Straks gaan we naar puppy's kijken. Foxkes. Ons mama en papa hadden in het weekend in een winkel zo'n papier zien hangen. Je weet wel in de stijl van 'Onze honden hebben een nestje met kleine puppy's, ben je geïnteresseerd bel dan 04....'. Dus gaan we straks op puppybezoek. De 2 honden voor ons Nala waren foxkes, dus vandaar.
Heel erg leuk allemaal, en toch knaagt het.
Ons Nala is nog maar een goede maand dood en ze wordt al 'vervangen'. Ok, daar kan dat kleine ding niks aan doen, maar toch, het is alsof ze al wordt uitgewist. Dus ergens zit ik met een dubbel gevoel. Blij omdat we binnenkort misschien weer een hondje hebben, maar toch weer verdrietig en schuldig-voelend omdat ons Nala al een opvolger/-ster heeft, alsof we ze zo snel mogelijk haar willen 'vergeten'. Ok, da's niet het juiste woord, maar je snapt wat ik bedoel... Ik weet niet of ik al klaar ben voor een nieuwe hond. Misschien wel, misschien niet. Het is gewoon dat ik nog niet gewend ben aan het idee dat ons Nala er niet meer is. 's Morgens denk ik nog altijd dat ze ergens ligt, en als ik met de auto ergens naartoe ga, denk ik nog altijd dat ik ze door onze vliegendeur (schaduw, he) zie kijken vanop haar mat. En dan nu al een nieuwe. Ik heb schrik dat ik dat beestje een schuldgevoel ga willen doen krijgen, terwijl het dat ook helemaal niet verdient.
*zucht*
Ahja, de namen. Ons Nala moest eigenlijk een Tine zijn (als de mama haar goesting had gekregen), en nu er misschien een nieuwe hond komt, is Tine (voor een vrouwjte) niet meer goed. Vrouwen, hé. Dus de grote kanshebbers zijn Toby (m) of Renske (v). Andere suggesties?
Max. Floyd. Wilson. Poefie. :)
BeantwoordenVerwijderen