskundetoetsen die toch verbeterd geraakt zijn (en over het algmeen ook goed zijn :-)).

Geleefd worden

Vandaag en gisteren werd ik een beetje geleefd. Toetsen, ganse dag les, toetsen verbeteren en vanavond ook nog eens klassenraden (en omdat we dat zoooo gigantisch graag doen, doen we het nu donderdag nog eens over!). Ik denk dat als morgen mijn laatste klas verbeterd is, ik eventjes geen rood meer kan zien. En dan 150 keer hetzelfde zien passeren, na een tijdje is de waakzaamheid en de frisheid weg en is het eerder iets van "en nog ne keer...". Gelukkig verbeteren mijn toetsen om de één of andere bizarre reden altijd relatief vlot.

Komt er nog eens bij dat ik precies terug verkouden aan het worden ben. Beetje verstopte neus, heel beetje last van keelpijn. waarschijnlijk omdat de mama hier al een week met een deftige valling rondloopt.

 

Of hoe een mens lijden kan.

Verslag

Zoals beloofd zaterdag, een klein 'verslag' van hoe het zaterdagavond is geweest. Om het kort samen te vatten: kort maar fijn. De tijd is eigenlijk voorbij gevlogen en da's altijd fijn én het is een goed teken. Jammer dat we het niet echt laat konden maken en dat ik dus weer snel in de auto zat richting huis. Vanwege dat hij gaan werken was + scouts end at hij gisteren (zondag dus) ook weer op tijd uit zijn bed moest om te gaan werken.
Maar het is een erg fijne jongen. Hij ziet er in het echt ook beter uit dan op de foto's, ok: het is oppervlakkig *bloos*, maar het is àltijd wel mooi meegenomen. Denk niet dat er iemand is die dat zou ontkennen ... We hebben goed kunnen praten, gelachen en wat ik op voorhand al wist was dat we min of meer hetzelfde denken over een relatie en al wat er bij hoort.
Dus ergens stiekem hoop ik om het snel nog eens terug te zien. Want het was erg fijn en te kort, tijd om meer tijd vrij te maken ...

To date or not to date

Deze avond eindelijk nog eens een goeie ouderwetse 'date'. Of zoals ik het graag omschrijf: "afgesproken met een jongen". 'Date' klinkt nogal sletterig vind ik, alsof je elke weer weer een keuze moet maken uit een boel aanbidders om je dan weer een avond volledig te laten gaan.

Eerlijk gezegd moet ik toch wel toegevend at ik een klein beetje nerveus word als ik aan vanavond denk. Altijd is het toch een klein beetje een sprong in het onbekende. Gaat het een fijne avond worden? Gaat het klikken? En indien dat het niet zo goed klikt als verhoopt, kan de avond dan toch nog slagen. Brrr.
Maar ondanks alles ga ik ervan uit dat het goedkomt. Als ik enkel zou denken aan "wat als het toch niet is dat ..." is de avond op voorhand voor een groot stuk verknald!
Volgende week maandag een euh ... 'verslag'. ;-)

Ahja, het vervolg van Papieren Hart is ook al gepost...

Mis een uurtje

Het is weekend. Ben daar altijd zo blij voor. Man, zo klassen van gemiddeld 25 kindjes end at 14 keer per week. Ze vreten energie, hoewel ik ook moet zeggen dat ik nog nooit zo veel leuke leerlingen heb gehad. Voor wat hoort wat, zeker?

Ik heb wel de laatste weken het gedacht dat het weekend korter aanvoeld dan de andere jaren. Alsof ik een paar uur van het weekend mis, vind ik persoonlijk wel een mindere :-p. Ik hou wel van de mentale rust en zo het 'je eigen baas zijn' op,zaterdag en zondag, zonder dat je om dat uur opgekuist dààr moet zijn om dan van klas A naar klas B te springen en de hoop vergaderingen enzo erbij te nemen. Zàlig. 't Is dus ook beetje tijd voor mezelf, heropladen en de 'sleur' van school voor 2 dagen en een avind achter mij laten.

Morgen bv. ga ik mezelf verwennen (ok misschien foute woordkeuze) met een date. Jaja, heb nog eens afgesproken met een jongen die ik nog niet zo lang ken. Dus het wordt spannennnnnnd morgen. Kijk er wel naar uit, je weet nooit. Hoewel ik al wel duidelijk gemaakt heb dat ik niet op zoek ben naar een vriendje op korte termijn. Het contact dat er nu is is zo fijn, dat ik het niet kapot wil gemaakt zien worden door misschien te snel de verkeerde beslissingen te nemen op emotioneel vlak.

Meer doen zit in onze natuur

Hehe, soms heb je toch schitterende reclamespots, hé. Zoals deze van Centea, daar kan ik toch wel even blijven bij hangen. Vooral letten op de ppotjes bij 00:17, echt grappig :-D.

Voor de rest eigenlijk niks speciaals te melden :-). Hoewel ik moet zeggend at ik enorm blij ben dat het puntenboek van DB op mijn pc werkt. Het puntenprogramma van vorig jaar weigerde te werken, dus meost ik altijs op school m'n punten ingeven. Als je dat thuis kan doen is dat toch wat leuker. Kan je je verbeterwerk enzo wat beter spreiden.

De geur van chocolade

Hmmm. Als ik mijn ogen sluit is het alsof ik in een pralinewinkel binnenstap. En als ik er dan een hap uitneem proef ik een lekkere koffie/praliné-smaak.
Jup, de Leo Café is goedgekeurd :-p
En nu nog wat voor school werken!

Geluksmoment

1. Na lange tijd weer gaan tennissen en merkend at het zo slecht nog niet ging.
2. Telefoon krijgen van een school om te vragen of ik niet geïnteresseerd ben in 7u aardr. (ja dus! :-D)