Naar goede oude gewoonte probeer ik om op de laatste dagen van het jaar terug te kijken naar wat, in dit geval, 2010 me gebracht heeft en wat ik hoop dat 2011 me zal brengen. Aangezien 'de grote veranderingen in mijn leven' al even achter mij liggen en de volgende grote verandering nog niet voor morgen zal zijn, hou ik het bescheiden bij 1 post i.p.v. de 'gewoonlijke 3'.
Eén van de keerpunten van 2010 was toch wel dat we thuis afscheid hebben moeten nemen van ons Nala. Vlak op haar 13e verjaardag hebben we het beestje moeten laten inslapen nadat ze half mei ziek geworden was, en dankzij de hitte de absolute genadeslag gekregen heeft. Nog voor de grote vakantie ten einde was hadden we wel weer een nieuwe hond, ons Renske, maar toch voelt het soms nog altijd een beetje leeg aan. Ons Nala, die kon je gerust alleen laten zonder dat je er grote zorgen over moest maken, ze heeft 13 jaar van mijn leven meegemaakt. Als dat ineens wegvalt, zorgt dat toch voor een moeilijk op te vullen leegte. De kans bestaat -en laten we het hopen- dat we binnen x-aantal jaar hetzelfde zullen zeggen over ons Renske. Een hond blijft altijd een beetje als een kindje, hé.
2010 bracht me ook een relatie, naar goeie gewoonte, in de winter. Maar driewerf helaas, ook nu bleek het niet de juiste te zijn en op de duur begin ik me meer en meer voor te stellen dat ik 1) single blijf tot ik dood ben of 2) ik iemand vind als ik oud ben en versleten en er niks meer naar behoren werkt en dat dus 3) liefdesgeluk de komende 20 jaar nog niet aan mij besteed is. Maar wie weer verrast 2011 mij wel op een aangename manier op dat vlak. ;-).
Ongeluk in de liefde is geluk in het spel, zeggen ze. Nee, er was geen groot lot voor me weggelegd, maar als je in het onderwijs wil beginnen werken als leerkracht is een dosis geluk altijd nodig. En kijk eens aan, ik heb in 2010 gewerkt zonder een maand werkloos te zijn. Altijd handig voor de centjes die er zo bijkomen. En ook de eerste helft van 2011 dient zich aan als een periode zonder werkonzekerheid, nu ik na de vakantie een rooster heb van 23 uur. Maar aangezien die uren afhankelijk zijn van een afwezige adjunct-directrice (de situatie is nogal complex, dus bspaar ik de uitleg) en die dat die periode maand-per-maand verlengd werd, hou ik m'n hart vast. Maar de kans is groot, laat ons zeggen 60%. Wat 1 september 2011 brengt zien we dan in de zomer wel.
Wat wens ik mezelf voor het nieuwe jaar? Vast werk, geen gezondheidsproblemen, nieuwe vrienden (en oude vrienden) en wie weet, wel die ene speciale persoon. Aangezien een nieuw jaar ook goede voornemens zijn, heb ik er mij een 2-tal voorgenomen, maar die zijn voor nà 31 december. Tot die tijd mogen we nog zondigen ;-).
Geniet nog van de laatste momenten van het jaar 2010!
