Het is officieel: de zomer en de zomervakantie zijn voorbij. Al duurt het nog respectievelijk 2 maanden en 5 weken vooraleer ook de rest van de mensen/natuur zich aan deze realiteit aanpast.
Ziedaar, mijn jaarlijks weerkerend gevoel rond deze tijd van het jaar. Het einde van de Tour is toch altijd weer even wennen, eventjes afkicken en weer wennen aan de dagdagelijkse vakantiesleur. En neen, ik ben geen wielerfan pur sang of zelf een begenadigd fietser (ik heb een hekel aan puur voor de fun fietsen, een fiets is zoals een auto: van punt A naar punt B en liefst zo snel mogelijk! en in het geval van de fiets: ook zo weinig mogelijk), maar wielrennen is toch één van de weinige sporten waar ik graag naar kijk en waarbij ik uitkijk naar de grote evenementen. Het is een soort traditie sinds ik nog klein was. De Tour de France is het eerste sportevenement dat ik mij herinner, ergens een beeld van een rit in de bergen, terwijl ik bij m'n grootouders aan tafel zit te tekenen (of iets dergelijks). Het is zo'n evenement dat je elk jaar bewust moet meegemaakt hebben. Ik verkies trouwens de Tour boven Wimbledon (al speel ik zelf tennis), zonder twijfel.
Dusja, ik blijf nu eventjes verweesd en alleen achter, nu al uitkijkend naar wat er over 49 weken gaat gebeuren. Gelukkig ben ik deze avond film kijken en ga ik in één klap ook iets eten in Leuven. Kwestie van de pijn wat te verzachten ...
En nog een keertje met mij afspreken!
BeantwoordenVerwijderen(ja, ik had je sms gekregen, maar nog niet geantwoord. whoops!)
Fieuwie :-)
BeantwoordenVerwijderenKheb n nieuwe gsm en paar nummers eruit (dus terug sim in de oude en pennen maar) was al aant denken dat ik ergens n cijfer gemist had bij je nummer :-D
Idd, eens afspreken! Anders duurt het weer een jaa^r :o