Zo ziet terreurdreiging niveau 4 eruit

Of toch vanuit het raam bij het werk.

Veilig op het werk geraakt - waar heel weinig volk was vandaag - en veilig terug thuis geraakt. Hopelijk morgen opnieuw ...

#PrièrespourParis

Ik heb me altijd al veiliger gevoeld in Parijs dan dat ik me ooit heb gevoeld in Brussel. Ook nu ik in Brussel werk... In Parijs had ik het gevoel te zijn dat ik in Frankrijk was, maar toch voelde ik me niet echt buitenlander. In Brussel voel/heb ik me altijd een buitenlander gevoeld.

Het is dan ook erg angstaanjagend dat er nu in Parijs mensen zijn doodgeschoten op een terras of in een concertzaal. Zo maar. Omdat er een bebaarde zot rondloopt die zeg dat het mag. Je moet niet vragen hoe zot degene zijn die dat dan hersenloos uitvoeren.

 

Zotten zijn er overal en zijn van alle tijden. Of ze nu blank, maghrebijns, zwart, geel, rood, purper of rood met witte bolletjes zijn. Of ze gelovig, ongelovig zijn. Man of vrouw. Zotten zijn er altijd en zullen er altijd zijn. Maar meestal is zo'n zot een relatief alleenstaand geval.

Nu niet meer. Nu heb je de 'wij', de mensen die door Moeder Natuur gezegend zijn met een normaal werkend stel hersenen, en heb je de 'zij', de zotten die door een opperzot worden geleid en die denken dat ze alles en iedereen mogen vermoorden/vernietigen die niet passen in hun compleet zotte waanzin.

 

Op de Franse televisie gisterenavond/nacht, was er één van de specialisten die regelmatig zei dat we niet mogen vergeten dat we (= Frankrijk) in oorlog zijn. In oorlog tegen wat we terrorisme noemen, en wat volgens hem een reactie is op de Franse/Westerse interventie in het Midden-Oosten. Op 11 november was het wapenstilstand, en werden de oorlogsslachtoffers van WO I en WO II - bij uitbreiding alle oorlogsslachtoffers ter wereld - herdacht. Als er ooit een WO III zou komen, zal dat niet zijn zoals bij zijn twee voorgangers: één of meerdere fronten en slagvelden. Een moderne WO zal uitgevochten worden in de hoofden. Geen gedeporteerde massa's of miljoenen slachtoffers, maar losse aanslagen. Mensen bang doen krijgen en hen er mee laten instemmen om hun vrijheden te laten inperken (kijk naar het aantal veiligheidscamera's sinds 9/11); mensen bang laten krijgen van elkaar en hun leven op 'stop' zetten uit angst om op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn.

 

Om dat te voorkomen: #prayforparis ; # prièrespourparis en #noussommesunis

Uit de kast

Gisteren tijdens het zappen ben ik op NPO1 beland, bij Pauw van Pauw&Witteman indertijd.

Hij had een Nederlandse Marokkaan (of Marokkaanse Nederlander) te gast die net een boek, 'Djinn' als ik het me nog goed herinner, had geschreven. Over zijn gevecht met 'het', zijn 'uit de kast komen' en dat hij er lang mee geworsteld had omdat hij niemand kende zoals hijzelf: homo en moslim. Dat hij 'het' pas ok begon te vinden, nadat hij in Amerika (!) een vrouw had ontmoet die én lesbisch kon zijn én moslim.

In het interview veroordeelde hij verder ook het feit dat andere moslims hem veroordelen als een slechte/zondige moslim omdat hij homo is. Hij verwoorde het min of meer als volgt: wie ben jij om mij te veroordelen, heb jij soms de sleutels van de hemel in je hand.

Sorry als het niet 100% juist blijkt te zijn :-).

 

Wat ik dan nog steeds raar blijf vinden, is dat je als homo/lesbo nog steeds uit de kast moet komen. Dat je je nog altijd moet verantwoorden voor wie je bent: homo, lesbisch, bi of nog een andere variant. Moordenaars, verkrachters, pedofielen moeten zich verantwoorden. Waarom moet je dat dan ook doen als je homo bent? Je hebt toch niemand vermoord? Of een andere misdaad begaan, puur alleen daarom? En het is niet omdat je 'het' hebt verteld in je familie, op je werk/school, dat daarmee de kous af is. Bij iedere nieuwe job, nieuwe mensen die je leert kennen moet je opnieuw uit de kast komen en je in zekere zin 'verantwoorden' voor wie je bent.

Ik moet nog steeds de eerste hetero tegenkomen die zegt: 'Hallo, ik ben Tom. Ik ben 30 jaar, doe dit van werk. En, voor ik het vergeet, ik ben hetero.' Nog nooit iemand. Alsof 'de hetero's' zich niet zouden mogen verantwoorden waarom ze thuiskomen/een relatie beginnen met iemand van het andere geslacht. Vanuit homo-standpunt is dat net zo 'vreemd' als dat homoseksualiteit dat is vanuit hun standpunt.

Verhuis ... of toch niet?

Zoals ik al eerder zei, was mijn blog behoorlijk populair bij de Russen. Toch als ik de statistieken mag geloven... Wel, we zijn nu enkele maanden verder en het blijft mijn grootste publiek. Weeral volgens de statistieken, uiteraard.

Ik blijf het raar vinden, aangezien ik nog nooit iets in het Russisch heb gepubliceerd. Het doet me denken dat er ergens, in 'de systemen' of weet ik veel wat, iets moet zijn wat mijn blog doet verschijnen in Russische zoeksites ofzo.

 

Ik heb me daarom vandaag een WordPress-pagina aangemaakt. Om te kijken of ik daar meer Nederlandstaligen mensen op ga zien passeren i.p.v. al die Russen. Want op zich bevalt Blogger mij wel en vind ik het een gebruiksvriendelijke manier van bloggen. Dus zal het er van afhangen of mijn WordPress-blog van de grond komt of niet.

Waarschijnlijk zal ik een tijdje dubbel posten, want ik zit hier al meer dan 5 jaar en dan neem je toch niet zo gauw afscheid :-).

 

Wordt vervolgd!

 

Ondertussen kan je dus ook al hier eens een kijkje nemen...

Geluksmoment

Een collega die zegt dat je er goed gebouwd uitziet.
Met dank aan die iets passendere trui^^.