Vorige week een week verdiende rust gehad.
Gezien ik in centrum Brussel werk, met uitzicht over de het Beursplein, was ik blij dat ik er een weekje niet moest zijn. Hoewel ik minder schrik had, dan in november blijft het toch een vies gevoel en een rare sfeer. Een weekje weg van alles en een weekje weg van de wekker die om 6u25 zijn irritante *miep miep miep*-geluid maakt.
Thuis zijn verveelt na een tijdje, je kan jezelf niet blijven bezig houden uiteraard. Aan het kunnen wakker worden, naar de wekker kijken en beseffen dat ik mezelf nog eens kan omdraaien (en het ook dan nog doen!), zou ik echter wel kunnen werken. Zàlig.
Als ik thuis ben voel ik me 's morgens zelden niet uitgeslapen, terwijl ik als ik moet werken dat gevoel vaak heb. Of ik nu vroeg of juist laat ga slapen. Ik ben niet geprogrammeerd om vanaf 6u25 productief te zijn; mijn hersens en gedachten zitten dan het grootste deel van de tijd nog in een andere wereld.
Deze ochtend ging redelijk vooruit. Ik had wat afspraken van de dag na de aanslagen verzet naar vandaag en 2/3 daarvan is komen opdagen. Onder andere best één schattige jongen. Hoera!
We moeten eerlijk zijn, de meeste mensen die ik aan mijn bureau krijgen zijn vrouwen (sorry, ik ben homo dus da's niet mijn doelgroep) of zijn vaak groezelige, slecht geklede arbeiderstype. Een beetje oppervlakkigheid mag en het is altijd leuker om op een leuke snoet te moeten kijken, dan op een minder leuke snoet. Tot zover de oppervlakkigheid voor vandaag.
De namiddag was weeral erg kalm. Alsof iedereen in Brussel plots werk gevonden had. Of ze zijn flink geweest tot ergens half maart en zijn nu op strand- of skivakantie. Schrap wat niet past. Via een artikel op HLN over het nieuwe programma van Jani Kazaltzis op VIER ben ik op de site van WIJF beland en heb ik me geamuseerd met naar 'Zo man, zo vrouw'-filmpjes te kijken. Kwestie van de oppervlakkigheid door te trekken en tegelijk aan iemand anders over te laten.
Win-win, zoals in koeien van letters op vaal cv's staat naast het woord 'activa'.
Niks mis mee met oppervlakkigheid zo af en toe :-). Zo man, zo vrouw is ook wel een guilty pleasure van mij :p.
BeantwoordenVerwijderen