Verwarrend

Beetje chaos daarstraks. Nuja, chaos. Onduidelijkheid eigenlijk en dus verwarring.

 

Ik heb dus op dinsdag het 6e lesuur studie, dus mensen die dan weg zijn of ziek zijn en dan die klassen opvangen in de pvz. Deze week zijn er een heleboel excursies e.d. zodat de klassen die wegvallen voor excursie gewoon een studie-uur krijgen in het lokaal waar ze normaal moeten zitten mét opdracht. Daarstraks had ik dus studie in een 4e jaar met een opdracht voor chemie. Al eerste probleem: ze moesten een taak maken en de bijhorende leerstof instuderen tegen volgende les want toets. Nuja, meegaand als ik ben laat ik ze met 2 overleggen, want ja als je met 2 denkt kan je het aan elkaar uitleggen ens amen uitvissen. Dus beetje geroezemoes. Na een 10-tal minuten komt er een 2e klas binnengestapt, terwijl ik maar met 1 klas studie had. Ze hadden studie in hun eigen lokaal, maar er was niemand komen opdagen, enkele leerlingen waren naar het secreatariaat enzovoort. En ze hadden een toets van een lesuur en of ik die toets niet had... Niet dus, dusja, die ganse groep wat lichtjes geïrriteerd en al, als de leerlingen die weg waren geïnformeerd wat er juist gezegd, dan toch paar leerlingen naar leraarskamer gestuurd met de mededeling dat er een lijst is wie er op dat ogenblijk toezicht had, zodat de bijhorende toetsen wel in het kastje van die eprsoon zouden liggen.

Weeral een gedoe dat hen een gans lesuur beloofd was voor de toets en er was al bijna een halve les voor bij enzovoort enzoverder. Allez, nadat er nog 25min overbleef kwam dan de leerkracht op de proppen die eigenlijk studie had bij de andere klas. Finally, want ik vond het bijzonder verwarrend en moeilijk om 50 kindjes stil te krijgen.

Bij het naar huis gaan zie ik de onder-directrice. Wanneer ik tijd had om eens te praten over klasmanagment, omdat ze dat doen met alle nieuwe leerkrachten/interimarissen. Maar ik geloof van die regen geen fluit. En dat ondanks het feit dat ik zelfs met een klas die bekend staat als "moeilijk" niet echt grote problemen ondervind, vind ik het toch ergens verdacht en zit het in mijn hoofd...

Ahja, nog dit. Deze morgen een brief van de vakbond. Dat ze nog altijd wachten op formulier C(nummerzoveel). Is dat niet om iets te krijgen?

Hakuna matata!

Daarstraks studie gehad in een 6e-jaar. Ze hadden blijkbaar één van de volgende uren een toets van chemie waarvan het grootste deel van de klas geen snars van begreep. Een leerling heeft zelfs iets moeten uitleggen omdat hij de enige was die die oefening (ofzo) had kunnen maken. En eerlijk? Met al die mollen en a+b=c en dan is a gelijk aan 0,1 enz. verstond ik er zelf ook niks van. Dus die ganse klas maar chemie blokken.

Tot plots een meisje zegt: "Hakuna matata!", met mijn reactie als "Ok, ge ziet het precies niet goed zitten..." "Niet echt". En dan, zo droog als iets, een jongen voor haar: "Voor u is het MENEER Zwijn!". Best wel grappig.

Eigenlijk heb je in sommige leuke klassen zo plots een spontaan droog humor-moment. Best wel fijn.

C(nummerzoveel)-saga

Vandaag ging ik naar de vakbond gaan met mijn document C(nummer zoveel) om een bescherming van rechten aan te vragen. Eer ze dat op DB hadden ingevuld waren we ook al 2 weken verder, ondertussen hadden die van de vakbond al een brief gestuurd om te melden dat ze op dat document wachten en blablabla. Ik zit daar vrijdag bij die van de personeelsdienst te zagen achter papier C omdat ikd at wel graag zou hebben, aangezien ik daar maar tot eind oktober ben. Allez, uiteindelijk heb ik het en wil ik dat deze namiddag (aangezien ik maar tot 's middags les heb) binnenbrengen op de vakbond. Ik de mama blij gemaakt met de vraag of ze geen goesting had om dan mee te gaan.

Dus we komen daar deze namiddag aan, blijkt dat ding gesloten te zijn. *zucht* Kan ik woensdag nog eens terug, en da hopend at het in orde is, hé!!! Binnen een maand kan ik weer met papieren zeulen als ik werkloos ben.

