donderdag 1 maart 2012

Easy job en enorm veel vakantiedagen

Er wordt weer ingehakt op de leerkrachten dat de onderwijsvakbonden klagen over de afschaffing van het TBS-systeem. Persoonlijk ben ik ook voor, maar dan vooral omdat dat het aantal vacatures misschien kan verhogen :-) aangezien ik tekort ben en ik uit pure miserie daarom terug ben gaan studeren. Niet.

Enfin, er waren weer wat lezersbrieven in de krant genre: 'het meeste thuis voor maar 20u/week te werken en weeral te klagen!' en alle afgeleiden hiervan. Wederom een boodschap aan iedereen die er zo over denkt: dan bent u gigantisch achterlijk geweest bij uw beroepskeuze dat u niet in het onderwijs bent gestapt als het toch zo'n easy jobke is. Al zijn er natuurlijk ook bij die weten dat het hart werk is. Er stond zelfs een artikel in de krant over een studie van de VUB waarin staat dat amper 30% van de leerkrachten (alle leerkrachten welteverstaan) nog helemaal gezond is op het einde van de loopbaan; om maar even te onderstrepen dat het blijkbaar niet zo'n easy job met meer dan 3 maanden vakantie per jaar is. Denk maar aan al dat onnodige vergader werk, de permanente bereikbaarheid voor kindjes en ouders via mail/SmartSchool/... het feit dat kinderen lachend nota's ontvangen want 'mijn mama lacht daar toch mee' of die bij een test even lachend binnenkomen 'van mijn ouders mag ik op dit vak buizen, want het is toch niet belangrijk.' (wat in beide gevallen veel zegt over de opvoedkundige capaciteiten van de ouders) enz. In het artikel wordt hierover gezegd dat veel leerkrachten gefrustreerd zijn dat er altijd wordt geschermd met leerlingenrechten, maar te weinig aandacht wordt besteed aan de leerkrachtenrechten. Wat zo is; uit eigen ervaring. In mijn 1e jaar dat ik lesgaf veel ambras gehad met ambetante joeng en dan commentaar dat je niet streng genoeg bent en als je ze dan een 8e lesuur gaf ze uiteindelijk niet moesten komen en als je naar de directie ging je er met de opgehaalde schouders van de directie ook niet veel verder kwam.

Om te concluderen dat lesgeven tot 60 doenbaar is, maar dan wel het maximum 60 jaar, als je er niet de onbeschofte kinderen, de onkundigheid van de ouders en de zagende ouders, de onnozele vergaderingen, het onnozele, overbodige, niet-voor-meerwaarde-zorgend papierwerk niet moet bijnemen, maar enkel dat doen wat je (ik) graag doet en voor opgeleid bent (in 1e en 2e graad! licentiaten horen mijns inziens niet thuis in de 2e graad -over het 4e jaar kan je nog discussiëren voor sommige vakken), namelijk: lesgeven.

En mijn gat dat er leraren tekort zijn, anders had ik werk. Maar dit even ter zijde...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten