Acrobatie

Ik ben er deze nacht in geslaagd om in mijn bed van onder mijn dekens te kruipen en er dan bovenop te gaan liggen. En nee, niet door de dekens van mij af te slaan, er echt uitgekropen, als was mijn bed een luciferdoosje. Hoe ik het gedaan heb? Geen idee :-D.
Doet me denken aan die keer toen ik nog klein was en ik -blijkbaar- 's nachts met deken en al uit mijn bed gedonderd was en op de grond rustig bleef doorslapen tot 's morgens.

Of hoe ik nachtelijke escapade's zie ;-)

In de kast ... en er weer uit

Ooit al eens afgevraagd "Wat als ik toen dit of dat gedaan zou hebben, waar zou ik dan nu gestaan hebben?" Ok, stilstaan en op het verleden blijven teren is achteruitgang. Blijven piekeren over wat is geweest en wat had kunnen zijn helpt je vandaag niks vooruit, maar toch. Zo af en toe vraag ik me zo'n dingen toch af. Gewoon op de meest onnozele momenten zoals op de trein of 's avonds in bed, vlak voor ik in slaap val.

Een voorbeeld. Toen ik mijn eerste jaar werkte was er op die school ook een homo-leerkracht. En jah, het zag er mij wel een sympathieke kerel uit, maar ik dacht/denk dat ik te min voor hem ben, dus probeer ik maar niks te doen. Als hij dan toch iets zei tegen mij deed ik dat -na even twijfelen- af als een signaal voor "Nop, gij niet!". Toen ik dan toch in juli de moed had om een poging tot Facebook-toevoeging te doen (wat lukte en ik met hem oktober/november aan de praat geraakte) aangezien ik hem toch nooit meer zou zien, kreeg ik achteraf van hem te horen dat hij me wel zag zitten. *kebeng* Tegenvaller van formaat! Zijn pogingen tot contact waren dus pogingen tot kennismaken geweest i.p.v. subtiele afwijzingen! 'k Vind het nog altijd één van mijn grootste stommiteiten. Pffff, alsof iedere gast mij afwijst (ook al hebben ze daar welr edenen voor). En dan zit ge daar op de trein naar buiten te kijken en da vraag je je af "Wie weet had ik nu een deftige relatie en blablabla", maar nee, ik zit nog altijd te jongenshoppen omdat er maar weinig 'deftige venten' blijken te zijn (je weet wat ik bedoel)! *zucht*

Dus dan is het beter om toch vooral snel naar de toekomst te kijken en mezelf af te vragen waar mijn droomprins zich bevindt. Wie weet kom ik hem dit jaar nog tegne :-D Hoop doet leven :-p.

Belastingen innen

Vandaag zat er wel een héél erg leuke brief bij de post. Ik mocht naar het postkantoor gaan om daar 'belatingen te gaan innen'. De centjes die ik terug krijg van aanslagjaar 2008. Zo op het einde van de vakantie, en zonder een echt lang werkvooruitzicht in het verschiet, een mooie meevaller :-).
"Mag het in groot geld zijn?" vroeg de meneer achter het raam. Aangezien ik het toch terugstort op mijn bankrekening heb ik geen behoefte aan 25 briefjes van € 50 of kleiner (bij wijze van spreke). En aldus heb ik voor de eerste keer in mijn -toch al ver gevorderde leven- een briefje van € 500 vastgehad :-). Weten we ook meteen eventjes hoe de rijken der aarde zich voelen ;-)

Zin-loos

Pfff. Erg eigenlijk, maar ik heb geen zin om volgende week naar school te gaan. Het went wel, wekkervrij opstaan en geen vast schema hebben. Het is gewoon weer terug in het dagdagelijkse schema na 2 maanden uitrusten. Eens het jaar weer op gang gekomen is, zal dat wel overgaan. 't Is weer eventjes wennen, nieuwe school en blablabla... Ik heb gewoon een hekel aan dat altijd van 0 beginnen. weer de school moeten leren kennen qua werking, structuur, visie, mogelijkheden, je weg er vinden enz. Vooral ook de andere mensen die er werken, een leuke groep heeft toch een groot belang of in het al dan niet een leuke ervaring wordt...