Eigenlijk zijt ge toch fameus veel bezig met heen en weer lopen voor wat stomme papieren :-s.

Slaaptekort

Pffff. Gisterennacht pas tegen 1 uur in slaap gevallen. Om 4u20 wakker geworden en dik na 5u pas terug in slaap gevallen. Nuja, zoiets tussen wakker zijn en slapen. Ons mama horen opstaan en pas dan echt terug deftig in slaap gevallen waarna de wekker veel te vroeg afging.

Verbaast het u dat het vandaag een lange dag geweest is? Ik vel bijna in slaap aan tafel, in de auto en in de leraarskamer. 'Gelukkig' laten de kindjes niet veel ruimte om gewoon de vermoeide mens uit te hangen.
Gelukkig is er daarom het weekend uitgevonden^^!

Geluksmoment

De zon en vrijwel blauwe hemel die me deze morgen een vroeg-juligevoel gaf.
Altijd ontspannend een een beetje hoofd-leegmakend, vind ik.

Tandartsschoongevoel

Vandaag naar de tandarts geweest, naar goede halfjaarlijkse gewoonte. Al eeeeeeeeeeeeeeeuwen heb ik geen gaatjes meer, tenzij je die keer anderhalf jaar geleden meetelt. Toen was een vulling van jaren ervoor aan vervanging toe. Da's zowat het laatste pijnlijke tandartsfeit. Het geen wat wel nog elke keer gebeurt is het verwijderen van tandsteen. Niet pijnlijk, maar niet fijn ook niet. Dat machientje geeft zo'n vies geluid dat ik er spontaan kippenvel van krijg, en het gevoel om dat tussen je tanden te krijgen is nu ook niet bepaald een gevoel dat ik opwindend vind.

Hetgeen wat mijn tandarts al wel een tijdje niet meer doet is mijn tanden achteraf zo 'poetsen' en polijsten (of hoe heet dat anders). Jammer, want voor zover ik me herinner gaf dat achteraf een fijn gevoel in de mond, nadat dat borsteltje énorm kietelde aan m'n lippen én de tandpasta smaakte best nog wel lekker...

Rookverbod

Toen ik deze middag naar huis reed -wegens 'maar' les tot 12u- was ik geschokt! Toen ik van het schooldomein reed stond er aan de ingang een leerkracht-met-bewaking- te roken! Ik heb zelfs voor de veiligheid dubbelgekeken of het niets anders was, maar het was een sigaret. En dat terwijl de leerlingen van TSO/BSO en de middenschool op de speelplaats waren. Ok, niet dat waar hij stond zo veel volk passeert, als er ooit al volk passeert, maar dan nog: het is het principe dat telt.
Foeifoei!

Geldwerpen

Vandaag dus met de mama naar Antwerpen geweest. Het begon al met 6 jengelende kinderen van in Aarschot tot Antwerpen zodat ik nét niet met barstende koppijn van de trein stapte. In Antwerpen zelf veel enorm traag lopend volk (als ge graag stilstaat is er een PARKING, ga daar dan staan) dat net als je het wil voorbijsteken uitzwenkt naar jouw kant. -_- *zucht*

Buiten dat is de missie Antwerpen wel geslaagd, end at terwijl ik eigenlijk er niet zo veel zin in had om met ons mama naar Antwerpen te gaan. Nuja, was wel fun^^. De buit: een jas (dezelfde die ik al 2 keer in aarschot had vastgehad, dusja, waarom gaat een mens dan shoppen ver van huis?), een leuke trui van Desigual (het merk dat ze tot voor kort in The Fashion Store in Aarschot hadden, maar moest wijken toen een deel van de winkel werd ingericht tot een (leuke) schoenenwinkel, en dan moet mannenkledij verdwijnen want er is toch al zo'n overaanbod *niet*), en een jaske van de WE (ik denk dat dat officieel een cardignan heet) plus een stel armabdjes van de H&M (nog eenr eden om naar Antwerpen te komen, alleen jammer dat degene die ik in Maastricht vasthad en laten hangen had (domdomdom) er niet meer waren en er nu eentje in de set zit met enkel doodshoofden -_-) en om af te sluiten een lekkere wafel in de 'winkelgalerij' van de MediaMarkt. M.a.w 'geplunderd', al valt het al bij al nog mee als ik thuis de optelsom maakte :-).

