Relatiecrisisje

Tijd. Gewoon meer tijd maken voor ons. Zonder dat dat altijd met een familieding te maken moet hebben. Hoe onnozel zou het zijn als ik hem kwijt speel omdat onze agenda's niet op hetzelfde moment lege gaten vertonen, gaten waarin er geen verplichte vriendenvisites of school ingepland zit. Tijd voor onszelf. Terug naar het begin, toen we ons van niemand iets aantrokken en we in Leuven gezellig dicht bij elkaar op een terras zaten. Ik lastig vanwege de graspollen, wat niet meteen bevorderlijk is voor de romantiek. Maar ik heb er 3 maanden over gedaan om voor mezelf te beslissen of ik voor mij én voor hem de stap wou zetten. Voor het eerst was er iemand op mij verliefd geworden, voordat ik het op hem was. En voor het eerst heb ik ook een relatie die langer dan één seizoen overleefd. Een relatie waarin ik ook mijn bezitterigheid onder controle heb. Vrij goed toch, beetje verlatingsangst heb ik nog altijd.

Het punt is gewoon dat het niet mag stoppen. Niet hier. Niet nu. Nog niet ... nooit niet.