Typgenie

Volgens een dactylotest, die eigenlijk geen test was maar een basis om tijdens teambuilding verschillende 'teams' te vormen (of zoiets), ben ik een expert. De laatste keer (en eigenlijk was het ook de eerste keer) dat ik dactylo heb gehad was toen ik 13 (!) was: elke 2 weken één lesuurtje. En dat was genoeg om mijn ganse week te verpesten. Ik kan dus helemaal niet blind-met-10-vingers typen, ik typ met 2 vingers, en op laptopklavieren kan ik zelfs met 2 vingers blind typen. Als dat niet straf is! Maar op een klassiek toetsenbord heb ik door die 'echte' toetsen wel problemen met typen.

Maar we onthouden het positieve: die test klasseerde mij als expert.
Weer iets geleerd vandaag :).

Dag 1

Tot zover de eerste cursusdag die begon met een mededeling van een, euh, klasgenootje die wist te vertellen dat het maar een halve dag was. Da's al goed nieuws om de week te beginnen^^.
We zijn met 14 mensen ongeveer voor de opleiding en het ziet er een leuke groep uit. Wat ook altijd veel geld waard is: leuke mensen waar je, in dit geval, toch 7 weken moet mee samen zitten 5 dagen per week. Voor de rest was het echt inrollen. Informatie krijgen, papieren krijgen, ik ben ook nog een Lijn-abonnement gaan halen om 'gerust' te zijn als ik de bus neem. Het loopt allemaal wel los ...

Opgepast, voor de start

Vanmiddag, nee eigenlijk op de middag (12u45), telefoon gehad dat ik maandag mag beginnen aan de opleiding tot uitzendconsulent. Applaus voor mezelf! En het wordt een grote groep, zei de vrouw, namelijk 16 deelnemers. Ik heb ooit lesgegeven aan bijna 30 pubers, da's een grote groep. 16 volwassenen zou toch moeten lukken :D, niet?

 

Enfin, sinds mijn kerstexamens van vorig jaar eindelijk eens goed nieuws van het 'werk'-front.

Om te mogen starten

Vandaag een motivatiegesprek (!) gehad om aan die VDAB-opleiding te mogen (!!) beginnen, eventueel, misschien als het hen behaagd. 'k Heb er geen goed gevoel bij. Ben in tegenstelling tot andere keren iets minder 'te' eerlijk geweest en meer uitgekomen voor mijn mening en niet te veel geprobeerd om te antwoorden wat ze graag hadden. Maar de vorige keren bij Konvert en AB Inbev had ik een goed gevoel achteraf en is het niks geworden, dus misschien ... Morgen weet ik meer.

Diene man die daar bij zat heeft mij wel geschoffeerd. De vraag was waarom ik die opleiding wil volgen, en ik antwoordde eerlijk dat ik al gesolliciteerd had in de uitzendsector maar meestal te horen kreeg dat ik niet in het profiel paste, of ik niet weerhouden was wegens geen ervaring. Hij: "Waarom zit je dan hier als je weet dat je niet in het profiel past?" Hij zal aan mijn ogen wel gezien hebben dat ik not amused was met die opmerking. Mijn antwoord: "Omdat ik probeer om dat argument te gaan weerleggen, en aangezien ik al wel een gesprek heb gehad zullen er wel zijn die iets in mijn zien." Als ik in het profiel paste, dan had ik waarschijnlijk al werk. Ahja. Deuh!
En dan nog vragen wat je zou doen met een office manager die achter je gat zit voor bepaalde vacatures die ingevuld moeten worden 'Hoe zou je daar mee omgaan?', 'Ben je commercieel ingesteld?' en 'Heb je dan nog  ooit iets moeten verkopen?' en ook 'Wat spreekt je aan in de opleiding?' enz. Ook de vraag 'Wat als je werkt in een interimkantoor en je krijgt telefoon van een school met werk met kans op verlening?' Terwijl ik mijn uitleg aan het kaderen was met de bedoeling om duidelijk te maken dat 'kans op verlenging' in het onderwijs een verkooptruc is om naïeve mensen aan te trekken kreeg ik weer een sneer 'gelieve op de vraag te antwoorden', dus heb ik gezegd dat ik garanties wil dat het uren 'van mij' zouden zijn en niet vervanguren. Hopelijk was hij daar tevreden mee. En gewoon, als ik een job heb die ik graag doe, ga ik niet terug in een onzeker onderwijsavontuur stappen zonder dat ik garanties krijg dat ik 90% zeker mag zijn dat ik mag blijven. Ook zo geantwoord op de vraag 'Waar zie je jezelf binnen 5 jaar?' met het klassieke antwoord: 'Belachelijk gelukkig als in: leuke job -onderwijs of iets anders waar ik me kan in smijten, een goed lief en een eigen stek.'

Afspraak binnen 5 jaar?

We lachen wat af

Wat aan het opzoeken over abonnementsvoordelen voor trein/bus op de VDAB-site. Kom ik een link tegen naar 'succesvolte opleidingen: beroepen met het meeste kans op werk'.
Lach mee.