De mama is nu helemaal ondèn zoals we hier zeggen. Die ligt sewes met haar 2 voeten omhoog in de zetel :-D. Ze wordt oud, hé. Volgende keer een tripke naar Betekom in de rolstoel voor haar ;-)

Er was wel 1 zwaar negatief punt (buiten de trage, slenterende mensen en de jengelende joeng op de trein). In het teruggaan waren we flink aan het wachten tot het groen werd om over te steken en plots zag ik daar een ambetant kind van toen ik 2 jaar geleden in hoera-zo-dichtbij-Kontich lesgaf. Nu is ze 14 maar nog geen haar veranderd, nog altijd een arrogante kop. Ik heb toen een gans stuk recht voor mij uit lopen staren, ik wou hààr niet meer zien en omgekeerd wou ik niet dat zij mij zag. Gelukkig heb ik andere bril en andere haarcoupe. Er zijn op DB leerkrachten waar ik zelf nog les van gehad heb en die mij niet meer herkenden :-D. Dusja, minpuntje. Als ik dan toch iemand van die school moest tegenkomen, dan toch liever knappe gay-collega M., die zou ik net niet in de armen gevlogen zijn. Hehe.

Het is vrijdaaaaag!

Weekend! Altijd blij als het vrijdag zo rond 16u is. Dan ben ik altijd in een overwinningsroes. De Slag om het Weekend is na 5 harde dagen gewonnen en we kunnen ons opmaken voor 2 dagen rust en opstaan-zonder-wekker.

Helaas is de Slam om het begin van de Week altijd sneller beklonken in het voordeel van de werkweek, niet eerlijk -_-.

Morgen zit ik bv. met de mama in Antwerpen, op jacht naar een nieuwe 'goede' winterjas. Benieuwd of we de prooi gaan vinden. Zondag zal beetje verbeteren en niksen worden.

Maar nu nog eventjes volledig genieten van het vrijdagavondgevoel^^.

Cancelled

Vandaag had ik in Antwerpen moeten zitten met T. en *finally* zijn vriendje. Maar zoals het noodlot mij wel vaker ongunstig gezind is, moest het er van komen. Ik zit thuis -_-.

Al voor de 3e keer dat we niet kunnen afspreken. Antwerpen vandaag was eerst gepland voor 31 augustus, dan verschoven naar nu zaterdag, maar toen dat niet kon een beetje vervroegd naar vandaag en lap, nog is het er niet van gekomen. Ergerlijk.

Sinds de laatste week van augustus heb ik 5 keer met iemand afgesproken en 5 keer is het afgesprongen. 'Gelukkig' is 1 van die 5 keer gewoon verplaatst en dan toch doorgegaan. En eens er eentje zo begint met afzeggen (soms een paar uur voor we afgesproken hadden!) is het een ziekte voor een tijdje hoor.

Dat men eens afzegt op zich is zo erg niet, maar als je er zo 3 of meer na elkaar hebt. En dan vooral dat gezever thuis. "Hoe? Waarom niet" "Voor wat nu weer?" "Allez, ge moet nie veel zeggen: dan weg en dan weer nie..." Pfff.

Ik heb dringend nood aan meer vrienden :-). De kwaliteit van degene die ik heb is uitstekend, maar als ze allemaal niet dichtbij wonen en dan nog eens afzeggen...

Geluksmoment

1. Je haar laten wassen bij de kapper!
   Iets dat meer ontspant kan ik me niet bedenken :-)
2. Het hemd dat eigenlijk een maat kleiner is dan normaal (maar ja, gekocht in de solden, dus was dat niet zo erg :-p) dat toch past.

Trucjes

Soms zijn de meest idiote dingen nog het makkelijkste om een klas in het gareel te laten lopen. Ik eindig namelijk mijn week met een vrij ambetante klas het 7e uur. Ik had ze, net zoals al mijn andere klassen, op vaste plaatsen gezet, sommige met tegenzin, en duidelijk gemaakt dat het ook voor mij het 7e uur op vrijdag was. Een mooie afspraak gemaakt: meevolgen, niet ambetant doen en ze konden stipt als de bel ging naar huis; 1 agenda bij mij was garant voor toets volgende les en pas inpakken als het belde. En het heeft gewerkt. Ok, ze waren niet suuuperstil en de ene doet geen klop en de andere werkt mee, maar op een keer "Stoel deftig zetten.", "Naar voor kijken." en enkele keren "Nu terug stil." vond ik het eigenlijk best nog wel meevallen. Zien of het volgende week ook nog lukt... (al moet ik zeggen dat ik nu wel een beetje fier ben op mezelf)

Decadentie

Vandaag geen les wegens thuis op woensdag. Iets wat ik alleen maar kan toejuichen! En aangezien de mama ook nog thuis was vandaag, werd het een namiddagje Aarschot. Ok, niet meteen de meest exotische bestemming en ok, de mensen -20 zien er niet altijd even on-marginaal uit, maar het is dichtbij en sinds ik klein was traditie dat de mama en ik zo nu en dan naar Aarschot gaan om wat te winkelen en iets te eten.