Over 'andere mensen' gesproken. Gisterenavond en vandaag had ik afgesproken met resp. S. (die van de zee) en Beate. And guess what? Yep, ik zat hier gezellig thuis. Zowel gisterenavond als vandaag. Foeifoei! En ik had er nog zo naar uitgekeken om nog wat bij te kletsen en te shoppen. en nu zit ik hier. De rest van de week alleen :-( Het was een slechte gewoonte waarvan ik dacht verlost te zijn: afspreken en dan op het laatste moment afzeggingen, maar helaas.

dus ze hebben nog iets goed te maken!

WeekendWerk

Het weekend zit erop. Enorm moe nog en daarstraks bevrijd van een teek die zich gisteren tijdens een bosspel zich op mij moet hebben vastgeklemd. Bah! Krijg er de kriebels van. In ieder geval hebben we enorm veel geluk gehad met het weer. Als je zag hoe de voorbije week weerkundig verlopen is had ik er eerlijk gezegd niet meteen een goed oog op, maar hee, de weergoden waren ons gunstig gezind. Het weekend draaide om een molspel. tijdens de opdrachten die we deden probeerde een mol het hele ding te saboteren. Op de 1e dag al kreeg ik een vrijstelling door ook een spel mee te saboteren, en gelukkig. Van de 3 vragenrondes die ik meedeed op zoek naar 'de eindoverwinnein' (de ronde met vrijstelling niet inbegrepen) had ik 2 keer geen enkele vraag juist, wat genoeg zegt. Ok, afgang misschien, maar ik was niet zo hard bezig met het zoeken naar de mol. Weet ik veel waar je op moet letten en zo al die dingen bijhouden en opschrijven als "Aan welke tafel at de mol?" en "Als hoeveelste arriveerde de mol bij spel-X?" zijn niet aan mij besteed. Ik smeet mij meer in de gewone spelletjes op de groepspot aan centjes te verhogen, wat ook voor voldoende fun zorgde^^.

De conclusie van het weekend is wel at ik het nu nog erger vind dat ik volgend ajar niet meer op die school kan staan. Ga al die leuke mensen echt wel missen :-s

En nu we toch over school/werk bezig zijn... Ben deze morgen op sollicitatie geweest voor een opdrachtje tot (alweer) de herfstvakantie in mijn oude school. Uren aardrijkskunde in de 1e graad, woehoe :-). Nuja, ben 'ns benieuwd of ik het heb, want er was nog iemand in de running en misschien dat die 14u in DB (pas het wel in het rooster?) roet in het eten kunnen gooien. veel fout kan ik niet gedaan hebben, aangezien ik niet echt vaak aan het woord ben geweest, dus weeral afwachten -_-.

Nuja, eerlijk gezegd heb ik om de één of andere reden niet veel zin om in DB te beginnen, weet niet waarom. waarschijnlijk om dat ik me vorig jaar zo geamuseerd heb en me er zo goed heb gevoeld dat het enkel bergaf kan gaan :-s.

Op weekend!

Haha, ik vertrek straks/morgen op weekend met een groepje collega's van Rotselaar. 3 daagjes niet denken aan "einde vakantie" en "maar werk voor 2 maanden en zal er nog iets uit de bus komen dat 'beter' is en wat dan?". Zàlig. Het wordt geen weekendje bungalowen met alle luxe erop en eraan, maar blijkbaar is het taditie dat er dan een spel wordt gespeeld.

Chiro/scoutskamp voor volwassenen dus. Gelukkig wordt het dit weekend terug zomer na een verzopen en koude week, zo af en toe geluk hebben kan toch deugd doen, hé.

Zo, en nu m'n bed in, dat ik er morgen wat presentabel uitzie :-D.

