maandag 8 oktober 2012

Oorzaak-gevolg

Ik word enorm jaloers als ik hoor dat mensen uit mijn omgeving ...
1) lesgeven
2) na een sollicitatiegesprek horen dat ze mogen gaan lesgeven
terwijl ik ...
1) amper 1 gesprek heb gehad sinds 1 juli
2) ik werk had kunnen hebben als ik mijn diploma Frans had gehad na dat ene gesprek
3) ik nog eens geen 'dank je wel voor de interesse in onze school'-mail/telefoon krijg nadat ik gesolliciteerd heb op een vacature op de VDAB.

Gevolg is:
1) dat ik me mislukt voel in mijn leven: geen bloeiend sociaal leven en uitgebreide vriendenkring (mede dankzij mijn verlegen en 'iedereen is beter dan ik'-karakter); ik heb geen vaste happy relationship en ik heb geen werk. Dus: geen toekomst.
2) ik echt wel begin te geloven dat ik blijkbaar geen goede lesgever/leerkracht (geweest) ben, terwijl ik daarvoor daar toch van overtuigd was dat dat het enige talent is dat Moeder Natuur voor mij gereserveerd had, nadat ze al de rest verknoeid had.
3) ik voel mij zoals het weer de voorbije week: neerslachtig.

En ja, ik permitteer het om eventjes te zagen. Beter dat dan in de pillen of de drank te duikelen...

1 opmerking:

  1. Niet opgeven, duurde bij mij ook een lange tijd voor ik terug werk had én meestal (zoals dat vaak is) komt het wanneer je er niet meer in gelooft ;-) Ik spreek uit ervaring ;-)

    BeantwoordenVerwijderen