 

En ik heb even decadent gedaan. Doel was: nieuwe broek en een nieuwe 'deftige' winterjas. De buit na een namiddag was: een trui, T-shirt, jeans en een paar schoenen. Afgerond toch weer dik € 200. Ok, klinkt niet zo spectaculair, maar toch. De schoenen had ik eigenlijk niet nodig, maar ze zagen er zo leuk uit en ik had een kortingskaart van 10% (idem dito voor de jeans). Dusja, ik kon het moeilijk laten schieten. Het is al gebeterd hoor, vroeger kocht ik bijna alles wat paste en wat ik mooi vind, nu ben ik toch al selectiever geworden. Maarja, met al dat krijt ook; mijn kleren moeten vaak gewassen worden door al dat krijtpoeder dat tijdens de schooldag erop beland. en veel wassen is ook snel 'te veel gewassen' en dan moet er toch reserve klaarliggen hé :-D.

Dat heet dan gelukkig zijn

Ik heb gisteren 'voor de verandering' een geluksmoment geplaatst. 'Geïnspireerd' door een Amerikaanse man die op een website alle kleine dingen noteert die hem die dag gelukkig hebben gemaakt zoals een dag zonder file enz.

Want dat is toch wel belangrijk in het leven van iemand: gelukkig zijn. Zonder dat zou het leven toch maar zwaarmoedig zijn en heeeel erg deprimerend... Nu is de vraag: wanneer ben je gelukkig? Als ik daarover nadenk is het meest logische antwoord: wanneer je alles hebt waarvan je zelf vindt dat het je leven 'af' of 'compleet' maakt. Als ik die vraag voor mezelf beantwoord moet ik op basis daarvan besluiten dat ik eigenlijk niet gelukkig ben. Want ik zou graag een vaste relatie hebben en ook vast werk, 2 zaken die momenteel geen deel van mijn leven uitmaken.

Ben ik daarom ongelukkig? Niet echt. Niet dat ik van 's morgens tot 's avonds en van maandag tot en met zondag altijd even happy rondloop, kan ook moeilijk. Maar toch. Ik heb geen echte vriendenkring en niet echt veel vrienden, maar de vrienden die ik heb zijn toch wel stuk voor stuk hele toffe mensen waarbij ik altijd uitkijk naar het volgende afspreekmoment vanwege fijne dag/namiddag/avond gegarandeerd. Ik heb dan wel nog geen vast werk (wat ik wel ambetant en vervelend vind, want altijd terug van 0 beginnen is niet zo tof), maar de periodes dat ik werk heb is het voor 90% toch gevuld met leuke momenten en met een 'ik doe dit graag'-gevoel. En dan zijn er thuis zo die kleine dingen die me vrolijk maken. Of op school, weten dat ik morgen in bed kan blijven liggen want 'geen les' vind ik persoonlijk toch iets om een beetje gelukkig van te worden. Of zoals 's morgens om 5u wakker worden, naar de wekker kijken en denken 'ik mag me nog eens omdraaaien'. Van zo'n zaken kan ik een soort 'oef'-gevoel krijgen, ik kan het niet beter omschrijven. Dat en dan toch een innerlijke vreugdeopflakkering.

Conclusie van de vraag van vandaag? Je moet volgens mij niet alles hebben waarvan je zelf vind dat het je leven compleet maakt. Je kan jezelf ook als 'gelukkig' omschrijven als er genoeg momenten/situaties zijn in je leven die je een 'gelukkig gevoel' kunnen geven. Het is niet omdat je net niet die job hebt ofzo dat je daarom ongelukkig kan zijn. Als je na het vernemen van dat slechte nieuws plots iets geweldig geestigs ziet op straat/tv/... kan je dat toch weer wat gelukkig maken. Misschien is het nog het beste zo verwoord: vele kleintjes maken één groot. Vele kleine momenten waarop je je gelukkig voelt, maken dat je je algemeen als een gelukkig persoon kan omschrijven.

Geluksmoment

Ons Renske buiten zien spelen met een kastanje-in-bolster uit de kastenjeboom van bij de buren en ze er dan zien op blaffen en 'boos wezen'.

