Donderdag deden we mee met een Europese actie: employers' day.
Kort samengevat was het dit: heel vrolijk zijn en een hele dag op stap zijn (of bellen, naar gelang wat je het minst erg was) en prospectie doen bij kleinere Brusselse ondernemingen. Bakkers, slagerijen, zelfstandige boetiekjes enz. Ik heb een hékel aan prospectie, om ongevraagd 'hallo, koekoek, hier ben ik!' te komen doen om een verkoopspraatje achter te laten. Sinds Randstad heb ik het - bewust - niet meer gedaan en heb ik een job gezocht waarin dat geen vereiste is. Het feit dat de grote baas dan enkele maanden geleden deze prospectie-dag als hét event van het jaar aankondigt, daar was ik dan ook niet van overtuigd.
Maar we hadden mooi weer, mochten op bezoek gaan in het shoppingcentrum van Woluwe en het was een leuke ploeg waar ik mee op stap was. Ik heb genoteerd, anderen hebben de prospectie gedaan: ik was daar best blij mee, met die rolverdeling. Plots kwam in het shoppingcenter de lokale Dirk Porrez vragen wie we waren en wat we kwamen doen. Blijkbaar moet je op voorhand bij de shoppingdirectie toestemming vragen om te komen 'hallo' zeggen, wisten we niet. Uiteindelijk zijn we niet 'verwijderd' geweest en heeft de teamleader zelfs nog een afspraak kunnen fixen bij de directrice van de plaatselijke Safety First. Maar het is wel een anekdote die je aan de collega's kan vertellen :-). Al heeft de gratis Oikos-yoghurt (vanillesmaak is écht lekker!), de gratis pralines van Leonidas en het gratis Australian-ijsje ook veel goed gemaakt^^.