woensdag 17 september 2014

Teleurgesteld

Vandaag een jobaanbieding voor een nieuw project ontvangen. Die ik onmiddellijk nadat ik ze 2 keer doorgenomen had, onmiddellijk geweigerd heb. En nu ben ik beetje teleurgesteld.

In mijn sollicitatiegesprek in mei, en nu ook nog als ze me opbellen en vragen hoe het loopt, zit ik altijd te zeggen hoe leuk ik het vind om mensen te ontmoeten, te interviewen, te kunnen zoeken en (voor de werkloze kandidaten) om hen vooruitzicht te kunnen geven op een job.
Krijg ik de vraag of ik interesse heb in een payroll-functie op de personeelsadministratie bij een bedrijf in Vilvoorde - ze hadden evengoed een functie bij een bedrijf in Timboektoe kunnen voorstellen.
  1. Vilvoorde is véél te ver van waaruit ik woon:
    - sowieso al 1u15 met de auto (enkele rit) als er niet te veel pestverkeer en mensen op de baan zijn die hun rijbewijs van Sinterklaas gekregen hebben op de baan zijn;
    - de trein is ook al 55min (inclusief overstap in Brussel (!)), reken daar 15min wachttijd op 's morgens en 's avonds in het station (incl rijtijd van en naar huis) en je komt ook al aan 1u05 enkele reis - zonder vertragingen, afschaffingen, zeldzame stakingen, gemiste aansluitingen; en de trein vanuit Brussel is 's avonds àltijd vertraging.
  2. De job is oersaai:
    loonsadministratie, vragen rond verlof e.d. beantwoorden en alles rond verlof registreren, zorgen dat werknemers timesheets kunnen invullen en deze controleren.
  3. Het bedrijf weet niet of ze het project van 3 maanden via interim (aka werkzekerheid tussen maandag 8u30 en vrijdag 18u) gaan doen of op outsourcing basis (aka werkzekerheid voor 3 maanden)
Ik dacht dat het duidelijk was dat ik graag mensen zìe en interview. Dat zijn ook de zaken waarin mijn 'talenten' tot uiting komen die zowel bij Randstad als bij Econocom te horen zijn: je stelt kandidaten op hun gemak, doet goede selectie-interviews en doet 75% van de tijd een goede (voor)selectie.
Dààr haal ik ook voldoening uit, niet uit administratie. Bij Econocom was begin september mijn rekrutering ook beperkt en de dagen duurden làng als ik enkel administratie deed. Laat staan dat ik bewust voor zo'n functie voor minstens 3 maanden kies.

Niet dus.

Voor ik arrogant overkom, ik heb vroeger (en ook bij Randstad) te veel gedaan voor de schone ogen van de directie/manager. Daar ben ik mee gestopt om werkgerelateerde dingen te doen om mijn baas uit de nood te halen en onder het motto: 'vraag het aan Lukas, hij zal het wel doen'. Ik heb er nog nooit iets voor in de plaats gekregen voor mijn inzet en flexibiliteit en collegialiteit. Of toch: geen verlenging van mijn onderwijsopdracht (die het jaar erop nog bestond, maar ze liever iemand pas afgestudeerd voor hadden ineen - ons-kent-ons?) en ontslag bij Randstad omdat ik 'niet commercieel' genoeg was (terwijl ik wel net enkele vacatures bij een dat-bedrijf-willen-we-echt-als-klant!)
En zoals de mama zegt: veel beloven en weinig geven, doet de zotten in vreugde leven.
Onthou die woorden!

1 opmerking:

  1. Ik ken je gevoel maar al té goed. Ik zou zeggen, zolang je thuis kan blijven wonen in goede overeenkomst met je ouders, blijf daar dan. Het is tegenwoordig aards moeilijk om aan een job te geraken en ze te behouden én dan heb ik het nog niet over hoe duur alles gaat worden en hoeveel ge(mis)bruik bedrijven maken van hun mensen

    BeantwoordenVerwijderen