Gelukkig zijn zit soms in een klein hoekje, zoals in dit schattige/grappige voorval :-D

Maja de By

Haha, grappig moment vandaag op school. In de leraarskamer is het de gewoonte dat elke leerkracht daar een schuif/kasjte/... heeft. In mijn eerste school was dat effectief een schuifje, een laptop hoog, vorig jaar was het een bakje waar al 10 keer meer in kon en dit jaar heb 'ik' een halve keukenkast. Een open lade voor de kopies en papieren, een grote schuif en dan een kastje van toch dik 30cm en meer dan halve meter hoog. Ok, tot zover de details over de kastjes. Niet enkel de leerkrachten hebben een kastje, ook de verschillende vakken en werkgroepen hebben een kastje om materiaal enzo in te stoppen. Wat ik alleen maar kan toejuichen is dat DB ook een werkgroep rond holebi's heeft die blijkbaar de naam 'Not so different' draagt. Vandaag viel één van de daarin zetelende leerkrachten het op dat het kastje niet de naam van de werkgroep draagt, maar wel simpelweg de naam 'holeby's'. Holeby's, omg! Da's nu toch wel grove fout, ik vind 'holibi' al een fameuze flater, maar 'holeby's' slaat toch werkelijk alles! Nuja, misschien dat dat thema in een katholieke school nogal gevoelig ligt, dat ze maar in dat woord een fout typen om 'de kracht ervan te verminderen'. Nuja, wat de reden ook is (typfout of gewone lompheid): het blijft toch grappig.

Ahja, ben vandaag ook langs geweest bij de dokter. Blijkbaar is mijn tong en zowat een derde van mijn mond slachtoffer geworden van een irritatie. Dus pilletjes nemen en spoelen maar :-).

Hextril, nu!

Lap, het is weer zover. mijn tong staat weer vol met blaasjes (of hoe dat ding in medische termen ook mag heten). Al sinds maandag eigenlijk voel ik het, maar deze morgen was het beter... tot ik 3 uur moest volbabbelen en bahbahbah, mijn tong staat vol en mijn onderlip heeft er langs de binnenkant ook weer van zitten. Dus volop (3 keer per dag 15ml) Hextril spoelen dus om het toch wat te verzachten/verzorgen, maar de kans is groot dat ik morgen naar de dokter ga. eten, drinken en spreken doen 'pijn'.
Het is wel iets waar ik regelmatig last van heb, blaasjes op mijn tong, zoms ook eronder. Aan dat stukje waar je tong mee vasthangt in je mond, een aanrader is het niet. Het is nog maar 1 keer echt erg geweest dat het niet 'tintelde' (want zo'n gevoel is het min of meer), maar echt brandde dat ik naar de dokter ben geweest voor de nodige medicatie aangezien Hextril alleen niet hielp. En ik denk dat ik morgen na school ook naar de dokter ga. Preventief of misschien net op tijd na 5 uur les...

Voor de rest vandaag eerste echte lessen gehad. en het wat onwennig, maar eens dat eerste uur voorbij is en je op snelheid komt is het best wel fun. Jammer dat ik 1) nog geen pc/smartschoolaccount heb van DB zodat ppt's tonen moeilijk is (en jammer wanneer je aardrijkskunde geeft) 2) de cursussen van geschiedenis nog niet geleverd zijn en je dus vooral niet te snel vooruit mag gaan en 3) de lampen van de beamer in het aardrijkskundelokaal ook zijn beste tijd heeft gehad. Gelukkig is de leraarskamer (blijkbaar) spiksplinter nieuw, kwestie van prioriteiten stellen. Haha :-). De klasjes die ik al gezien heb zien er ook wel tof uit. Nuja, ze zijn nog allemaal suf van 2 maanden vakantie, misschien dat we volgende week iets anders moeten vertellen. Maar toch, hoewel ik toch nog de school van vorig jaar 'mis' (en dan vooral de vele toffe mensend aar), begin ik toch lichtjes mijn draai nog te vinden. dus hopelijk worden het 2 supertoffe maanden die gevolgd worden door weer een supertoffe opdracht. Duimen dus!

Nieuw schooljaar!

Om het nieuwe schooljaar 2010-2011 en mijn nieuwe job (voor 2 maanden) op een leuke manier te vieren. En hopelijk blijft dat pensioen nog eventjes achterwege, al die lichamelijke kwalen die bij die leeftijd horen hoef ik nog niet :-D