"Nederlandstalige lijst van studies die voorbereiden op een beroep waarvoor een significant tekort aan arbeidskrachten bestaat.
Hoger onderwijs : een cyclus (professionele bachelor)

• bachelor secundair onderwijs (lerarenopleidingen): wiskunde, Frans en technische vakken
• bachelor lager onderwijs (lerarenopleiding)
• bachelor kleuteronderwijs (lerarenopleiding)
• hoger technisch onderwijs, ongeacht de specialiteit
  o.m. mechanica, elektromechanica, bouw, autotechnieken, climatisatie, koel- en verwarmingstechnieken, elektrotechniek, elektronica, chemie en biochemie, topographie…)
• informatica, ongeacht de specialiteit
• kinesitherapie
• optiek – optometrie
• tandtechnieken
• verpleegkunde, ongeacht de specialiteit (vroedkunde wordt niet beoogd)
  o.m ziekenhuis-, psychiatrisch - en geriatrisch verpleegkundige"

Sukkelstraatje

Na een verstoord spijsverteringsstelsel in juni en augustus-september en eigenlijk nog niet zo heel erg lang op dat gebied weer terug ok zijn en na twee weken verkouden te zijn geweest tot vorige week woensdag/donderdag is daar weer een nieuwe kwaal. Hoofdpijn.

Iets waar ik niet zo vaak last van heb. Af en toe durf ik wel eens hoofdpijn hebben en pijnlijke ogen, maar da's meestal een teken dat de computer en/of tv iets te vaak hebben opgestaan en een verkwikkende nachtrust doet dan wonderen. Wat ik ook af en toe heb is zo lichte hoofdpijn in het, euh, midden van mijn hoofd. Zolang ik er niet aan denkt is het iets dat ver op de achtergrond zit, maar twee dagen na elkààr hoofdpijn hebben is wel heel uitzonderlijk in mijn geval.
Gisterennamiddag opgekomen, zo bovenaan mijn voorhoofd. Stel u voor dat er een ijszak of ijsblokjes op je voorhoofd liggen, zo'n gevoel. En pijnlijke ogen en 's avonds dan ook nog eens misselijk zijn. Op tijd in bed gekropen, lang in bed gelegen en deze morgen hoofdpijn- en misselijkvrij opgestaan tot deze namiddag. Ik heb me vandaag geamuseerd met het aanvragen van een nieuwe identiteitskaart en daarna op mijn hoop National Geographics gestort en er de artikel uitgebreekmest die ik bij wil houden. En dan, rond 15u30 was ze daar weer. De hoofdpijn. En ze is alleen maar erger geworden. Deze keer geen ijszakken, maar iemand die met zijn vuisten op mijn hoofd slaat. Een Dafalgan en een dik uur weken in een goed warm bad later, gaat het weer. Maar als ik morgen terug zo'n hoofdpijn heb ga ik alwéér naar de dokter mogen gaan binnenkort. Mijn derde visite op vier weken tijd. Hij zal lachen. Ik iets minder.

Uitzendconsulent 27bis

Nadat ik vandaag weer een 'u past niet in het gezochte profiel'-bericht heb gehad, ben ik ook productief langs de VDAB geweest. Want waar mijne tennis al niet goed voor is, iemand van in onze groep (journaliste van opleiding) wist te vertellen dat ze een opleiding ging volgen bij de VDAB tot uitzendconsulent. Net een job waarvoor ik al 35 sollicitatiemails heb gestuurd. En eerlijk? Ik wist niet dat je zo'n opleiding kon volgen bij de VDAB. Metser, schilder, secretaresse; zo'n dingen had ik in gedachte bij het woord 'VDAB-opleiding'.
Maar ik ben me dus vandaag gaan informeren in de Werkwinkel en ben ingeschreven voor de infomomentdag van volgende week. 't Is een opleiding van 8 weken (incl. stage) en het kost mij niks, in tegenstelling tot mijn mislukte operatie 'leerkracht Frans'...

Hoera! Er is nog hoop

Ik heb zelf eens naar AB Inbev gebeld. Onder lichte druk van de mama. Want 'begin volgende week' is maandag, dinsdag of in het extreme woensdagvoormiddag. Maar het bleef stil... Dus de mama zei: 'Pak uwe telefoon en bel zelf.'

Zo gezegd, zo gedaan; al heb ik een hekel aan telefoneren en zeker aan zo'n telefoontjes. Is smeken achter werk vind ik. Nuja. Er was blijkbaar nog geen beslissing gevallen die die mevrouw ging 'daar toch eens wat druk achter zetten' en me terug contacteren van zodra ze meer wist. Heb ook eventjes gezegd dat ik aan het wachten ben met reageren op andere, mogelijk interessante, vacatures omdat ik afwacht wat hun beslissing is omdat ik mijn zinnen op die job heb gezet. Wat ergens ook wel is, die vrouw heeft vorige week haar vacature goed verkocht en wil ik dat echt wel doen en zien wat het geeft.

In ieder geval, we leven op hoop. Wat beter is dan helemaal niks hebben.

 

En hoera voor Obama. De kans dat de wereld er iets beter van wordt is toch weer wat groter. En ik vind hem leuker om bezig te horen dan Romney. Het oor wil ook wat :D.

Spiegeljongen

Maar ik had zin om iets stoms te doen. Iets onvergefelijks stoms wat ik vaak genoeg had nagelaten om er nu niet naar te verlangen.

En gisteren heb ik iets on-mij gedaan. Eindelijk gedurft om te leven. En eerlijk, ik heb er geen spijt van. Het mag nog gebeuren, een helder lichtpunt in mijn huidige trieste bestaan (geen werk, geen lief, kapotte gsm). En misschien het begin van het geluk dat na anderhalf jaar terug aan mijn kant gaat komen te staan.