Werk

In juli ben ik op sollicitatie geweest in DB voor een opdracht van een gans schooljaar in de 2e graad. Toen had ik de job niet. Vandaag belt diezelfde school terug met de vraag of ik niet geïnteresseerd ben om tot de herfstvakantie die uren te komen geven. Aangezien ik nog steeds zonder werk zit, heb ik 'ja' gezegd. Het begint immers héél kortdag te worden, en beter werk hebben voor 2 maanden, dan op 1 september niks hebben.

En als er nog een leuke aanbieding ondertussen uit de bus komt, zien we wel ...

De Leeuwenkoning in het echt

Kijk wat er deze week in de krant stond. Leuk, hé.

De Leeuwenkoning was toch wel 'dé' film als je in het begin en in het midden van de jaren '90 klein was. Toen waren er ook nog leuke kinderprogramma's, mooi getekend en deftig qua format. Nu is het én lelijk getekend én vaak een afkooksel van iets anders.

Maar dit ter zijde, geniet van dit stukje 'jeugdsentiment'.

Puppy (2)

Waa, we hebben er eentje. Een meisje, Renske gedoopt. Klein, lief en schattig. En een mooiken, eerlijk is eerlijk. En zo klein dat ik ze met 1 hand kan oppakken, echt cuuuute. Je zou willen dat ze altijd zo blijven, hé. Zo'n beetje onbeholpen, dat verhoogt hun aaibaarheidsfactor. Maar dan nog, als dat groot is blijf je dat altijd lief en schattig vinden, zeker als ze dan zo kunnen kijken met die triestigkijkende bruine ogen. Zò vertederend.

We hebben uit het nestje van 6 pups 1 van de kalmste gekozen. Een paar van haar broertjes vonden de veters van de mevrouw waar we ze zijn gaan halen heel erg tof speelgoed. Zij lag toen rustig te dutten, maar dat trekken heeft ze wel in haar. Binnen is ze kalm, dan is ze wat aan het rondsnuffelen of aan het dutten, maar buiten. Toen ze hier pas was was ze al onkruid aan het wieden en aan ons mama haar bloemen aan het trekken. Dus iets waar ze kon aan trekken als speelgoed was nodig, dus gisteren gaan 'puppybenodigdheden'-shoppen. Een touw om aan te trekken met daar een piepende eekhoorn aan, en verder krijgt ze het karton van de keukenrol enzo (zoals bij ons Nala toen die nog puppy was); daar kan ze aan trekken en het mag kapot. Nuja, het liefst speelt ze nog met bladeren die op het gras enzo liggen, bruin en krakend, echt grappig, dat blad is bijna zo groot als zij. En het is een een huppeltje, hé. Als je ze op verkenning ziet staan heeft ze precies 4 springveren in haar pootjes, echt grappig :-D. En lopen, dan huppelt ze naar een kant van de tuin om dan in volle galop naar de andere kant te lopen, en op de stenen van ons terras geeft dat een heel tof geluidje :-D.

Ik ben volledig vertederd door dat kleine ding. Hopelijk heeft ze een even goed en lang leven als ons Nala had... Maar dat blijft afwachten.

Ahja, foto's volgen nog ;-).

Puppy

Straks gaan we naar puppy's kijken. Foxkes. Ons mama en papa hadden in het weekend in een winkel zo'n papier zien hangen. Je weet wel in de stijl van 'Onze honden hebben een nestje met kleine puppy's, ben je geïnteresseerd bel dan 04....'. Dus gaan we straks op puppybezoek. De 2 honden voor ons Nala waren foxkes, dus vandaar.

Heel erg leuk allemaal, en toch knaagt het.

Ons Nala is nog maar een goede maand dood en ze wordt al 'vervangen'. Ok, daar kan dat kleine ding niks aan doen, maar toch, het is alsof ze al wordt uitgewist. Dus ergens zit ik met een dubbel gevoel. Blij omdat we binnenkort misschien weer een hondje hebben, maar toch weer verdrietig en schuldig-voelend omdat ons Nala al een opvolger/-ster heeft, alsof we ze zo snel mogelijk haar willen 'vergeten'. Ok, da's niet het juiste woord, maar je snapt wat ik bedoel... Ik weet niet of ik al klaar ben voor een nieuwe hond. Misschien wel, misschien niet. Het is gewoon dat ik nog niet gewend ben aan het idee dat ons Nala er niet meer is. 's Morgens denk ik nog altijd dat ze ergens ligt, en als ik met de auto ergens naartoe ga, denk ik nog altijd dat ik ze door onze vliegendeur (schaduw, he) zie kijken vanop haar mat. En dan nu al een nieuwe. Ik heb schrik dat ik dat beestje een schuldgevoel ga willen doen krijgen, terwijl het dat ook helemaal niet verdient.

*zucht*

Ahja, de namen. Ons Nala moest eigenlijk een Tine zijn (als de mama haar goesting had gekregen), en nu er misschien een nieuwe hond komt, is Tine (voor een vrouwjte) niet meer goed. Vrouwen, hé. Dus de grote kanshebbers zijn Toby (m) of Renske (v). Andere suggesties?

2x Wilson BLX

Haha, sinds vandaag ben ik de troste eigenaar van 2 van zo'n rackets! Een investering voor de komende 3 jaar toch, aangezien ik geen competitie speel en dus geen rackets verslijt bij de vleet. 't Is echt een mooie racket, sjiek. Zoiets dat bij mij past dus, hehe. En een geweldige goede ook. De tennisleraar had er paar weke terug paar testrackets bij, omdat ik van plan was sowieso een nieuwe te kopen, en dit is de eerste die ik vast had ... en de laatste. Voelde direct goed aan.
Dus diezelfde dag besloten er zo 2 te nemen, voor het geval dat er eentje met slappe snaren zit of dat ik er weer eens per ongeluk tegen de deur van de sporthal zit of tegen het ballenmachien (jaja, al voorgehad, gelukkig enkel blutsen :-)).

Maastricht

Wow, weer tijdje geleden dat ik nog iets van me liet horen. We zijn weeral bijna weekend. Foeifoei. Maar ik amuseer me dan ook zo geweldig dat ik niet meteen de tijd heb om hier ganse verslagen neer te pennen, dus dat kunnen we alleen maar als positief ervaren.

Gisteren ben ik bv. naar Maastricht geweest, bedoeling was om te shoppen aangezien het S.'s favoriete shopstad is. Maar niets gekocht, gewoon omdat ik 1) niet bijzonders nodig had en 2) er nog veel solden hingen en dus nog niet de ganse lading nieuw te bewonderen was. En kopen om te kopen is iets waar ik me niet mee bezig houd. Maar het was gezellig, heb me geweldig geamuseerd en lekker gegeten. Nuja, ik moest wel even de wenkbrauwen fronsen toen ik merkte dat mijn spaghetti (mjam) vergezeld was van een soort mini-slaatje, inclusief vinaigrette (in hetzelfde bord!). Gelukkig maakte de aanwezigheid van een knappe ober alles weer goed. Net zoals het ijsje (waarvan ik de naal vergeten ben) dat omschreven stond als 'vanille-ijs met nootjes en karamelsaus en overgoten met witte chocolade' er iets anders uitzag dan dat ik had verwacht. Vooral toen bleek dat de slagroom in hoeveelheid het ijs wegdrong. Maar het was een leuk probeerseltje :-D. En buiten het slagroomrijke ijsje en de spaghetti-met-garnituur hebben we weer geweldig hard onnozel gedaan en ons geamuseerd. 't Is altijd een beetje vluchten uit de realiteit, de kerend at ik met S. a afgesproken heb. We hebben ook eenzelfde soort van humor, vind ik, en dat helpt wel. Geen mopjes moeten uitleggen enzo... We hebben ook weer onze kennis aangescherpt, zo is de Nederlandse taal sinds gisteren het woord 'bedkamer' rijker en hebben we samen ondervonden dat door Maastricht wel degelijk de Maas stroomt. We reizen om te leren, zullen we maar zeggen :-).

Soms heb ik zo wel eens het gevoeld at hij de jongen met het blik vol toverbonen zou kunnen zijn. Degene die ervoor zorgt dat de wereld eventjes stopt met draaien...